1. เดิมแปลงเดียว 10 กว่าไร่
2. gen 1 แบ่งขาย 1 ไร่
3. gen 1 แบ่งให้ทั้งหมด 6 แปลง ผู้รับมี 5 คน (gen 2) คนละ 1 แปลง และแปลงที่ 6 คือ "ทางส่วนบุคคลที่มีชื่อหลังโฉนดร่วมกัน"

4. gen 2 มี 1 ใน 5 คิดทำธุรกิจบ้านเช่า และต้องการให้ 4 คนที่เหลือยกที่แปลงที่ 6 ให้เป็นสาธารณะเพื่อเกื้อหนุนให้ธุรกิจตัวเอง
5. gen 2 มี 2 ใน 5 ไม่เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิง (อีก 2 เสียงผมไม่ทราบ)

6. gen 3 เริ่มทำบ้านเช่า เป็น ตึก 2 ชั้น 1หลัง, และเป็น บ้านพักชั่วคราว(คล้ายแคลมป์ก่อสร้าง) อีกประมาณ 5 ห้อง >> แทนชื่อว่า gen3 พวกนี้ว่า"นางบ้านเช่า"

พฤติกรรมของ นางบ้านเช่า ตั้งแต่วันที่เสนอยกทางให้เป็นสาธารณะ(ยกให้รัฐ) เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ได้แก่

1. ไม่ร่วมกันซ่อมทาง อ้างว่าถ้ายกให้สาธารณะก็ไม่ต้องซ่อมเอง ทั้งๆตัวเองผู้เช่าบ้านมีรถปิ๊กอัพเข้าออกด้วย
2. เดินท่อน้ำ PVC ขนานไปบนทาง และใช้ท่อเหล็กประมาณ 1" วางขวางทางเพื่อข้ามฝั่งไปต่อเข้าบ้านเช่า (จยย.วิ่งผ่านท่อเหล็กทีก็เบรกกันหัวทิ่ม, ท่อ PVC หักก็อาละวาด)
3. นำกองไม้และกระเบื้องหลังคามาวางติดเสาหลักเขต ระหว่างที่ของเขาเองกับทาง
4. บ้านเช่าส่วนที่คล้ายบ้านพักคนงาน สร้างชิดทาง และคนเช่าบ้านปลูกเล้าไก่ และให้ไก่เดินกินหาอารบนทาง
5. ข้อสุดท้ายนี้หนักหน่อย ต่อเติมโรงรถล้ำมาในทางนานกว่า 5 ปี และเมื่อถูกบอกให้รื้อ ก็อาละวาดเหมือนเดิม

ฯลฯ และทุกครั้งที่มีข้อพิพาท ก็อ้างสิทธิ์ว่าได้ยกทางให้กับสาธารณะไปแล้ว ผมเป็นฝ่ายไปตอแยเขา (ถึงเป็นสาธารณะก็ทำแบบที่เขาทำไม่ได้)
เวลาโต้เถียงกันก็แบบแถๆ ไปทางโน้นที ทางนี้ที ทำผมและครอบเบื่อหน่าย

ปล.ยังไม่ถึงกับด่ากันเละนะครับ ยังกั๊กๆกันอยู่