"พระเครื่อง" อะไรทำไม?
๑. พระเครื่องมีไว้เพื่ออะไร ?
พระเครื่องมีไว้เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวสรณะทางจิตใจ ก็เหมือนกับเรามีพ่อแม่ เราก็อยากเห็นรูปพ่อแม่ เอารูปพ่อแม่มาห้อย ระลึกให้เราอุ่นใจ
๒. ทำไมพุทธไทยจึงบ้าพระเครื่อง ?
ใช้คำว่า "บ้า" ไม่ถูกนะ ต้องใช้คำว่า "ชอบ" "ติดตาม" หรือ "ต้องมี" เพราะว่าทุกอย่างมีวัฒนธรรม มีจริต จริตเรายึดถือบรรพบุรุษ พระเครื่องนั้นเปรียบเสมือนพระพุทธเจ้า เสมือนเป็นบรรพบุรุษของเรา เป็นสรณะ
๓. การอวดอ้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของพระเกจิที่สร้างพระเครื่องเป็นการอวดอุตริไหม ?
ถ้าอวดอ้างอิทธิปาฏิหาริย์อันนี้ถือว่าเป็นการอวดอุตริ
ถ้าหากว่าจะถือตามพระวินัย ตามที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้
แต่เดี๋ยวนี้บางครั้ง ตัวพระอาจารย์ไม่ได้พูดอย่างนั้น แต่ลูกศิษย์ลูกหาไปใส่โฆษณาเอาเองก็มี ต้องให้ความยุติธรรมแก่ท่านด้วย
แต่ถ้าหากว่าท่านประกาศออกมาเอง อย่างนี้ผิดเลยนะ เพราะพระพุทธเจ้าห้ามไว้
-พระเครื่องเป็น"มิจฉาทิฐิ"หรือ"เดรัจฉานวิชา" ไหม ?
พระเครื่องไม่ใช่มิจฉาทิฏฐิหรือเดรัจฉานวิชา ขอให้เข้าใจใหม่ตามที่ได้อธิบายเบื้องต้นไว้แล้ว
พระเครื่องก็เปรียบเสมือนบรรพบุรุษ ใครนับถือก็ถือเอาไว้เป็นที่ระลึก เป็นสรณะที่พึ่งได้ ถ้าหากว่ามองว่าเป็นมิจฉาหรือเดรัจฉานวิชา อันนั้นมองอย่างอคติเกินไป คือ เป็นไปได้ทั้ง ๒ ด้าน แต่ถ้าคุณเอาตรงนี้แล้วไปทำอย่างนั้น ก็ถือว่าเป็นมิจฉา ไปหลอกหลวงชาวบ้านเขา ไปเอาเขาแพงเกินไป หรือเอาพระเครื่องไปหลอกเอาเงินทองของเขา อย่างนี้เป็นมิจฉา
แต่ในตัวจริงเนื้อแท้ของพระเครื่องแล้วไม่ใช่ จุดมุ่งหมายแรกเลยที่มีพระเครื่องนี้คือ เป็นอนุสสติระลึกถึงพระพุทธเจ้า เราจึงอยากมีรูปของพระพุทธเจ้า จึงมีการปั้นองค์พระพุทธรูปขึ้นมา ถ้าไม่เช่นนั้นก็ไม่มี
แต่ถามว่าทำไมต้องมี?
เพราะว่าจิตมนุษย์ ต้องมีสิ่งที่เป็นสรณะ
-บูชาพระเครื่องคือหนทางแห่งการหลุดพ้นหรือไม่ ?
บูชาพระเครื่องแล้วไม่ใช่การหลุดพ้นอย่างเด็ดขาด ไม่มี
ศีลอยู่ที่ใจ คือ อยู่ที่ความคิด
ถ้าเราคิดไปในทางไม่ดีก็ผิดศีล ถ้าคุณมีศีลคุณก็ไม่คิดในทางไม่ดี
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
"พระเครื่อง" "วัตถุมงคล" อะไรทำไม?
๑. พระเครื่องมีไว้เพื่ออะไร ?
พระเครื่องมีไว้เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวสรณะทางจิตใจ ก็เหมือนกับเรามีพ่อแม่ เราก็อยากเห็นรูปพ่อแม่ เอารูปพ่อแม่มาห้อย ระลึกให้เราอุ่นใจ
๒. ทำไมพุทธไทยจึงบ้าพระเครื่อง ?
ใช้คำว่า "บ้า" ไม่ถูกนะ ต้องใช้คำว่า "ชอบ" "ติดตาม" หรือ "ต้องมี" เพราะว่าทุกอย่างมีวัฒนธรรม มีจริต จริตเรายึดถือบรรพบุรุษ พระเครื่องนั้นเปรียบเสมือนพระพุทธเจ้า เสมือนเป็นบรรพบุรุษของเรา เป็นสรณะ
๓. การอวดอ้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของพระเกจิที่สร้างพระเครื่องเป็นการอวดอุตริไหม ?
ถ้าอวดอ้างอิทธิปาฏิหาริย์อันนี้ถือว่าเป็นการอวดอุตริ
ถ้าหากว่าจะถือตามพระวินัย ตามที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้
แต่เดี๋ยวนี้บางครั้ง ตัวพระอาจารย์ไม่ได้พูดอย่างนั้น แต่ลูกศิษย์ลูกหาไปใส่โฆษณาเอาเองก็มี ต้องให้ความยุติธรรมแก่ท่านด้วย
แต่ถ้าหากว่าท่านประกาศออกมาเอง อย่างนี้ผิดเลยนะ เพราะพระพุทธเจ้าห้ามไว้
-พระเครื่องเป็น"มิจฉาทิฐิ"หรือ"เดรัจฉานวิชา" ไหม ?
พระเครื่องไม่ใช่มิจฉาทิฏฐิหรือเดรัจฉานวิชา ขอให้เข้าใจใหม่ตามที่ได้อธิบายเบื้องต้นไว้แล้ว
พระเครื่องก็เปรียบเสมือนบรรพบุรุษ ใครนับถือก็ถือเอาไว้เป็นที่ระลึก เป็นสรณะที่พึ่งได้ ถ้าหากว่ามองว่าเป็นมิจฉาหรือเดรัจฉานวิชา อันนั้นมองอย่างอคติเกินไป คือ เป็นไปได้ทั้ง ๒ ด้าน แต่ถ้าคุณเอาตรงนี้แล้วไปทำอย่างนั้น ก็ถือว่าเป็นมิจฉา ไปหลอกหลวงชาวบ้านเขา ไปเอาเขาแพงเกินไป หรือเอาพระเครื่องไปหลอกเอาเงินทองของเขา อย่างนี้เป็นมิจฉา
แต่ในตัวจริงเนื้อแท้ของพระเครื่องแล้วไม่ใช่ จุดมุ่งหมายแรกเลยที่มีพระเครื่องนี้คือ เป็นอนุสสติระลึกถึงพระพุทธเจ้า เราจึงอยากมีรูปของพระพุทธเจ้า จึงมีการปั้นองค์พระพุทธรูปขึ้นมา ถ้าไม่เช่นนั้นก็ไม่มี
แต่ถามว่าทำไมต้องมี?
เพราะว่าจิตมนุษย์ ต้องมีสิ่งที่เป็นสรณะ
-บูชาพระเครื่องคือหนทางแห่งการหลุดพ้นหรือไม่ ?
บูชาพระเครื่องแล้วไม่ใช่การหลุดพ้นอย่างเด็ดขาด ไม่มี
ศีลอยู่ที่ใจ คือ อยู่ที่ความคิด
ถ้าเราคิดไปในทางไม่ดีก็ผิดศีล ถ้าคุณมีศีลคุณก็ไม่คิดในทางไม่ดี
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์