เอาค่ะสาวๆ หนุ่มๆ ยุคนี้ใครไม่เคยอยู่ในความสัมพันธ์แบบคลุมเครือ แบบไร้จุดหมาย ไม่มีอนาคตร่วมกันถือว่าเอ้าท์นะคะ จะสุขก็สุขไม่สุดจะทุกข์ก็ทุกข์ไม่นานแต่ทรมานเป็นพักๆ
เราเป็นคนนึงค่ะที่อยู่ในความสัมพันธ์ไร้แฟน แต่มีสถานะคนคุย(รึเปล่า) หรือเป็นเพื่อนที่บอกคิดถึงกัน ดูหนัง กินข้าวกันเป็นปกติ เราคุยกับคนคนนึงมาเกือบ 2 ปีค่ะ หลายครั้งมีการคุยในเรื่องการเป็นแฟนกันแต่ไม่ได้เป็นมั่นเป็นเหมาะ มีหวง มีหึง มีใส่ใจ กันอยู่เสมอ แต่นั่นแหละค่ะสถานะที่ไม่ชัดเจนมันไม่มีทางมีความสุขไปตลอด เราทะเลาะกันบ่อยเรื่องความใส่ใจ เราทะเลาะกันเรื่องคนที่เขามา ทั้งๆที่เรามีสิทธิในกันและกันมากแค่ไหนก็ไม่รู้
จนถึงวันนึง...วันที่เราไม่มีความพยายามในความสัมพันธ์ของเรามากพอ มันคือช่วงที่ทรมานที่สุด เหมือนรอวันเพื่อจะบอกเลิก(ทั้งที่ไม่ได้คบ) หรือบอกลา เราตอบแชทกันช้าลง ดองกันทิ้งเป็นชม. เป็นวัน เป็นสัปดาห์ เราไม่เคยโทรหากัน ไม่มีการคิดถึงหรือบอกรักบอกชอบอะไรทั้งนั้น พอถึงตรงนี้ก็งงตัวเองเหมือนกันนะคะว่าทนเพื่ออะไร จำได้ว่าเฟลมากในช่วงนี้ แอบร้องไห้ แอบบกวนเพื่อนฝูงเพื่อให้ช่วยหาทางออกเราให้ที เป็นบ้าไปเลยค่ะ
จนสุดท้ายผ่านไปหลายเดือนที่ต้องทนอยู่ บอกก่อนนะคะว่าเราคุยกันเสมอว่าถ้าจะไปก็บอกกันแล้วมันจะจบ อย่าหายไปเฉยๆสงสารคนที่ไม่ได้คำตอบ แต่สุดท้ายเราตัดสินใจทำแบบนั้นค่ะ เพราะเราเหนื่อย เราล้า เราหมดแรงที่จะยื้อความสัมพันธ์นี้ ทนอยู่กับคนที่ไม่สนใจในเราสักนิด เกี่ยวกับเราเกี่ยวกับที่เราอยู่ด้วยกันไม่เคยสนใจ ไม่ได้วางแผนอนาคตที่มีเรา หรือแม้แต่แผนอนาคตของตัวเองได้ยังไง สุดท้ายเราตัดสินใจเดินหายออกมาค่ะ เราทำได้เราตัดสินใจแล้ว ตอนทำนี่โล่งมากตัดสินใจบล็อกทุกอย่างทำยังไงก็ได้เพื่อเป็นการตัดเขาออกจากชีวิตประจำวัน แฮปปี้กว่าตอนรอแชท รอเขาโทรมา หรือเขามาหาเยอะเลย555
สุดท้ายคงเป็นคำตอบให้หลายคนได้ว่าคนที่อยู่ดีๆหายไปเขาเป็นอะไร...เธอเราแค่เหนื่อย เราไม่ได้อยากผิดสัญญา แต่เรารู้ว่ายื้อไปสุดท้ายเป็นเราที่เจ็บคนเดียว ถ้าเธอชัดเจนสักนิด หรือบอกเราว่ารู้สึกยังไง เธออาจไม่ต้องเสียเราหรือไม่ต้องเสียเวลา คงเสียเวลามากกว่าแหละเนอะ555
ขอโทษที่เลือกทิ้งเธอไว้ในปี2018 ถ้าอ่านกระทู้นี้ขอให้โชคดีนะ คงยื้อเธอไม่ไหวแล้ว สู้ๆนะตัวเค้าเป็นกำลังใจให้ ซู่ๆ
สุขสันต์ปีใหม่นะคะทุกคน ปีใหม่เริ่มอะไรใหม่ๆอย่าจมอยู่กับอะไรเก่าๆที่บั่นทอนเรานะคะ ใครตกอยู่ในสถานะนี้ขอให้ได้ความชัดเจนในเร็ววัน
2019 ขอกล่าวอำลาความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนเพื่อเข้าสู่สมาคมคนโสด (ขอความชัดเจนจงสถิตแก่ทุกความสัมพันธ์)
เราเป็นคนนึงค่ะที่อยู่ในความสัมพันธ์ไร้แฟน แต่มีสถานะคนคุย(รึเปล่า) หรือเป็นเพื่อนที่บอกคิดถึงกัน ดูหนัง กินข้าวกันเป็นปกติ เราคุยกับคนคนนึงมาเกือบ 2 ปีค่ะ หลายครั้งมีการคุยในเรื่องการเป็นแฟนกันแต่ไม่ได้เป็นมั่นเป็นเหมาะ มีหวง มีหึง มีใส่ใจ กันอยู่เสมอ แต่นั่นแหละค่ะสถานะที่ไม่ชัดเจนมันไม่มีทางมีความสุขไปตลอด เราทะเลาะกันบ่อยเรื่องความใส่ใจ เราทะเลาะกันเรื่องคนที่เขามา ทั้งๆที่เรามีสิทธิในกันและกันมากแค่ไหนก็ไม่รู้
จนถึงวันนึง...วันที่เราไม่มีความพยายามในความสัมพันธ์ของเรามากพอ มันคือช่วงที่ทรมานที่สุด เหมือนรอวันเพื่อจะบอกเลิก(ทั้งที่ไม่ได้คบ) หรือบอกลา เราตอบแชทกันช้าลง ดองกันทิ้งเป็นชม. เป็นวัน เป็นสัปดาห์ เราไม่เคยโทรหากัน ไม่มีการคิดถึงหรือบอกรักบอกชอบอะไรทั้งนั้น พอถึงตรงนี้ก็งงตัวเองเหมือนกันนะคะว่าทนเพื่ออะไร จำได้ว่าเฟลมากในช่วงนี้ แอบร้องไห้ แอบบกวนเพื่อนฝูงเพื่อให้ช่วยหาทางออกเราให้ที เป็นบ้าไปเลยค่ะ
จนสุดท้ายผ่านไปหลายเดือนที่ต้องทนอยู่ บอกก่อนนะคะว่าเราคุยกันเสมอว่าถ้าจะไปก็บอกกันแล้วมันจะจบ อย่าหายไปเฉยๆสงสารคนที่ไม่ได้คำตอบ แต่สุดท้ายเราตัดสินใจทำแบบนั้นค่ะ เพราะเราเหนื่อย เราล้า เราหมดแรงที่จะยื้อความสัมพันธ์นี้ ทนอยู่กับคนที่ไม่สนใจในเราสักนิด เกี่ยวกับเราเกี่ยวกับที่เราอยู่ด้วยกันไม่เคยสนใจ ไม่ได้วางแผนอนาคตที่มีเรา หรือแม้แต่แผนอนาคตของตัวเองได้ยังไง สุดท้ายเราตัดสินใจเดินหายออกมาค่ะ เราทำได้เราตัดสินใจแล้ว ตอนทำนี่โล่งมากตัดสินใจบล็อกทุกอย่างทำยังไงก็ได้เพื่อเป็นการตัดเขาออกจากชีวิตประจำวัน แฮปปี้กว่าตอนรอแชท รอเขาโทรมา หรือเขามาหาเยอะเลย555
สุดท้ายคงเป็นคำตอบให้หลายคนได้ว่าคนที่อยู่ดีๆหายไปเขาเป็นอะไร...เธอเราแค่เหนื่อย เราไม่ได้อยากผิดสัญญา แต่เรารู้ว่ายื้อไปสุดท้ายเป็นเราที่เจ็บคนเดียว ถ้าเธอชัดเจนสักนิด หรือบอกเราว่ารู้สึกยังไง เธออาจไม่ต้องเสียเราหรือไม่ต้องเสียเวลา คงเสียเวลามากกว่าแหละเนอะ555
ขอโทษที่เลือกทิ้งเธอไว้ในปี2018 ถ้าอ่านกระทู้นี้ขอให้โชคดีนะ คงยื้อเธอไม่ไหวแล้ว สู้ๆนะตัวเค้าเป็นกำลังใจให้ ซู่ๆ
สุขสันต์ปีใหม่นะคะทุกคน ปีใหม่เริ่มอะไรใหม่ๆอย่าจมอยู่กับอะไรเก่าๆที่บั่นทอนเรานะคะ ใครตกอยู่ในสถานะนี้ขอให้ได้ความชัดเจนในเร็ววัน