ตอนนี้อายุ 15 อยู่ม.3ค่ะ คือเรามีเรื่องให้คิดเยอะเรื่องเเรกเลยคือ เรื่อง เรียนต่อม.4 ค่ะ ตอนนี้เครียดมากคือพยายามทำให้ตัวเองพัฒนาขึ้นเทอมเเรกเราได้เกรด 3.60+ค่ะ เทอมสองก็อยากให้ได้เพิ่มขึ้นอีกสัก 0.1 ก็ยังดีเเต่ไม่อยากให้ลดลงเลยค่ะ คือเครียดมากตั้งเเต่เปิดเทอม2มาเวลาอยู่ในห้องเรียนคือเราไม่มีสมาธิเลย(ปัจจัยหลายอย่างคือเรามีปัญหาเรื่องเพือนด้วยค่ะ เลยเลือกที่จะอยู่คนเดียวเเล้วมีเพื่อนคนนึงที่เขาชอบเสียงดังมากๆคือเวลาเรียนก็จะหัวเราะไม่สนใจใครไม่เกรงใจใครอ่ะค่ะ คือเวลานั้นเพื่อนๆในห้องเรียนอยู่ซึ่งเรานั่งข้างหน้าเขาค่ะ คือเราลำคาญ+ไม่มีสมาธิเลยค่ะ )ตอนนี้เลยเลือกที่จะนิ่งๆค่ะ ไม่อยากมีปัญหามากกว่านี้ ตอนนี้กำลังสอบมิดเทอม รร.จะหยุดให้อ่านหนังสือ 1 วันเเล้วสอบค่ะ วันหยุด 1 วันที่เราต้องทำคือ ตื่นตี1ไปช่วยเเม่ขายของกลับบ้านมาตี5ก็เตรียมของให้ยายดูเเลยายจนถึง7.00-8.00ค่ะช่วงที่เอาข้าวให้ยาย เเล้วกว่าเราจะได้นอนคือ 9โมงไปเเล้วบางครั้งก็นอนไม่หลับก็ไม่นอนเลย11โมงก็ต้องตื่นเเล้วเตรียมเอาข้าวให้ยายเเล้วก็ไปทำงานบ้านค่ะ เเล้วก็ไม่ได้นอนเลยเพราะนอนไม่ค่อยหลับ+เป็นห่วงยาย ยายลุกนั่งเองไม่ได้ค่ะเเต่พอที่จะหยิบหรือถือเองได้ก็เลยเลือกที่จะไม่นอน กว่าเเม่จะกลับก็เกือบ5โมงเย็น เเม่กลับมาเราก็ช่วยเเม่เก็บของบ้างกว่าจะทำอะไรเสร็จก็เกือบ18.30 น.ถึงจะมีเวลาส่วนตัวค่ะ เครียดมากกลัวทำไม่ได้ตามที่หวัง เรื่องที่สองคือปัญหาที่บ้าน เเม่เราทำงานตั้งเเต่ตี1ถึง5โมงเย็นกลับบ้านมาก็ทำกับข้าวให้เราเเละพี่กับน้องอีกเรารู้ว่าเเม่เหนื่อยค่ะ ทุกวันหยุดหรือวันเสาร์-อาทิตย์ก็จะไปช่วยเเม่ขายค่ะ วันไปรร.กลับมาเหนื่ยมากค่ะ บ้านกับรร.ห่างกัน20กว่าโลนั่งรถไปเเค่เช้ากว่าจะถึงบ้านเกือบ6โมงกลับมาต้องเอาข้าวให้หมาขึ้นบ้านทำธุระส่วนตัวกินข้าวอาบน้ำเเล้วสอบน้องทำการบ้านเกืบทุกวันกว่าจะได้ทำของตัวเองก็ดึก เเต่ละวันเหนื่อยมากจริงๆเเต่ก็ยังคิดว่าเเม่เหนื่อยกว่าเราเยอะ ทำเเบบนี้มา3ปีกว่าเเล้ว เหนื่อย ท้อ กดดัน คือเเม่เราบางครั้งเราเหนื่อยปวดหัวเราก็นอนไม่ทำอะไรเเม่ก็จะมาว่าว่าทำไมไม่ทำอะไรเลยคือทุกวันนี้เหนื่อยมากจริงๆคิดมาก+เครียดมากค่ะ มันหลายเรื่องจนเราคิดอยากตายเล้วจริงๆเป็นเเบบนี้มาเกือบ2ปีเเล้ว ขึ้นม.3มาปวดหัวบ่อยมาก บ่ยจนขอยาจากเพื่อนจนเพื่อนห้ามไม่ให้เรากินเเล้วค่ะ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงเเล้วเหนื่อยมากค่ะ ท้อมาก ไม่อยากอยู่เเล้ว
...ขออภัยหากเราพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะ...
อายุน้อยเเต่มีเรื่องให้คิดเยอะมากทำยังไงดีคะ
...ขออภัยหากเราพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะ...