คือวันนั้นเป็นวันที่ 7 มิถุนายน 2561 คือวันนั้นตรงกับวันพฤหัสบดี คือเราก็ไปเรียนตามปกติแล้วเรายังไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่เราเสียพ่อไปแล้ว คือพี่สาวเราทักเฟสมา เราก้ไม่เอะใจอะไร พี่เราทักมาบอกว่า หนู....พ่อรักหนูมากนะ ตอนแรกเราก้คิดว่าพี่เราอกหัก หรือทะเลาะกับแฟนเขานั่นแหละ เราก้เลยถามพี่สาวเราว่า "พี่เป็นอะไรหรือป่าว " พี่สาวดราก้ยังย้ำคำเดิม "พ่อรักหนูมากนะ" แล้วทีนี้ตามาหาที่โรงเรียน ตามาบอกกับเราว่าป่ะกลับบ้านเรากันนะ ตาพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่สีหน้าเหมือนมีอะไรจะบอกกับเราตลอดเวลาเราก็เลยทำเรื่องลาด้วยความมึนงงเเม่เราเลยโทรมาถามเราว่า "ถึงไหนแล้วกลับไปบ้านเรากันนะ" เราก็เลยถามว่าแม่เปนอะไรหรือป่าวให้หนูลาทำไม?" แม่ก้พูดเหมือนเดิมกลับไปบ้านเรานะกลับไปดูที่บ้าน เราก้เลยกลับบ้านไปพร้อมกับตา ที่นี้ตาก้เลยบอกเราว่า "ไป...
ไปเปิดบ้าน"เราก้เปิดแล้วไปนั่งอยู่ในบ้านทีนี้เราก้ไปดุในบ้านก้ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ตาก้เลยบอกว่า "โทรไปถามอม่สิว่ามีอะไร เราก้เลยโทรไปเราก้เลยถามแม่ว่า "ไหนแม่มีอะไรหรอ"แม่ถามเราว่าตอนนี้อยู่ไหนแล้วเราบอกว่า"ถึงบ้านแล้ว"แม่ก้วางสายทิ้งไปเลย ตาเลยถามเราว่ารู้หรือยัง ด้วยความงงว่ารู้อะไร ตาเลยบอกว่า "งั้นตาบอกล่ะนะ" พ่อหนุตายแล้ว เราตกใจแล้วนั่งเงียบแล้วเราเลยถามว่า จริงหรอ(ด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ)ตาเลยพูดว่า "จริงพ่อหนุขี่รถไปชนท้ายรถสิบล้อ"จากตาพูดตอนนั้นเรานิ่งแล้วน้ำตาก้ไหลลิน"ด้วยความเสียใจ เราเลยทักไปบอกพี่สาวว่า "พี่รุ้ทำไมพี่ไม่บอกหนูล่ะ" พี่สาวเราเลยพูดว่า"ก้พี่กลัวหนุเสียใจ"เราก้นั่งร้องไห้หนักมากจนอาทางพ่อขับรถมารับที่บ้าน "อาเรียกแล้วถามว่ารู้หรือยังเราเลยตอบว่ารู้แล้ว"ด้วยเสียงสะอึกสะอื้น)อาก้เลยรับเราไปที่วัดก่อน จากตอนนั้นเราก้นั่งร้องไม่หยุด จนศพของพ่อเดินทางมาถึงเราร้องเขาก้เอาศพพ่อมาวางที่โต๊ะเพื่อจะรดน้ำศพ ตอนนั้นคนก็มาเยอะมากและเราก้ยังไม่หยุดร้อง แล้วยายก้เดินมาลูบหัวเราแล้วพูดว่า "ไม่ต้องร้องภ่อหนูไปดีแล้ว" ยายพุดกับเราด้วยน้ำเสียงสะอื้นเช่นกัน
#ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้เราเสียใจที่สุดในชีวิตตอนที่เรายังมีเขาอยู่ในชีวิตเราไม่คิดที่จะสนใจพ่อเลย เราชอบเอาแต่ใจ ชอบเถียง ชอบโมโหใส่พ่อเป็นประจำ ก้อยากจะขอโทษ ขอโทษที่เป็นลูกที่ดีให้พ่อภูมิใจให้ไม่ได้ หนูขอโทษ
#คนเราชอบเอยคำว่า"ขอโทษ"ในวันที่คน ที่เราอยากขอโทษเขาไม่อยู่แล้ว
"ขอบคุณที่เข้ามาอ่านประสบการณ์ชีวิตของหนูนะคะ"