จะเล่าก็เล่าเรื่องเลวๆของตัวเองด้วยสิ
ว่าเรื่องเก่าที่ว่าแปดเก้าปีก่อนนั้นกลับมาเป็นต้นเหตุให้ทะเลาะกันได้ยังไง และเพราะอะไร
กับผู้หญิงคนนั้นที่เรียกว่าเพื่อนแต่สวมเสื้อให้กันสารภาพรักกันว่ารู้สึกเร่าร้อนวาบหวิว หัวใจเต้นแรง ชมว่าสวย บอกว่าอยากกอด อยากจูบ และลงเอยด้วยมีอะไรกัน นี่คือเพื่อนหรอ
ซึ่งเคยถามแล้วว่ามีอะไรคิดเกินเลยกันไหม
คำตอบที่โกหกบอกว่าไม่มี

จนพอเราไปจับได้กลายเรางี่เง่าขุดเรื่องเก่ามาทะเลาะหรอ?

เคยคิดย้อนกลับไปบ้างไหมว่าต้นเหตุมาจากการโกหกของคุณ และนี่มันครั้งที่ล้านแล้ว

คุณไม่เคยเห็นใจเรา ไม่เคยเยียวยารักษาความรู้สึกเราทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นภาวะที่บอบบางแค่ไหน

มิหนำซ้ำยังมีหน้ามาถามเราว่าให้ผู้หญิงคนนั้นมานอนห้องเราได้ไหม เราต้องนอนแบบสามผัวเมียหรอ คุณคิดได้ยังไง?

นี่แค่เรื่องเดียวและเรื่องล่าสุดที่เราจับได้ว่าคุณโกหก

เรื่องก่อนหน้านั้นกับเด็กดริงค์ร้านอาหารที่คุณหนีออกจากบ้าน เอาเงิน5000ที่ตากแดดตากฝน เหนื่อยหาด้วยกันมาไปเปย์ และนัดกันไปนอน แอดเฟซแอดไลน์กัน ซึ่งเฟซคุณมันอยู่ในมือถือเรา เราเห็นทุกอย่าง คุณทำลายศักดิ์ศรีเราจนสิ้นดี
เราโทรตามกลับบ้านตัดสายทิ้ง พอรับสายบอกอยู่พญาไท ขออีกสองชั่วโมง เราให้เวลาจนสามชั่วโมงโทรตามกลับไม่ยอมกลับ โวยวายจะไม่กลับอ้างสารพัด เราอ้อนวอนขอให้กลับบ้านทั้งน้ำตา ฟูมฟายเหมือนคนบ้า
ทั้งๆที่ความจริงแล้ว อยู่กับผู้หญิงรุมรายล้อมที่ร้านใกล้บ้านแค่เอื้อมมือนี่เอง โกหกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

จนพ่อเราโทรตามถึงยอมกลับ เมื่อกลับมาเราถามเรื่องราวทั้งหมดโกหกว่าไม่มีอะไร เราขอร้องทั้งน้ำตาให้เล่ามาเถอะจะไม่โกรธว่ามีอะไรหรือเปล่า สิ่งที่ได้ตามมาคือโกหกหน้าตาย

จนเราไปเชคเฟซบุคและเห็นรูปถ่ายเนื้อแนบเนื้อ พร้อมผู้หญิงบอกสถานที่ที่จะไปนอนกัน เราอดทนเจ็บแกล้งไม่รู้เป็นอาทิตย์ จนทนไม่ไหวมาถามซ้ำว่ามีอะไรไหมก็ยังโกหกเหมือนเดิม เราทนไม่ไหวเปิดรูปให้ดูถึงได้จำนนหลักฐาน
เราเสียใจทำร้ายร่างกายตัวเราเองและกระโดดตึกจากชั้นสาม

นี่แค่สองเรื่อง ยังมีอีกล้านคำโกหกหลอกลวงที่คุณมากระตุ้นให้อารมณ์ของเราเปลี่ยนไปในทางเลวร้าย

อยากรู้ไม๊ว่าทำไมถึงเลวร้ายขึ้นล่ะ?
เพราะการกระทำที่ไม่เคยเปลี่ยนของคุณไง!

ทุกอย่างมันทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ ตามจำนวนครั้งที่เราจับได้ว่าคุณโกหก มันแย่สะสมซ้ำซาก
ความเสียใจ ความเจ็บปวดของคนที่ถูกหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันมีมากขึ้น สั่งสมให้เราลงเอยด้วยการทะเลาะที่รุนแรงหนักขึ้น

เราเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า เราจะเลิก คุณไม่เลิก
คุณมาขอโอกาส เรายอมให้อภัย ยอมโดนคนอื่นด่าว่าโง่ยอมลดคุณค่าของตัวเอง
ทั้งๆที่เรารู้สึกไร้ค่าอยู่แล้ว ก็ยังยอมให้คุณเข้ามากดให้เราดิ่งลงไปยิ่งกว่าก้นเหว

แต่คุณเคยเห็นโอกาสร้อยล้านครั้งเหล่านั้นไหม?

เมื่อไหร่คุณจะรู้ตัวว่าคุณนั่นแหละที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เราเปลี่ยนไป

เมื่อไหร่คุณจะพอ
เมื่อไหร่คุณจะหยุดต_อ_แ_x_ล

จำวันแรกที่คุณมาขอเรากับแม่ได้ไม๊?
คุณที่บอกว่าจะดีกับเราทุกอย่าง
จะมาทำให้เราหายซึมเศร้า
จะมาเติมเต็มความสุขให้เรา
จะเข้ามาเป็นคนที่เข้าใจเราที่สุด
จะไม่ทำร้ายเรา จะดีกับเราที่สุด
จนเรายอมแพ้ในความดีช่วงแรกของคุณ
และตัดสินใจเลือกคุณ เลิกกิจการที่หุ้นกับแฟนเก่า ยอมใช้หนี้บริษัทหมดตัว ยอมตัดขาดกับแฟนเก่าคนที่คบมา 7 ปีมาเปิดโอกาสให้คุณ
เพราะเชื่อในความดีของคุณ

สุดท้าย คุณเองก็ทั้งทำร้ายร่างกาย ใช้กำลังและทำร้ายจิตใจเราจนเละไม่มีชิ้นดีเช่นกัน
นี่คือการตอบแทนที่เราเลือกคุณใช่ไหม?

เวลาผ่านไป คุณทำให้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป และคุณนั่นแหละที่ทำให้ชั้นเปลี่ยนไป

คุณรู้ดี ว่าในชีวิตเราไม่เหลือใครแล้ว
เรามีคุณคนเดียว
เราไว้ใจคุณคนเดียว
แคร์คุณคนเดียว

ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อคุณคนเดียว
ยอมทำตามทุกอย่างที่คุณขอ
แม้จะต้องก้าวข้าม comfort zone ก็ยอมทุ่มเท

เรายอมให้คุณเป็นคนแรกในหลายๆเรื่อง
ไม่ว่าจะเกิดอะไรเราโทษตัวเองเสมอ
คิดเสมอว่าเราดีไม่ตรงไหน
คนเก่าของคุณดียังไง ไม่ดียังไง
เราก็พยายามทำในสิ่งที่คนเก่าของคุณให้ได้
อะไรที่คุณไม่ชอบจากคนเก่าเราจะไม่ทำ

เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าอยู่เสมอ
รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่มีความหมาย
และเชื่อคำที่คุณเคยบอกว่าจะทำให้ชีวิตเรามีค่า คุณจะให้เกียรติเรา เรามีความหมายสำหรับคุณ

แล้วทำไมคุณถึงเข้ามาทำกับเราแบบนี้?

ที่คุณบอกว่ารัก
รักในแบบของคุณมันเจ็บปวดหัวใจเราเกินไปไหม?
รักและไม่อยากเสียเราไป
แต่คุณเคยปรับปรุงตัวเพื่อรักษาเราไหม?

คุณรักเราหรือคุณกลัวจะไม่เหลือใคร?

ถามว่าจะให้ทุกอย่างดีขึ้นได้ยังไง
ตอบตัวเองให้ได้สิว่าเลิกทำสันดานเดิมๆนี้ได้รึยัง