สวัสดีค่ะ เราอายุ 18 แล้วค่ะ ตอนอายุ 9 ขวบ พ่อแม่เราแยกทางกัน เราอยู่กับแม่ ตอนเราอายุ 13พ่อก็ติดต่อเราทุกวัน
แต่พอเราเริ่มขึ้นม.ปลาย พ่อก็ติดต่อกับเราน้อยลงทุกวัน บางที เดือนละครั้งเลย เพราะพ่อเรากำลังจะแต่งงานใหม่
แต่เขาบอกว่าจะไม่ทิ้งเรา พอช่วงที่เริ่มขาดการติดต่อ เราก็เริ่มมีปัญหากับแม่บ่อยขึ้น และเราก็เริ่มอยู่เฉยๆไม่ได้
ต้องหาอะไรทำตลอดเวลา ถ้าเราว่างเราจะฟุ้งซ่าน ชอบคิดว่าวันนึงเราจะถูกทิ้ง และก็ชอบเผลอกัดฟัน จนปวดกราม
แล้วก็มีอาการกัดเล็บจนเลือดออก พอสติกลับมาเราก็ไม่รู้ว่า เราทำไปทำไม บางครั้งคิดไปก็ร้องไห้ออกมาเลยดื้อๆ
เราไม่เคยบอกใครเรื่องนี้ เพราะเรารู้สึกไม่ไว้ใจสักคนแม้แต่แม่เราก็ไม่บอก แต่มีคุยกับเพื่อนบ้างนิดๆ
เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไรหรือเปล่าคะ แล้วต้องทำยังไงถึงจะหาย
เราอยู่เฉยๆไม่ได้ต้องหาอะไรทำ ไม่งั้นเราจเฟุ้งซ่าน เราเป็นอะไรรึเปล่าคะ?
แต่พอเราเริ่มขึ้นม.ปลาย พ่อก็ติดต่อกับเราน้อยลงทุกวัน บางที เดือนละครั้งเลย เพราะพ่อเรากำลังจะแต่งงานใหม่
แต่เขาบอกว่าจะไม่ทิ้งเรา พอช่วงที่เริ่มขาดการติดต่อ เราก็เริ่มมีปัญหากับแม่บ่อยขึ้น และเราก็เริ่มอยู่เฉยๆไม่ได้
ต้องหาอะไรทำตลอดเวลา ถ้าเราว่างเราจะฟุ้งซ่าน ชอบคิดว่าวันนึงเราจะถูกทิ้ง และก็ชอบเผลอกัดฟัน จนปวดกราม
แล้วก็มีอาการกัดเล็บจนเลือดออก พอสติกลับมาเราก็ไม่รู้ว่า เราทำไปทำไม บางครั้งคิดไปก็ร้องไห้ออกมาเลยดื้อๆ
เราไม่เคยบอกใครเรื่องนี้ เพราะเรารู้สึกไม่ไว้ใจสักคนแม้แต่แม่เราก็ไม่บอก แต่มีคุยกับเพื่อนบ้างนิดๆ
เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไรหรือเปล่าคะ แล้วต้องทำยังไงถึงจะหาย