เรามีพี่สาว 1 คน ตอนนี้เขาเป็นแอร์โฮสเตส ที่สายการบินตะวันออกกลางชื่อดังแห่งหนึ่ง
พ่อกับแม่เราเป็นคนใต้ มีธุรกิจเล็กๆน้อยๆอยู่นั้น ณ ตอนนี้พวกเขาก็ย้ายกลับไปอยู่ใต้ เราเกิดที่กรุงเทพ เรียนกรุงเทพมาตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้เราเรียนปี 1 ม.เอกชน แถวๆกล้วยน้ำไท

   แต่เรื่องมันเกิดจากว่าตั้งแต่เด็กชีวิตเราก็เหมือนเด็กทั่วไป แต่ที่บอกว่ารู้สึกไม่ดีกับแม่ เพราะว่า ที่แม่ทำกับเรา มันต่างจากพี่ แม่กับพ่อตามใจพี่ทุกอย่าง (ยิ่งตอนนี้พี่พี่ได้เป็นแอร์ เขายิ่งชอบใจ มีเรื่องเล่า เรื่องความภูมิใจให้คนอื่นฟัง) สำหรับเราแท่มีแต่ด่า ทำอะไรก็ผิด บางทีเขาด่าๆ ออกมา เขาก็พูดว่าเกิดทำไมก็ไม่รู้บ้าง  น่าจะตายๆไปสักที บางทีก็พูดว่าเราเป็นเกิดมาเพื่อเป็นภาระ เขาบ้าง บางครั้งก็บอกว่า รู้มั้ยถ้าไม่มีเป็นภาระ  พวกกูก็อยู่สบายกว่านี้แล้ว  เราฟังเราก็รู้สึกแบบ...อืมม นะ ไม่รู้จะพูดอะไรกับเขา ตั้งแต่เด็กจนโต เราไม่เคยไม่ใส่เสื้อใหม่ที่ซื้อใหม่เลยนอกจากเสื้อกีฬาที่โรงเรียน เพราะได้ใส่แต่ของพี่ตลอด ส่วนของของพี่ก็มีใหม่ทุกอาทิตย์ ส่วนพ่อเราก็ตามแม่ทุกอย่างถ้าแม่ด่าเรา ก็ด่าด้วย  ไม่เคยปกป้องเราสักครั้ง บางครั้ง เรายัง งง ไม่เข้าใจเลยว่าเราทำอะไรผิดนักหนาถึงโดนคนเดียวขนาดนี้ เราทำให้พ่อแม่เราอายคนอื่น วันเกิดหรือวันสำคัญอะไร เราไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย เขาแค่ทำให้เราเกิดมา ในขณะที่วันเกิดพี่ วันปีใหม่ วันสงกรานต์ พี่ได้ทุกปี จนปัจจุบันเขาก็ยังให้แต่พี่และแช่งให้เราตายทุกครั้งที่โทรมาหาเรา เรารู้ว่ามันอาจจะบาปที่เราคิดแบบนี้ แต่เราก็อยากให้เขารู้ว่า คนคนนี่ก็มีความรู้สึก เหมือนกัน อาจไม่ได้เก่งแบบพี่เรา ไม่ต้องให้อะไรเราก็ได้ แค่พูดดีดีกับเราเวลาโทรหาเราบ้างก็พอ...