จากที่สังเกตจากการอ่านข่าวทุกวันกับสังเกตรอบๆตัว

1)เยาวชนจำนวนมาก หนังสือไม่ไปเรียน ส่วนน้อยที่ออกไปหางานทำ อันนี้ก็ชื่นชม แต่ส่วนใหญ่ไม่ไปหางานทำหรือช่วยงานที่บ้าน  นั่งๆนอนๆอยู่บ้าน ขอตังพ่อแม่ไปแต่งรถ

2)คนเรียนหนังสือ เรียนแบบไม่มีเป้าหมาย ขาดแรงจูงใจ ว่าไปเรียนแล้วจะทำอาชีพอะไร เรียนแค่ให้จบแล้วไปตายเอาดาบหน้า หลักสูตรประมาณ40% จากการสังเกต เป็นมีแต่ทำงานเอกสาร อยู่กับปรัชญา ท่องจำหลักอะไรบ้าบอ ทั้งที่ควรสอนให้คนคิดหรือทำงานที่ปฏิบัติจริงๆ คนสอนๆวันๆก็ไปทำวิจัย ไปดูงานแทนที่จะจ้างนักวิจัยมาทำ

3)คนวัยผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่เรื่องทำงานจัดว่าดีไม่มีปัญหา คนไทย ทำงานดี ขยันสู้งาน งานมีคุณภาพ ปัญหาจะอยู่ที่ ผู้ชายติดเหล้ากันงอมแงม ผู้หญิงบ้ากินอาหารเสริม ทำเยอะ ได้เยอะ แต่จ่ายเยอะ อีกมากก็นอนกินเหล้าหรือเสพยาอยู่บ้านเป็นภาระพ่อแม่หรือเกาะเมียกิน เมามากๆ ก่อคดีอีก หรือวันดีคืนดีหลอนยาเผาบ้าน เดือดร้อนเพื่อนบ้านอีก

4)รายการสื่อ วันๆไม่ค่อยมีอะไรเป็นสาระ ส่วนมากมีแต่ข่าวดารา ใครคบกับใคร ใครแอบกิ๊กกัน ใครเป็นแต๋ว ใครเลิกกับใคร ดาราคนนี้ไปเที่ยวทะเลใบบิกินี่โชว์ก็เอามาทำข่าว ละครดูแทนที่จะหายเครียด เครียดกว่าเดิมอีก ลุ้นว่าเมื่อไหร่ตัวอิจฉาจะตาย ช่องเยอะ แต่รายการไม่ค่อยมีจะดู มีแต่ขายเห็ด ขายอาหารเสริม แล้วก็ประกวดร้องเพลง เหมือนก๊อปกันมา น่าจะรวมเป็นช่องเดียวกันเลย

5)ทัศนคติบนท้องถนน ขับรถกันเหมือนลิงขับ แค่รณรงค์เมาไม่ขับ ง่ายๆยังทำไม่ได้แค่ปีใหม่ยังโดนจับเป็นหมื่น ที่จับไม่ได้อีกเท่าไหร่ คนเป็นอัมพาต แขนขาด ขาขาดเต็มประเทศ น่าจะพอๆกับเขมรสมัยที่มีระเบิดฝังในประเทศเยอะๆ พอตำรวจจับไปโกรธเขาอีก

อยากรู้ว่าคนประเทศอื่นละแวกเดียวกันหรือว่าที่อื่นๆ เป็นแบบนี้ไหมครับ ถ้าเป็นคนที่มีประสบการณ์อยู่ต่างประเทศยิ่งดีครับ