เรื่องทีอยู่ว่าเราคบกับผช.คนนึง...ตั้งแต่จบม.3 แต่พอขึ้น ม.4เราก็ต้องแยกย้ายกันไปต่างอยู่ต่างโรงเรียน แต่เราก็ยังคุยกันปกติ...พอมาวันนึงเราเลิกกัน ....เลิกกันมาประมาณ3ปีกว่า เขากลับมาบอกว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เราก็ใจอ่อนทุกทีก็เลยกลับไปคุยกับเขา ตอนเเรกเขาก็ดี เอาใจใส่เรามาก ตามใจเราทุกอย่าง พาเราไปในทุกที่ที่เราอยากไป อยากได้อะไรก็ซื้อให้ตลอด แต่แลววันนึง เขาบอดเราว่าอยากอยู่คนเดียว เราว่าเขาเแลี่ยนไปเพราะอะไร ขาบอกว่าเราทพให้เขาสับสน ใจเราก็ว่าเราทำให้เขาสับสนเรื่องอะไร ทำไมไม่บอกมา และนี้แหละที่เป็นสาเหตุที่ต้องเลิกกันเพราะคำว่าสับสน แต่ในใจเราไม่ยากเลิกเพราะเรารักเขามาก แต่สุดท้ายมันก็ต้องเลิกอยู่ดี เชื่อว่า ผญ.ทุกคนหลังเลิกกันต้องมีความเศร้า ทรมานและเจ็บปวด เราร้องไห้ทุกวัน เรามารู้ทีหลังว่า เขากลับไปคุยกับแฟนเก่าของเขา เพราะเขาบอกว่าแฟนเก่าของเขาให้อะไรทุกอย่างที่เขาต้องการ แต่มันเจ็บตรงที่ว่าการเลิกกันครั้งนี้ มันทำให้ฉันเจ็บมาตลอด ทุกวันนี้ฉันก็ยังนึกถึงเขาตลอด รักฝ่ายเดียวมันก็ต้องเจ็บฝ่ายเดียว #แฟนเก่า#
ทำไมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้สักที