ฉันรู้จักกับผช.คนนึง เขาเป็นคนทักมาหาฉันก่อน แล้วเราก็เริ่มรู้จักกัน จนคุยกันได้หลายๆอย่าง เราคุยเรื่องความรัก  ปัญหาความรัก ที่เหมือนเราตกที่นั่งเดียวกัน เราดูเข้าใจกันและกัน เราดูเห็นอกเห็นใจกัน แถมมีอะไรบางอย่างดึงดูดเราให้ยิ่งใกล้ชิด แล้วเขาก็บอกว่าชอบฉัน อาจจะไม่ได้ชอบลึกซึ้งอะไร แต่ก็ fancy ฉันอยู่บ้าง หลังจากเริ่ทสนิทกันมากขึ้น เขาบอกว่าถ้าเป็นฉันอะไรๆเขาสามารถทำให้ได้  เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าเขายอมทำบางอย่างเพราะเป็นฉัน คนอื่นเขาไม่ทำให้แบบนี้ ไม่ยอมถึงเท่านี้ เขาบอกว่าเขาไม่สนว่าฉันเคยคบกับใครมาก่อน เขาบอกว่าเราอาจคบกันได้ เขาบอกหลายครั้งว่าจริงๆเราก็เป็นเหมือนแฟนกัน เขาทำให้ฉันเริ่มรู้สึกดี  หลังจากที่ไม่เคยคิดที่จะเอาเขาเข้ามาในหัวใจ เพราะเขาเป็นและเขาทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับมาก่อน แต่ฉันก็ยังไม่กล้าคิดอะไรกับเขาไปมากกว่านี้ จนวันนึงฉันรู้ว่าเขาร้องไห้ให้ฉันบนรถตู้ จริงๆ ฉันก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างในใจเขา มันทำให้ฉันเริ่มสงสัย และพอฉันรู้ว่าเหตุผลนั่นคืออะไร ฉันที่ไม่เคยคิดแม้แต่เสี้ยวเดียวว่าเขาจะชอบฉันและมีใจให้ฉันจริงๆ เพราะดูจากตัวเขาแล้วยังคงมีกำแพงและรักครั้งเก่าฝังแน่นอยู่ พอรู้แบบนั้น หัวใจฉันก็บอบบางลง และนั่นก็เป็นวินาทีเดียวกับที่ฉันรับเขาเข้ามาในหัวใจโดยที่ไม่รู้ตัว... จะพูดได้มั้ยว่าฉันอยู่ของฉันเฉยๆ ฉันใช้ชีวิตของฉัน แล้วอยู่ๆ ฉันต้องมาแบกรับคำว่าชอบ คำว่าเธอทำลายกำแพงในใจของผมไปหน่อยนึง ฉันต้องมารับรู้ว่าคนที่ฉันคิดว่าเป็นแค่ sex friend คิดกับฉันแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นฉันคงเทไปแล้ว... แต่เพราะอะไรบางอย่างในตัวเขา ทำให้ฉันยังอยากมีเขาในชีวิต แล้วพอฉันเริ่มตอบรับความรู้สึกของเขา ใจฉันเริ่มเปิดในทันทีทันใด กลายเป็นว่า เขาได้ตัดความรู้สึกทุกอย่างที่เคยมีให้ฉันออกไป เพื่อที่จะประคับประคองหัวใจตัวเองไม่ให้มีความเจ็บปวด ไม่ให้รู้สึกไม่ดี ไม่มห้ต้องร้องไห้ หรือต้อวมีความเสียใจใดๆต่อไปในอนาคต เพล้ง!! ทุกอย่างดูกลับตาลปัตร ฉันถูกเขารินน้ำความรู้สึกจนแทบเอ่อล้น เขารินน้ำจากแก้วตัวเองลงมาที่ฉัน แก้วของเขาว่างเปล่า... แต่แก้วของฉัน ... มันถูกเติมเต็ม แล้ว... ฉันก็ต้องรับผิดชอบความรู้สึกนี้เอง...ใช่มั้ย ฉันได้แต่ถามตัวเอง ฉันเป็นคนเริ่มเหรอ... ฉันนึกถึงสัญญาที่เราเคยบอกว่าจะทำ และเราน่าจะทำมันจริงๆ ไม่งั้นคงไม่เป็นกันแบบนี้ เขาไม่ใช่คนที่ร้องไห้ให้ฉันอีกแล้ว กลับกลายเป็นฉันต่างหากที่ร้องไห้ให่เขาหลายสิบเท่าตัว เพราะฉันทำใจไม่เก่งแบบเขา ฉันเลือกที่จะเปิดใจ จนเจ็บใจตัวเอง แค่เพราะเขาชอบฉัน เขาร้องไห้ให้ฉัน ไม่เห็นจำเป็นว่าฉันต้องชอบเขาตอบเลย แต่มันก็เป็นไปแล้ว... โง่จริงๆ