ผมสงสัยมากคนส่วนใหญ่ที่บอกว่า ชีวิตชนบท
ต่างจังหวัดดี บั้นปลายต้องออกจากกทม ไปอยู่
สุขสบายกว่ากทมเยอะ คนที่มีทัศนะแนวนี้มีเยอะพอสมควร

เลยสงสัยเพราะเดิม ตอนเด็กผมเคยอยู่ตจว นอกอำเภอเมือง เรียกว่าชนบทเลยแหละ มันมีความลำบากหลายประการเช่นเวลาไม่สบายทีก็ต้องไปอนามัยไกลมาก อาการหนักก็ต้องรถไปรพจังหวัด(ที่มีคนมาใช้บริการจากทุกอำเภอ) โรงเรียนใหญ่ก็อยู่ในอำเภอเมือง ตั้งแต่ป.1ต้องตื่นตีห้าครึ่งนั่งรถตู้เหมาไปเรียนในอ.เมือง ม.ต้นก็ต้องเริ่มไปเช่าหออยู่ในเมือง ปิดเทอมก็ต้องไปเช่าหอเรียนพิเศษที่จังหวัดใหญ่ (กวดวิชาใหญ่ๆเช่น อ.อุ๊มีแค่ไม่กี่จังหวัดในภาค) ใครเรียนโตมาในต่างจังหวัดน่าจะเข้าใจฟิลนี้ และอำเภอผมเมื่อก่อนไม่มีกระทั้ง 7-11 มีแค่ตลาดสดร้านต่างจะปิดหลัง 3 ทุ่ม เลยนั้นคือร้าง เมืองแทบไม่มีคนเดิน มืดแบบมืดไปเลย

และที่สำคัญระบบขนส่งมวลชนมีแค่ในอำเภอเมืองเมือง
ซึ่งก็คือสองแถว จังหวัดใหญ่ๆอำเภอเมืองขอนแก่น จะมีรถเมล์ airport bus และทั้งหมดหยุดวิ่งหลัง2ทุ่ม สรุปคือถ้าไม่มีรถส่วนตัว = ไปไหนไม่ได้เลย

ผมเติบโตมาในความรู้สึกที่ว่ามีเรื่องที่ทำให้รู้สึกลำบาก มากกว่าสุขสบาย ถ้าเทียบกับช่วงอยู่กทมนะ เลยอยากแชร์
ความคิดกับทุกท่าน คนที่อยู่ต่างจังหวัด(ที่ไม่ใช่อำเภอเมืองจังหวัดใหญ่) พอออกไปอยู่จริงแล้วรู้สึกสบายกันไหมครับ
หรือคนที่คิดจะไป อะไรทำให้คิดแบบนั้น