กระทู้นี้มาระบายค่ะ เป็นคนอารมณ์รุนแรง ถ้าไม่ได้ระบายคงได้ทำร้ายตัวเองอีกรอบ
.
คือเราเป็นเด็กที่ใครๆก็มองว่าเราเรียนเก่ง เกรดดี ขยัน แต่ความจริงมันไม่ใช่ เราเรียนไปส่งๆ เรียนแค่รอด รู้แค่ว่าต้องทำการบ้านให้เสร็จ ต้องส่งให้ทัน ต้องได้คะแนนดีๆ  เรียนโดยไม่รู้ว่า จริงๆแล้วเราชอบอะไร เรียนแค่รอดผ่านไปวันๆ
ผลที่ตามมาคือ เลือกคณะที่จะเรียนไม่ได้ ที่บ้านตั้งความหวังไว้สูงมาก  แต่ไม่เคยมีใครให้คำปรึกษาเราเลย  พอบอกจะไปเรียนคหกรรม ก็โดนถามจะไปทำงานอะไร บลาๆ  เราเก่งไปทางนั้นๆดีกว่า
.
เราเครียดทุกวัน เคยเครียดจนเป็นไมเกรนแต่ที่บ้านก็ไม่รู้  เครียดจนทำร้ายตัวเอง เครียดจนร้องไห้ เครียดจนกลายเป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้อน เมื่อก่อนไม่เป็นหนักขนาดนี้ นอนดึกทุกวันเพื่อหาว่า เราจะเรียนอะไรดี ก็ได้คำตอบมา คือเรียนที่ชอบ  แต่เราไม่รู้ว่าเราชอบอะไรแน่  จะเรียนนั่นเรียนนี้ก็โดนห้าม  การบ้านม.6ก็มีมาทุกวันไม่ขาดสาย  เครียดเรื่องมหาลัยไม่พอ ต้องมาเครียดกับการบ้านอีก  
.
เวลาเครียดเราก็อยู่กับธรรมชาติ เย็บผ้าบ้าง ทำกับข้าวบ้าง ทำให้หายเครียด ไม่อยากเจออะำรที่เป็นวิชาตรรกะแล้ว เราหัวช้า คิดอะไรซับซ้อนไม่เป็น โง่วิชาการเลยก็ว่าได้ ความจำนี่แย่มาก
.
คณะที่เรามองไว้ คหกรรม อักษร  แต่ก็มีคนบอกไม่ดี ไปเป็นครูสิ (ใครจะมารู้ไปมากกว่าเรา  เราเป็นคนอารมณ์ร้อน อารมณ์รุนแรง เด็กตายแน่ๆ)
.
เห้อ ตอนนี้เรากลัวตัวเองมาก
.
อยากรู้ว่า เลือกคณะจากอะไรกันค่ะ ตลาดแรงงาน แน้วโน้มความก้าวหน้า ความชอบ ความมั่นคง เงินเดือน  ตามที่บ้าน
.
ส่งท้าย
เราชอบภาษาอังกฤษ/ญี่ปุ่น (แต่โง่ภาษา-_-) ชอบทำอาหาร ชอบเย็บปักถักร้อย เคยคิดว่าอยากเป็นนักโภชนาการด้วย  เคยอยากทำงานเกี่ยวกับการเงิน แต่เดี๋ยวนี้มันยุค AI
ท่านใดแนะแนวได้บ้างค่ะ