คือตอนนี้เราอยู่ม.3อะนะ
แล้วมันเป็นช่วงที่ต้องคิดหนัก
เรื่องเรียนว่าเราจะต่อสายไหน
ม.6จบแล้วจะคณะอะไรหรือแบบบ
ต่างๆนาๆแล้วเรามาปรึกษากับแม่
แล้วเราก็ปรึกษากับแม่บ่อยมาก
จนวันนี้อะเค้าบอกว่า
เรียนไรก็เรียนไปเหอะให้เรียน
ก็ไม่ได้อะไรกลับมาขี้เกียจจะส่งละ
ใจเราก็นึกนะว่า
แล้วจะตั้งความหวังทำไม
แล้วเคยที่เข้าใจหรือเปล่า
ลองมาเป็นลูกดูสิแล้วจะรู้
ว่าแค่นั่งรถไปเรียนอะยังเหนื่อยเลย
กลับมาต้องมาทำนู้นนี่อีก
แล้วแบบเราทะเลาะกับพ่อ
แล้วป้าก็ไม่คุยกับเราก่อนหน้านี้แล้ว
แล้วถ้าเราทะเลาะกับแม่อะ
เราจะคุยกับใครได้อะ
เราเครียดมากอะ พิมไปร้องไห้ไป
เหนื่อย ท้อ เครียด มาก
เราก็อยากจะออกจุดนี้

เราเป็นคนที่ชอบสวดมนต์
เราก็ภาวนาอธิษฐานทุกวัน
ว่าเราเกิดมามีกรรมไม่ว่า
จะกรรมดีหรือชั่วแต่เรามีกรรม
กรรมของเราคงหนักหนา
ก็เลยเกิดมาอยู่ในที่แบบนี้
คิดไปแล้วก็เกิดมาชดใช้กรรม
แต่เราก็ภาวนาทุกวัน
ว่าวันนึงเราจะออกจากจุดนี้
จนเรารอคำอธิฐานไม่ได้อะ
เราอยากจะไปมองดูคนอยู่บนฝ้า
ว่าแบบคนเราเอาแต่ประโยชน์
จนต้องทำให้คนรอบข้างรอบกาย
ต้องเป็นภาระไปด้วย

เราควรตายไปเลย
หรือจะรับกรรมต่อไป