รีวิว Green Book
ไปดู เร็วๆ!



สั้นๆ : หนังดี นักแสดงดี สื่อสารได้ดีเยี่ยม

เชื่อผมเถอะ ภาพยนตร์เรื่องนี้มันโคตรดี

เรื่องราวของชายผิวขาวผู้รับจ้างเป็นคนขับรถให้นักเปียโนผิวสีเพื่อทัวร์คอนเสิร์ตเป็นเวลา 8 สัปดาห์

ประเด็นหลักของหนัง คือสภาพความไม่เท่าเทียมของอเมริกันในยุค 60 ทั้งการเหยียดผิว เหยียดเพศ เหยียดเผ่าพันธุ์

ซึ่งตลอดทั้งเรื่อง ตัวหนังพยายามสื่อสารเรื่องเหล่านี้ออกมาโดยตลอด และให้ตายเถอะ มันทำออกมาได้ดีมากๆด้วย

ประเด็นรองอย่างการเปลี่ยนแปลงของบุคคลทั้งสองก็ส่งอารมณ์ออกมาได้ดีไม่แพ้กัน อย่างการเหยียดผิวของโทนี่ ที่ค่อยๆเปิดใจ หรือการทะนงตนของ ดอน ที่ค่อยๆเปลี่ยนแปลง

ในตอนเริ่มต้นนั้น ตัวเอก โทนี่ ลิป หรือ โทนี่ เวลลาลองกา ก็เป็นคนเหยียดผิวเช่นเดียวกัน และค่อยๆเกิดการเปลี่ยนแปลงในระหว่างการเดินทางร่วมกับ โดนัลด์ หรือ ดอน เชอร์ลีย์ เพื่อทัวร์คอนเสิร์ต

การเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นถ่ายทอดออกมาได้อย่างราบรื่น ดูแล้วลื่นไหล อิ่มเอม และมีอิมแพคหนักมากๆครับ

สิ่งที่ผมชอบซึ่งทำให้การสื่อสารออกมาได้อย่างดีเยี่ยมนั้นคือการแสดงของทั้งคู่ สีหน้าและแววตา บ่งบอกความคิดออกมาได้อย่างไม่ต้องพรรณา ไม่ว่าจะตอนขับรถ/นั่งรถ หรือตอนที่ ดอน เล่นเปียโน ตอนเกิดเหตุการณ์ต่างๆ แสดงออกมาได้อย่างมีพลังมากๆ

อีกเรื่องคือดอน นอกจากเป็นคนผิวสีทำให้โดนเหยียดไปเรื่องนึงแล้ว ยังมีเรื่องให้โดนเหยียดอีก (งดสปอย) ทำให้ชีวิตของเค้า ถ้าไม่นับเรื่องความสามารถในด้านดนตรี ถือว่าเป็นคนที่โดดเดี่ยวสุดๆเลยทีเดียว

ความโดดเดี่ยวของดอนนั้นแสดงออกผ่านสีหน้าได้ตลอดเวลา

และตอนที่ความโดดเดี่ยวนั้นระเบิดออกมา มันช่างอิมแพคเป็นที่สุด ผมชอบฉากระเบิดนั้นมาก (ถึงหนังจะไม่ได้บู๊ล้างผลาญ ผมก็ขอแนะนำว่าอย่าลุกไปห้องน้ำเด็ดขาด)

ผมไม่สามารถอธิบายความรู้สึกให้ฉากที่ชอบได้จริงๆ เพราะมันแทบจะทุกฉากเลยทีเดียว! เขียนทั้งวันคงไม่หมดครับ

แต่นับว่าเป็นหนังดีที่ทำออกมาได้ราบรื่น ไม่น่าเบื่อ ไม่ง่วงนอน ใครที่เริ่มเอียนๆกับหนังเพื่อความบันเทิงแล้ว อยากลองรับชมหนังเพื่อสุนทรีย์กับ"ภาพยนตร์"ที่แสดงให้เห็นถึงความเอาใจใส่ทั้งในตัวบท การแสดง และการสื่อสาร Green Book ก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเลยทีเดียวครับ..


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ติดตามรีวิวเรื่องอื่นๆได้ที่ https://www.facebook.com/moviediscuss