เราอธิฐานขอพระว่าต่อจากนี้ ถ้าคนที่เข้ามา มาเพื่อเป็นคู่เวรคู่กรรม ก็อย่าได้มีแฟนอีกเลย ขออยู่เป็นโสดดีกว่า ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเราไม่มีแฟนอีกเลย ประมาณ6ปี+ เคยมีคนที่เหมือนจะโอเคเข้ามา แต่ก็มีเหตุให้ไม่ได้เจอกันอีก แต่เราก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไรนะ รู้สึกเฉยๆไม่ถูกใจหรือหวั่นไหวกับใคร ไม่นึกอยากมีใครด้วย

ประเด็นก็คือ เราลืมไปแล้วด้วยว่าเราอธิฐานแบบนั้นไว้ จนปีที่ผ่านมา เรารู้สึกว่าเราเคยขอ หรือบนอะไรแต่จำไม่ได้ แต่ความรู้สึกคือสิ่งที่ขอไว้สำเร็จ พยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เราเลยเดาว่าเป็นเรื่องงานล่ะมั้ง เราเลยไปแก้บนซะงั้น

จนนี่เราเพิ่งมานึกได้ ว่าเป็นเรื่องนี้ ซึ่งเราก็โอเคนะไม่ได้อยากมีแฟน แต่พอมานึกเรื่องความรักเก่าๆที่ผ่านมาก็คิดว่าที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักขนาดนี้คงเพราะเราเคยทำเค้าไว้ คงเป็นกรรมของเรา

เลยสงสัยว่าถ้าเราอธิฐานขอไปแบบนี้ นั่นเท่ากับเราไม่ได้ชดใช้กรรมเรื่องความรักหรือเปล่า เพราะคิดว่าชดใช้ไปให้หมดๆไปก็ดี พอเข้าใจเรามั้ยคะ