หากพวกเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน... สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเช่นเคย
ก่อกองไฟรอพร้อมแล้วใครว่างๆ เชิญมานั่งฟังด้วยกัน เกริ่นตัวหม้อข้าวหม้อแกงเหมือนเดิมว่าโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ
ขออนุญาตฝากเพจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/Krittanont/
______________________________
“บางครั้งการมองกระจกก็ชวนผวา เพราะสิ่งที่สะท้อนกลับมาอาจไม่ได้มีแค่เรา”
สักเดือนก่อนมีโอกาสได้ไปอบรม และมีน้องๆ ในคลาสเดียวกันรู้จักกันโดยบังเอิญผ่านงานเขียน เขาคิดว่าผมเป็นพี่ป๋องรึเปล่าไม่ทราบ
จัดแจงลากเก้าอี้มาซะชิด แล้วบอกว่า “ว่างมั้ยคะพี่ ลองมาฟังเรื่องของหนูบ้างสิ”
ก็คิดในใจ อืม... ดีเหมือนกัน จะได้เอามาปันในพันทิปบ้าง เดี๋ยวเพื่อนๆ จะลืม ก็นั่งฟังเค้าเล่าฆ่าเวลาช่วงพักเบรค
เรื่องที่กำลังจะเล่าอาจไม่ได้น่ากลัวหวือหวาตาโบ๋สักเท่าไหร่ แต่ด้วยความใกล้ตัวของเนื้อหานี่ล่ะพาให้เราตั้งใจฟังโดยไม่รู้ตัว
เรื่องนี้มีอยู่ว่า...
พลอย (นามสมมุติ) เล่าว่ามีเพื่อนสนิทอยู่ 3-4 คน สนิทกันตั้งแต่เรียนปี 1 เวลาเที่ยวไหนมักไปด้วยกันตลอด
กลุ่มเพื่อนที่ว่าชื่อ ดล (ช) โอปอลล์ (ญ) และโต๊ด (?) แม้เรียนจบแยกย้ายกันทำงานตามทางของแต่ละคนก็ยังไปมาหาสู่กันเสมอ
อยู่มาวันหนึ่งดลบอกว่าไปเจอรถเก่งมือสองราคาถูก สภาพดีมาก คิดว่าจะซื้อมาใช้ พลอยกับเพื่อนก็บอกว่าเอามือหนึ่งเถอะ
รถมือสองราคาถูก (ณ ตอนนั้น) ไม่จมน้ำมา ก็ชนหนัก แต่ดลก็บอกว่ามือหนึ่งผ่อนไม่ไหว อยากได้คันนี้ พลอยจึงบอกให้จ้างช่างมาช่วยดู
พอถึงวันหยุดพลอยกับดลจึงแวะไปที่เต็นท์รถมือสอง รถคันนั้นเป็นรุ่นตลาดสีเงินไม่ติดฟิล์มกรองแสง (หรือติดแบบบางก็ไม่ทราบ)
สภาพภายใน ภายนอกดูดีสมกับที่ดลบอก แต่ก็ปล่อยเป็นหน้าที่ของผู้ชำนาญดีกว่า และเมื่อช่างยืนยันว่ารถไม่เคยชนหนัก
มีร่องรอยเล็กน้อยตรงกันชนท้ายเท่านั้น พลอยติดใจเล็กๆ ตามประสาสาวๆ ที่ชอบความละเมียดไม่นิยมของมีตำหนิ
แต่ดลคนซื้อตัดสินใจเป็นหนี้ทันที
เมื่อมีพาหนะ ทริปเที่ยวมันก็งอกออกมาตามตามวิสัย วันหยุดถัดมาดลชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยวจังหวัดหนึ่งแถบภาคเหนือตอนล่างช่วง
ขาไปก็ขับรถกินลมชมวิวตามรอยไปเรื่อย ถึงที่พักก็โพล้เพล้ พลอยจองบ้านหนึ่งหลังนอนรวมกัน คืนนั้นอากาศค่อนข้างเย็น
ดลกับโต๊ดจึงสั่งชุดหมูกะทะมานั่งปิ้งกันอยู่ชานหน้าบ้านรับลมหนาว ระหว่างกินโต๊ดเหลือบไปเห็นว่าไฟรถกระพริบ
จึงถามดลว่านั่งทับรีโมทรึเปล่า ดลก็ปฏิเสธบอกว่าวางกุญแจไว้ในบ้าน นั่งกินไปอีกพัก ไฟรถกระพริบอีก
โต๊ดจึงไล่ให้ดลไปดูว่าปิดประตูไม่แน่น ลืมกดรีโมท ฯลฯ รึเปล่า ดลก็เดินไปปิดประตูทุกบานแล้วกดรีโมทอีกครั้ง
ช่วงที่ไฟสว่างวาบขึ้นมาโต๊ดเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่เบาะหลัง
เรียงร้อยเรื่องเล่า ตอน หญิงปริศนากับผ้าห่อศพ
ก่อกองไฟรอพร้อมแล้วใครว่างๆ เชิญมานั่งฟังด้วยกัน เกริ่นตัวหม้อข้าวหม้อแกงเหมือนเดิมว่าโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ
ขออนุญาตฝากเพจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
______________________________
“บางครั้งการมองกระจกก็ชวนผวา เพราะสิ่งที่สะท้อนกลับมาอาจไม่ได้มีแค่เรา”
สักเดือนก่อนมีโอกาสได้ไปอบรม และมีน้องๆ ในคลาสเดียวกันรู้จักกันโดยบังเอิญผ่านงานเขียน เขาคิดว่าผมเป็นพี่ป๋องรึเปล่าไม่ทราบ
จัดแจงลากเก้าอี้มาซะชิด แล้วบอกว่า “ว่างมั้ยคะพี่ ลองมาฟังเรื่องของหนูบ้างสิ”
ก็คิดในใจ อืม... ดีเหมือนกัน จะได้เอามาปันในพันทิปบ้าง เดี๋ยวเพื่อนๆ จะลืม ก็นั่งฟังเค้าเล่าฆ่าเวลาช่วงพักเบรค
เรื่องที่กำลังจะเล่าอาจไม่ได้น่ากลัวหวือหวาตาโบ๋สักเท่าไหร่ แต่ด้วยความใกล้ตัวของเนื้อหานี่ล่ะพาให้เราตั้งใจฟังโดยไม่รู้ตัว
เรื่องนี้มีอยู่ว่า...
พลอย (นามสมมุติ) เล่าว่ามีเพื่อนสนิทอยู่ 3-4 คน สนิทกันตั้งแต่เรียนปี 1 เวลาเที่ยวไหนมักไปด้วยกันตลอด
กลุ่มเพื่อนที่ว่าชื่อ ดล (ช) โอปอลล์ (ญ) และโต๊ด (?) แม้เรียนจบแยกย้ายกันทำงานตามทางของแต่ละคนก็ยังไปมาหาสู่กันเสมอ
อยู่มาวันหนึ่งดลบอกว่าไปเจอรถเก่งมือสองราคาถูก สภาพดีมาก คิดว่าจะซื้อมาใช้ พลอยกับเพื่อนก็บอกว่าเอามือหนึ่งเถอะ
รถมือสองราคาถูก (ณ ตอนนั้น) ไม่จมน้ำมา ก็ชนหนัก แต่ดลก็บอกว่ามือหนึ่งผ่อนไม่ไหว อยากได้คันนี้ พลอยจึงบอกให้จ้างช่างมาช่วยดู
พอถึงวันหยุดพลอยกับดลจึงแวะไปที่เต็นท์รถมือสอง รถคันนั้นเป็นรุ่นตลาดสีเงินไม่ติดฟิล์มกรองแสง (หรือติดแบบบางก็ไม่ทราบ)
สภาพภายใน ภายนอกดูดีสมกับที่ดลบอก แต่ก็ปล่อยเป็นหน้าที่ของผู้ชำนาญดีกว่า และเมื่อช่างยืนยันว่ารถไม่เคยชนหนัก
มีร่องรอยเล็กน้อยตรงกันชนท้ายเท่านั้น พลอยติดใจเล็กๆ ตามประสาสาวๆ ที่ชอบความละเมียดไม่นิยมของมีตำหนิ
แต่ดลคนซื้อตัดสินใจเป็นหนี้ทันที
เมื่อมีพาหนะ ทริปเที่ยวมันก็งอกออกมาตามตามวิสัย วันหยุดถัดมาดลชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยวจังหวัดหนึ่งแถบภาคเหนือตอนล่างช่วง
ขาไปก็ขับรถกินลมชมวิวตามรอยไปเรื่อย ถึงที่พักก็โพล้เพล้ พลอยจองบ้านหนึ่งหลังนอนรวมกัน คืนนั้นอากาศค่อนข้างเย็น
ดลกับโต๊ดจึงสั่งชุดหมูกะทะมานั่งปิ้งกันอยู่ชานหน้าบ้านรับลมหนาว ระหว่างกินโต๊ดเหลือบไปเห็นว่าไฟรถกระพริบ
จึงถามดลว่านั่งทับรีโมทรึเปล่า ดลก็ปฏิเสธบอกว่าวางกุญแจไว้ในบ้าน นั่งกินไปอีกพัก ไฟรถกระพริบอีก
โต๊ดจึงไล่ให้ดลไปดูว่าปิดประตูไม่แน่น ลืมกดรีโมท ฯลฯ รึเปล่า ดลก็เดินไปปิดประตูทุกบานแล้วกดรีโมทอีกครั้ง
ช่วงที่ไฟสว่างวาบขึ้นมาโต๊ดเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่เบาะหลัง