คือตอนแรกเราเช่าห้องอยู่คนเดียวค่ะ แล้วมีเพื่อนที่สนิทกันอยู่หอเดียวกัน มาอยู่ด้วย เพราะนางบอกว่า เดี๋ยวนางไม่ตื่นไปเรียนต้องให้เราปลุก ช่วงแรกเราก็โอเค พอทีนี้ก็เลยตกลงว่า เออจะอยู่ด้วยกัน เลยเปิดห้องใหม่เป็นห้องใหญ่ค่ะ ปัญหาเกิดตรงนี้ค่ะ คือ เวลากินข้าว หรือว่าหมูกะทะอะไรแบบนี้ นางไม่เคยล้างจานเลย ซึ่งมันเยอะมาก แล้วเราเป็นคนแพ้น้ำยาล้างจาน คือช่วงนี้ก็คันมือมาก ใบสองใบเราโอเค ของเราเองเรากินเราก็ล้าง แต่นางวางทิ้งไว้ในห้องให้เราเอามาล้าง แล้วยิ่งวันไหนกินเยอะแบบหลายๆใบ นางก็ไม่เคยล้าง เก็บก็ไม่เก็บเราเก็บอยู่คนเดียว นางกินเสร็จ โดดขึ้นเตียงไปเลย.... พอเราพูดว่าเออช่วยล้างหน่อย นางก็แบบเคๆแต่เราล้างอยู่คนเดียว แล้วพอเวลากลับบ้านอะค่ะ นางก็จะกลับมาด้วย คือสนิทกันมากอะค่ะ คือเราก็ทำกับข้าวให้กิน กินเสร็จ ล้างก็ต้องล้างให้ด้วย เป็นขี้ข้านางไปแล้ว แล้วบางทีนางก็จะกินของที่แม่เราซื้อให้เรา ซึ่งเราเป็นคน หวงของกินมาก อะค่ะ เราก็แบบเอ๊า แล้วคือนี่ต้องออกไปซื้อใหม่หรอ เห้ย! เราไม่โอเคละ บ้านอย่างเงี้ยอะค่ะถ้าเราไม่บอกว่าเออช่วยเก็บหน่อย ก็คือจะไม่เก็บไม่จับอะไรเลย พอพูดก็จะช้าๆ เราก็พูดซ้ำอะค่ะ แล้วจะทำหน้าไม่พอใจใส่เรา บางทีแบบโมโหอะไรไม่รู้มาลงที่เรา บางครั้งก็ชักสีหน้าใส่แม่เราอย่างนี้อะค่ะเราควรพูดหรือบอกนางยังไงดี ให้แบบไม่ต้องเลิกคบกัน เพราะไม่ใช่แค่เรื่องกินหรืออะไร แต่เรื่องเก็บห้องก็ไม่ช่วยค่ะ ตอนแรกๆก็ข่วย หลังๆมาเราก็ทำคนเดียว

ปล.เคยลองแบบทิ้งไว้หลายๆวัน เราไม่ล้าง นางก็ไม่ล้างค่ะ สรุปเราก็ล้างอยู่ดี
ปล2. นางเคยพูดแบบ เดี๋ยววันนี้ล้างเอง สรุป กินเสร็จเราค่ะล้าง55555