สวัสดีค่ะ เราชื่อ ดี้ ค่ะ เราเป็นสาวประเภท 2 ค่ะ (หลายคนบอกเราเหมือนผู้หญิง แม้กระทั้งเสียง) อายุ 22 ปี เราเพิ่งเลิกกับแฟนมาได้ 5 วัน เหตุผลหลักที่เราเลิกกับเขา เพราะเราโกหกว่าเราเป็นผู้หญิงค่ะ (อย่าเพิ่งด่านะคะ อ่านให้จบก่อนค่ะ)
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเขา เจอกันในเฟซบุ๊คค่ะ เขาอยู่เชียงรายค่ะ เราก็เรียนจบมัธยมจากเชียงรายมาค่ะ แต่ตอนนี้มาอยู่ กทม เรากับเขาเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊คตั้งแต่ สิงหา 59 ค่ะ เริ่มคุยกัน 5 กันยา 61 ค่ะ เพราะเขาทักมา ก็คุยกันเรื่อยๆ บอกก่อนนะคะ lว่าเขาเป็นเด็ก ม.6 หน้าตาก็โอเคค่ะ ส่วนเรา ไม่เคยคิดว่าตัวเองสวยเลยค่ะ สมมุติว่าเขาชื่อ ฟิล์ม นะคะ ตอนแรกกะจะคุยกับเขาเล่นๆ แต่พอวันต่อมา เขาก็ยังทักมา คุยกันเรื่อยๆ จนติด จนรู้สึกดี ทั้งๆที่ไม่เคยเจอเลย จนคุยกันได้เกือบเดือน โทรหากันทุกคืน คาสายไว้ทุกคืน วันนึงเขาวิดีโอคอลมา เห็นหน้าเรา ละทักว่า
"เอาผมมาไว้ข้างหน้าหน่อย หน้าเหมือนผู้ชายเลย เป็นผู้ชายปะเนี่ย?" เราก็ตกใจมาก เลยเผลอโกหกไปว่าเราเป็นผู้หญิง เพราะเรารู้สึกว่า เราไม่อยากเสียเขาไป แม้จะแค่รู้สึกดี แต่เราก็รู้ว่าความลับไม่มีในโลก สักวันเขาต้องรู้ แต่เราขอบอกเองในวันที่พร้อม เราสองคนคุยกันจนรู้สึกดีให้กัน เขายอมทำงานหลังเลิกเรียนทุกวันเพื่อเก็บเงินมาหาเราที่ กทม ตอนนั้นเราคิดว่า เขาคงรู้สึกกับเรามาก เราก็เริ่มเทใจไปให้เขา เริ่มจริงจังขึ้น แต่เรารู้สึกว่าเรารักเขา เป็นห่วงเขา อยากดูแลเขา จนวันนึงมาเจอกันจริงๆ
22 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา ในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักที ได้ลอยกระทงด้วยกัน ได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน รู้สึกดีใจมากค่ะ ที่ได้เจอเขา เขาก็รู้สึกดีใจที่เจอเรา อยู่ กทม จนถึง 25 พ.ย. เย็นค่ะ เขาก็พาเราไปบ้านเขาที่เชียงราย พาไปให้ที่บ้านรู้จัก เราก็แอบหวั่นๆ นะคะ ว่าความจะแตกไหม แต่พอไปถึงเชียงรายจริงๆ ในวันที่ 26 พ.ย. ทุกคนคือดีมากค่ะ ไม่มีใครรู้ แต่ก็คงมีแอบสงสัยค่ะ เพราะเราสูง 168 เขาก็เหมือนรู้สึกดีที่ได้พาเรามาบ้านเขา เราอยู่บ้านเขาเราช่วยงานหลายๆอย่างค่ะ ในส่วนของห้องเขา เราจัดห้องให้ รื้อตู้เอาเสื้อผ้าที่อับไปซัก อันไหนไม่เป็นระเบียบก็จัดให้ใหม่ ซักผ้าให้ ตากผ้าให้ รีดชุดนักเรียนให้ ช่วยยายเขาขายของ (บ้านเขาเป็นตึกแถว 5 ชั้นค่ะ ชั่น 1 เป็นร้านขายของ ชั้นบนสุดเป็นดาดฟ้า) เราก็ช่วยยายขายของเกือบทุกวัน ยายแกก็ชวนคุยหมดค่ะ ยายแกดีกับเรามากค่ะ เรารู้สึกรักยายเคารพยายเหมือนยายเราจริงๆ แม่ก็เหมือนกันค่ะ ในระยะเวลาที่เราอยู่นั่น เราก็มีความสุขค่ะ แต่เขาก็ต้องไปทำงานทุกวันตั้งแต่ 5 โมง ถึง 4 ทุ่ม (ช่วงเราไป รร เขาปิดถึงวันที่ 30 ค่ะ) เราก็ช่วยยายของตลอดถ้าเขาไปทำงาน จนวันเสาร์ที่ 1 ธ.ค. เขาตัดสินใจออกจากงานค่ะ แล้ววันนั้นเขาก็พาเราไปเที่ยว มีความสุขกันมาก และวันนั้นแหละค่ะ เป็นวันสุดท้ายที่เราคิดว่าเราเป็นผู้หญิง
2 ธันวาคม วันนี้เป็นวันที่เขารับรู้ว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงค่ะ วันนี้เป็นวันที่เราและครอบครัวเขาจะไปเที่ยวกันค่ะ ไปไร่ชาฉุยฟง ไปถ้ำหลวง (ไปทำไม อยากติดหรอ5555) และไปแม่สายค่ะ วันนั้นถึงเขาจะรู้ แต่เขาก็ยังทำตัวเหมือนเดิม แบบเราดูไม่ออกเลย ว่าเขารู้ เขายังเดินจับมือ โอบไหล่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ เขาไปหาเพื่อนมากขึ้น ขอไปหาเพื่อนนานขึ้น เราก็เริ่มสงสัย แต่ก็ทะเลาะกันค่ะ เพราะเราคิดว่าเราอุตส่าห์มาหา ควรน่าจะใช้เวลาอยู่กับเราบ้าง (ตอนที่อยู่ไกลกัน เขาไปไหน เราไม่เคยว่าค่ะ)
3 ธันวาคม วันนี้เป็นวันแรกที่เขาไป รร ค่ะ แต่ไม่ไปทำงานแล้ว เขามีเรียนแค่เช้าค่ะ และบ่ายเขาพาเราไปดูหนัง จนเย็น แล้วก็พาไปกินหมูกะทะ เสร็จแล้วก็กลับบ้าน นอนค่ะ เขายังกอดเรานอนเหมือนเดิม หอม จุ๊บ เหมือนเดิม
4 ธันวาคม วันนี้เป็นวันที่เขาบอกเราว่าเขารู้แล้วค่ะ และเป็นวันที่เรารู้สึกเสียใจที่สุด เสียทั้งต้องเสียเขาไป ทั้งโกหกเขาและครอบครัวเขา แต่สิ่งที่เขาเลือกบอกเราคือ ให้เราสองคนเลิกกัน ไม่ใช่เพราะเขามีใคร แต่เพราะเขารักเราไม่ได้ เพราะความรู้สึกเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาบอกเวลาเขาคบใคร เขานึกถึงอนาคต จนถึงมีครอบครัว มีลูก และบอกว่าเขาและเรายังเป็นพี่น้องกันได้ เขาก็ไม่อยากเสียเราไปจากชีวิต เขาบอกเราดูแลเขาดีมาก แต่เขาบอกยังคุยกันได้ ยังติดต่อกันได้ แต่อาจจะคุยเยอะเหมือนเดิมไม่ได้ เราเสียใจมากค่ะ ทำใจไม่ได้ ได้แต่ขอโทษเขาเราร้องไห้จนตาบวม เราเห็นเขาร้องไห้ด้วยค่ะ วันนั้นเราไม่กล้าทำอะไรเลย แม้กระทั่งมองหน้าเขา เรากลัว และอายมาก แต่ตกดึก ก็ยังทำเหมือนเดิม นอนกอด จุ๊บ หอม เหมือนเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ ความรู้สึกทั้งคู่มันเปลี่ยนไป
5 ธันวาคม เขาพาเราไปกินข้าว กินเคเอฟซี เขาพาเราไปนั่งรถ ทำเหมือนแฟนทุกย่าง และเป็นวันที่เราร้องไห้ทั้งวัน ตลอดเวลาที่อยู่คนเดียว เขาเห็นเราร้องไห้ เขาก็เช็ดให้ เราถามเขาว่าเขามีใครรึยัง เขาก็บอกว่ายัง วันนี้ เราได้รดน้ำดำหัวตาของเขา ในวันพ่อด้วยค่ะ เหมือนเราเป็นลูกหลานเขาไปแล้วตาพูดมาประโยคนึงค่ะ
ตา "รีบๆเรียนให้จบนะ แล้วมาอยู่ที่นี่"
ยาย และ แม่ "เป็นลูกหลานบ้านนี้ไปซะแล้ว รีบๆเรียนให้จบนะลูก" เรารู้สึกเสียใจมาก เสียใจทั้งที่โกหกแก และทำตามที่แกบอกไม่ได้ว่าไปอยู่ที่นั่น เราแอบออกไปร้องไห้ค่ะ เพราะเสียใจ แต่ตกดึกก็เหมือนเดิมค่ะ แต่เราก็แอบเสียใจว่าคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่จะได้นอนด้วยกัน
6 ธันวาคม วันสุดท้าย ณ เชียงรายค่ะ เขาไปเรียน วันนี้เราก็ยังซักผ้า ตากผ้า ทำความสะอาดห้องให้ ช่วยยายขายของเหมือนเดิมค่ะ เราไม่ร้องไห้ค่ะ และวันนี้เป็นวันที่เราอยากขอโอกาสเขา ให้เราได้พิสูจน์ตัวเอง ให้ทุกคนเห็น ว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ แต่เราก็ทำให้เขามีความสุขได้ ทำได้แทนผู้หญิงทุกอย่าง อาจจะยกเว้นมีลูกกับเรื่องเซ็กส์ได้ เขาไปส่งเราขึ้นรถค่ะ เราขึ้นรถ 6 โมงค่ะ เขาขอเรากอด ขอจุ๊บปากตลอด ก่อนจะขึ้นรถ และเราก็ได้พูดขอโอกาสเขา เราให้เวลาเขา 3 วัน เขาก็บอก ขอเอาไปนอนคิดก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาเสียใจ ที่เราต้องห่างกัน ตอนขับรถ เราแอบเห็นเหมือนเขา ปาดน้ำตา 3 ถึง 4 รอบ จนเราขึ้นรถค่ะ ไม่ถึง 2 ชม เห็นเขาโพสต์รูปการ์ตูนแทนตัวเองจากแอปๆนึง ลงไอจี และแท็กสาวคนใหม่ ซึ่งน่ารักมาก เราจุกมาก เราช็อคมาก เสียใจ แต่ร้องไห้ไม่ออก ได้แต่โทรหาใครสักคนที่คุยกับเราได้
7 ธ.ค. เราถึง กทม ค่ะ หลังจากนั้นเขาก็เดินหน้าจีบ ผญ คนนั้นเต็มกำลัง เรารู้สึกเสียใจค่ะ แต่เราไม่กล้าโกรธเขาค่ะ เพราะเรารู้ว่าเรื่องนี้เราผิดเต็มๆ
ณ ตอนนี้ เวลานี้ เราก็ยังคิดถึงเขาค่ะ กลับหอ มาเห็นภาพเหตุการณ์เดิมๆ ตอนที่เขามา มันก็ทำเราร้องไห้ โดยที่เขาไม่รู้เลย เราก็ไม่ได้โพสต์เฟซหรือโพสต์ไอจีนะคะ แอบมาเสียใจคนเดียว พยายามทำใจ ไม่บล็อคอะไรสักอย่าง
ปล. เราได้โทรไปบอกความจริงทุกอย่างให้ยายกับแม่ฟังตอนเราอยู่บนรถค่ะ เพราะเรารักท่าน ไม่อยากโกหกท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้เหลียดเราค่ะ ท่านก็บอก ก็เห็นเราเป็นเหมือนลูกเหมือนหลานไปแล้ว
ปล. 2 ยายส่งค่ารถค่ะ และก็ให้เงินมาใช้อีก 1000 ค่ะ
สุดท้ายนี้ เรารู้ว่าเราผิดค่ะ เราควรจะทำใจ เพราะเขาคงไม่กลับมาแล้ว เลยอย่างให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ แสดงความคิดเห็นค่ะ พูดเตือนสติ เตือนใจ ให้กำลัง ด่า ได้ทุกอย่างค่ะ และเราสัญญากับตัวเองแล้ว ว่าเราจะไม่โกหกใครอีก ขอบคุณที่อ่านค่ะ
[ปัญหาความรัก] เราโกหกผู้ชายคนนึงว่าเราเป็นผู้หญิง จนเขามารู้ความจริง
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเขา เจอกันในเฟซบุ๊คค่ะ เขาอยู่เชียงรายค่ะ เราก็เรียนจบมัธยมจากเชียงรายมาค่ะ แต่ตอนนี้มาอยู่ กทม เรากับเขาเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊คตั้งแต่ สิงหา 59 ค่ะ เริ่มคุยกัน 5 กันยา 61 ค่ะ เพราะเขาทักมา ก็คุยกันเรื่อยๆ บอกก่อนนะคะ lว่าเขาเป็นเด็ก ม.6 หน้าตาก็โอเคค่ะ ส่วนเรา ไม่เคยคิดว่าตัวเองสวยเลยค่ะ สมมุติว่าเขาชื่อ ฟิล์ม นะคะ ตอนแรกกะจะคุยกับเขาเล่นๆ แต่พอวันต่อมา เขาก็ยังทักมา คุยกันเรื่อยๆ จนติด จนรู้สึกดี ทั้งๆที่ไม่เคยเจอเลย จนคุยกันได้เกือบเดือน โทรหากันทุกคืน คาสายไว้ทุกคืน วันนึงเขาวิดีโอคอลมา เห็นหน้าเรา ละทักว่า
"เอาผมมาไว้ข้างหน้าหน่อย หน้าเหมือนผู้ชายเลย เป็นผู้ชายปะเนี่ย?" เราก็ตกใจมาก เลยเผลอโกหกไปว่าเราเป็นผู้หญิง เพราะเรารู้สึกว่า เราไม่อยากเสียเขาไป แม้จะแค่รู้สึกดี แต่เราก็รู้ว่าความลับไม่มีในโลก สักวันเขาต้องรู้ แต่เราขอบอกเองในวันที่พร้อม เราสองคนคุยกันจนรู้สึกดีให้กัน เขายอมทำงานหลังเลิกเรียนทุกวันเพื่อเก็บเงินมาหาเราที่ กทม ตอนนั้นเราคิดว่า เขาคงรู้สึกกับเรามาก เราก็เริ่มเทใจไปให้เขา เริ่มจริงจังขึ้น แต่เรารู้สึกว่าเรารักเขา เป็นห่วงเขา อยากดูแลเขา จนวันนึงมาเจอกันจริงๆ
22 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา ในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักที ได้ลอยกระทงด้วยกัน ได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน รู้สึกดีใจมากค่ะ ที่ได้เจอเขา เขาก็รู้สึกดีใจที่เจอเรา อยู่ กทม จนถึง 25 พ.ย. เย็นค่ะ เขาก็พาเราไปบ้านเขาที่เชียงราย พาไปให้ที่บ้านรู้จัก เราก็แอบหวั่นๆ นะคะ ว่าความจะแตกไหม แต่พอไปถึงเชียงรายจริงๆ ในวันที่ 26 พ.ย. ทุกคนคือดีมากค่ะ ไม่มีใครรู้ แต่ก็คงมีแอบสงสัยค่ะ เพราะเราสูง 168 เขาก็เหมือนรู้สึกดีที่ได้พาเรามาบ้านเขา เราอยู่บ้านเขาเราช่วยงานหลายๆอย่างค่ะ ในส่วนของห้องเขา เราจัดห้องให้ รื้อตู้เอาเสื้อผ้าที่อับไปซัก อันไหนไม่เป็นระเบียบก็จัดให้ใหม่ ซักผ้าให้ ตากผ้าให้ รีดชุดนักเรียนให้ ช่วยยายเขาขายของ (บ้านเขาเป็นตึกแถว 5 ชั้นค่ะ ชั่น 1 เป็นร้านขายของ ชั้นบนสุดเป็นดาดฟ้า) เราก็ช่วยยายขายของเกือบทุกวัน ยายแกก็ชวนคุยหมดค่ะ ยายแกดีกับเรามากค่ะ เรารู้สึกรักยายเคารพยายเหมือนยายเราจริงๆ แม่ก็เหมือนกันค่ะ ในระยะเวลาที่เราอยู่นั่น เราก็มีความสุขค่ะ แต่เขาก็ต้องไปทำงานทุกวันตั้งแต่ 5 โมง ถึง 4 ทุ่ม (ช่วงเราไป รร เขาปิดถึงวันที่ 30 ค่ะ) เราก็ช่วยยายของตลอดถ้าเขาไปทำงาน จนวันเสาร์ที่ 1 ธ.ค. เขาตัดสินใจออกจากงานค่ะ แล้ววันนั้นเขาก็พาเราไปเที่ยว มีความสุขกันมาก และวันนั้นแหละค่ะ เป็นวันสุดท้ายที่เราคิดว่าเราเป็นผู้หญิง
2 ธันวาคม วันนี้เป็นวันที่เขารับรู้ว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงค่ะ วันนี้เป็นวันที่เราและครอบครัวเขาจะไปเที่ยวกันค่ะ ไปไร่ชาฉุยฟง ไปถ้ำหลวง (ไปทำไม อยากติดหรอ5555) และไปแม่สายค่ะ วันนั้นถึงเขาจะรู้ แต่เขาก็ยังทำตัวเหมือนเดิม แบบเราดูไม่ออกเลย ว่าเขารู้ เขายังเดินจับมือ โอบไหล่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ เขาไปหาเพื่อนมากขึ้น ขอไปหาเพื่อนนานขึ้น เราก็เริ่มสงสัย แต่ก็ทะเลาะกันค่ะ เพราะเราคิดว่าเราอุตส่าห์มาหา ควรน่าจะใช้เวลาอยู่กับเราบ้าง (ตอนที่อยู่ไกลกัน เขาไปไหน เราไม่เคยว่าค่ะ)
3 ธันวาคม วันนี้เป็นวันแรกที่เขาไป รร ค่ะ แต่ไม่ไปทำงานแล้ว เขามีเรียนแค่เช้าค่ะ และบ่ายเขาพาเราไปดูหนัง จนเย็น แล้วก็พาไปกินหมูกะทะ เสร็จแล้วก็กลับบ้าน นอนค่ะ เขายังกอดเรานอนเหมือนเดิม หอม จุ๊บ เหมือนเดิม
4 ธันวาคม วันนี้เป็นวันที่เขาบอกเราว่าเขารู้แล้วค่ะ และเป็นวันที่เรารู้สึกเสียใจที่สุด เสียทั้งต้องเสียเขาไป ทั้งโกหกเขาและครอบครัวเขา แต่สิ่งที่เขาเลือกบอกเราคือ ให้เราสองคนเลิกกัน ไม่ใช่เพราะเขามีใคร แต่เพราะเขารักเราไม่ได้ เพราะความรู้สึกเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาบอกเวลาเขาคบใคร เขานึกถึงอนาคต จนถึงมีครอบครัว มีลูก และบอกว่าเขาและเรายังเป็นพี่น้องกันได้ เขาก็ไม่อยากเสียเราไปจากชีวิต เขาบอกเราดูแลเขาดีมาก แต่เขาบอกยังคุยกันได้ ยังติดต่อกันได้ แต่อาจจะคุยเยอะเหมือนเดิมไม่ได้ เราเสียใจมากค่ะ ทำใจไม่ได้ ได้แต่ขอโทษเขาเราร้องไห้จนตาบวม เราเห็นเขาร้องไห้ด้วยค่ะ วันนั้นเราไม่กล้าทำอะไรเลย แม้กระทั่งมองหน้าเขา เรากลัว และอายมาก แต่ตกดึก ก็ยังทำเหมือนเดิม นอนกอด จุ๊บ หอม เหมือนเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ ความรู้สึกทั้งคู่มันเปลี่ยนไป
5 ธันวาคม เขาพาเราไปกินข้าว กินเคเอฟซี เขาพาเราไปนั่งรถ ทำเหมือนแฟนทุกย่าง และเป็นวันที่เราร้องไห้ทั้งวัน ตลอดเวลาที่อยู่คนเดียว เขาเห็นเราร้องไห้ เขาก็เช็ดให้ เราถามเขาว่าเขามีใครรึยัง เขาก็บอกว่ายัง วันนี้ เราได้รดน้ำดำหัวตาของเขา ในวันพ่อด้วยค่ะ เหมือนเราเป็นลูกหลานเขาไปแล้วตาพูดมาประโยคนึงค่ะ
ตา "รีบๆเรียนให้จบนะ แล้วมาอยู่ที่นี่"
ยาย และ แม่ "เป็นลูกหลานบ้านนี้ไปซะแล้ว รีบๆเรียนให้จบนะลูก" เรารู้สึกเสียใจมาก เสียใจทั้งที่โกหกแก และทำตามที่แกบอกไม่ได้ว่าไปอยู่ที่นั่น เราแอบออกไปร้องไห้ค่ะ เพราะเสียใจ แต่ตกดึกก็เหมือนเดิมค่ะ แต่เราก็แอบเสียใจว่าคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่จะได้นอนด้วยกัน
6 ธันวาคม วันสุดท้าย ณ เชียงรายค่ะ เขาไปเรียน วันนี้เราก็ยังซักผ้า ตากผ้า ทำความสะอาดห้องให้ ช่วยยายขายของเหมือนเดิมค่ะ เราไม่ร้องไห้ค่ะ และวันนี้เป็นวันที่เราอยากขอโอกาสเขา ให้เราได้พิสูจน์ตัวเอง ให้ทุกคนเห็น ว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ แต่เราก็ทำให้เขามีความสุขได้ ทำได้แทนผู้หญิงทุกอย่าง อาจจะยกเว้นมีลูกกับเรื่องเซ็กส์ได้ เขาไปส่งเราขึ้นรถค่ะ เราขึ้นรถ 6 โมงค่ะ เขาขอเรากอด ขอจุ๊บปากตลอด ก่อนจะขึ้นรถ และเราก็ได้พูดขอโอกาสเขา เราให้เวลาเขา 3 วัน เขาก็บอก ขอเอาไปนอนคิดก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาเสียใจ ที่เราต้องห่างกัน ตอนขับรถ เราแอบเห็นเหมือนเขา ปาดน้ำตา 3 ถึง 4 รอบ จนเราขึ้นรถค่ะ ไม่ถึง 2 ชม เห็นเขาโพสต์รูปการ์ตูนแทนตัวเองจากแอปๆนึง ลงไอจี และแท็กสาวคนใหม่ ซึ่งน่ารักมาก เราจุกมาก เราช็อคมาก เสียใจ แต่ร้องไห้ไม่ออก ได้แต่โทรหาใครสักคนที่คุยกับเราได้
7 ธ.ค. เราถึง กทม ค่ะ หลังจากนั้นเขาก็เดินหน้าจีบ ผญ คนนั้นเต็มกำลัง เรารู้สึกเสียใจค่ะ แต่เราไม่กล้าโกรธเขาค่ะ เพราะเรารู้ว่าเรื่องนี้เราผิดเต็มๆ
ณ ตอนนี้ เวลานี้ เราก็ยังคิดถึงเขาค่ะ กลับหอ มาเห็นภาพเหตุการณ์เดิมๆ ตอนที่เขามา มันก็ทำเราร้องไห้ โดยที่เขาไม่รู้เลย เราก็ไม่ได้โพสต์เฟซหรือโพสต์ไอจีนะคะ แอบมาเสียใจคนเดียว พยายามทำใจ ไม่บล็อคอะไรสักอย่าง
ปล. เราได้โทรไปบอกความจริงทุกอย่างให้ยายกับแม่ฟังตอนเราอยู่บนรถค่ะ เพราะเรารักท่าน ไม่อยากโกหกท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้เหลียดเราค่ะ ท่านก็บอก ก็เห็นเราเป็นเหมือนลูกเหมือนหลานไปแล้ว
ปล. 2 ยายส่งค่ารถค่ะ และก็ให้เงินมาใช้อีก 1000 ค่ะ
สุดท้ายนี้ เรารู้ว่าเราผิดค่ะ เราควรจะทำใจ เพราะเขาคงไม่กลับมาแล้ว เลยอย่างให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ แสดงความคิดเห็นค่ะ พูดเตือนสติ เตือนใจ ให้กำลัง ด่า ได้ทุกอย่างค่ะ และเราสัญญากับตัวเองแล้ว ว่าเราจะไม่โกหกใครอีก ขอบคุณที่อ่านค่ะ