[กระทู้ระบาย] โรงเรียนเรามี...

ตามชื่อกระทู้นะคะ กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายความอัดอั้นตันใจของ จขกท ซึ่งเป็นครูผู้น้อยคนหนึ่ง ในระยะเวลา 3 เดือนกว่าๆ ที่ผ่านมา
ใครมีวิธีแก้ปัญหาดีๆ รบกวนชี้แนะด้วยนะคะ ใครไม่มีก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่มีคนอ่านและรับรู้ว่าในระบบการศึกษาไทยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นก็พอแล้วค่ะ ^^

เรื่องมีอยู่ว่า... เมื่อประมาณ 3 เดือนก่อนที่โรงเรียนมีการโยกย้ายผู้อำนวยการเกิดขึ้น ด้วยปัญหาบางอย่างทำให้ ผอ. ต้องสลับโรงเรียนกันบริหาร ผอ. คนใหม่เข้ามา นโยบายแรกสุดคือการเซ็ตซีโร่ (ตามความคิดของ ผอ.) เริ่มด้วย... (ขออนุญาตแยกเป็นข้อๆ เพื่อความชัดเจน)

1. ปรับเปลี่ยนหัวหน้าฝ่ายงาน โดยให้บุคคลที่ไม่เป็นที่ยอมรับของคณะครูขึ้นมาบริหารงาน (ให้เหตุผลในที่ประชุมว่า แต่งตั้งหนึ่งในนั้นขึ้นมาทำงานเพราะเป็นเพื่อนกับแฟนของ ผอ.)

2. ไม่ศึกษาสภาพปัญหาและไม่รับฟังความคิดเห็นทัดทานจากครูผู้ใหญ่หลายๆ ท่าน ที่พยามชี้ให้เห็นถึงสาเหตุที่แท้จริงของปัญหาที่เกิดขึ้นใรโรงเรียน ฟังแต่คนที่ไม่เคยทำงาน แล้วเอาความคิดเห็นของตัวเองไปพูดต่อในทางไม่ดีโดยไม่รับรู้ข้อเท็จจริง

4. กดดันครูอัตราจ้างให้ลาออก ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่มีเงินจ้าง จนครึ่งหนึ่งต้องลาออก ส่วนอีกครึ่งให้ลดเงินเดือนลงเหลือเท่าค่าแรงขั้นต่ำแต่ใช้เยี่ยงทาส

5. จ้างซินแสมาดูฮวงจุ๊ย ปรับโน้นย้ายนี้ จนไม่เป็นอันจะทำงานเพราะย้ายห้องย้ายของกันเกือบทุกอาทิตย์ในช่วงเดือนแรก ซินแสยังเล็งเห็นด้วยว่าควรย้ายศาลพระภูมิกับเสาธงชาติสลับตำแหน่งกัน

6. จากความเห็นของซินแส จึงเกิดโครงการปรับปรุงภูมิทัศน์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโรงเรียนขึ้น โดยใช้งบประเภทเดียวกับจบจ้างครูอัตราจ้าง จำนวนเงินแสนกว่าบาท (แต่บอกครูอัตราจ้างว่าโรงเรียนไม่มีเงินจะจ้างเธอนะ!! )

7. ชื่นชนและปกป้องคนของตนเองออกหน้าออกตามากๆ ทั้งๆ ที่เป็นฝ่ายผิด ไม่ว่าจะเรื่องไม่มีมารยาทในการทำงาน ความผิดพลาดในการทำงาน ผอ.ก็จะแก้ตัวให้ในที่ประชุมเสมอ

8. ตรงข้ามกับคณะทำงานชุดที่ทำงานร่วมกับ ผอ.คนก่อน ไม่ว่าความผิดอะไรก็ดูเป็นเรื่องใหญ่โต โดยออกสื่อในที่ประชุมเสมอๆ

9. ให้อัตราจ้างไปทำงานให้พรรคการเมืองในวันและเวลาราชการ

10. บริหารอัตรากำลังครูโดยไม่ดูความเหมาะสม (ครูในกลุ่มสาระแทบจะไม่มีชั่วโมงสอนอยู่แล้ว ก็ยังไปรับครูมาเพิ่ม แต่อีกกลุ่มสาระครูไม่พอสอน)

จริงๆ มีเรื่องยิบย่อยอีกมากมาย แต่เอาเท่านี้ก่อน ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไงเหมือนกัน
ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ถอนหายใจ เฮ้ออออออออ........ ยาวๆ แล้วก็ก้มหน้าทำงานต่อไป ชีวิตของครูตัวเล็กๆ อย่างเรา...

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านมากๆ ค่ะ เพี้ยนสวัสดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่