สวัสดีค่ะเจ้าของกระทู้เป็นเด็กมหาลัยที่มาเรียนไกลบ้านมากๆ เดิมทีเป็นคนติดบ้านติดพ่อติดแม่ แต่พอจบม.6ก็มาเรียนต่อที่มหาลัยที่อยู่คนละภาค ตอนนี้อยู่ปี2แล้วแต่ยังมีอาการhomesick เรื่อยๆ แอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ร้องไห้เกือบทุกวัน ไม่กล้าเข้าสังคมกลัวการเข้าสังคมไปเลย เราจะโทรไปร้องไห้กับพ่อกับแม่บ่อยจนสงสารพ่อแม่ที่ต้องมารับฟังเรื่องอะไรแบบนี้ แต่ก็พยายามทนอยู่ให้ได้เพราะเราเลือกมาเรียนที่นี่เอง เราเจอสังคมที่เราถูกดุถูกบ่อยๆเพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัด ทั้งดูถูกเรื่องเรียนไม่เก่ง มาจากต่างจังหวัด และหลายๆอย่างจนเราคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ทุกครั้งที่คิดเราจะนึกถึงครอบครัวเราทุกครั้งมันเลยพอทำให้เราพยายามไปต่อ ตอนนี้เรามีอาการอย่างที่ว่ามาขั้นต้นอาจจะไม่ละเอียดแต่มันเป็นปัญหาในชีวิตเรามาโดยตลอดเราควรจัดการอาการแบบนี้ยังไงดีคะ
แล้วเราขอทิ้งท้ายไว้หน่อยนะคะ การที่เจอคนเป็นโรคซึมเศร้าโปรดอย่าเอาอะไรมาเปรียบเทียบกับตัวเขาเพราะบางทีมันอาจจะตอกย้ำเขาด้วยซ้ำ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
จะจัดการกับอาการ homesick และโรคซึมเศร้าอย่างไรดีคะ
แล้วเราขอทิ้งท้ายไว้หน่อยนะคะ การที่เจอคนเป็นโรคซึมเศร้าโปรดอย่าเอาอะไรมาเปรียบเทียบกับตัวเขาเพราะบางทีมันอาจจะตอกย้ำเขาด้วยซ้ำ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ