เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้อยู่กับเเฟน ที่หอ ตังค์ในตัวเเทบไม่มี ค่าห้องก็ต้องจ่าย
เเฟนออกจากงาน นอนอยู่ห้อง เล่นเเต่โทรศัพท์ เกมส์ ไม่หาวิธีเเก้ไข
ปล่อยให้เราปวดหัว คิดมากคนเดียว เเต่ตัวเองก็ติดเล่น เล่นจนบางทีเรารำคาน
ตื่นมาเล่นเกมส์ กลางวันนอน กลางคืนเล่นโทรศัพท์
จนตอนนี้ ทองเรา ที่เเม่ซื้อให้ ทั้งเเหวน สร้อยคอ ขายหมด โน๊ตบุ๊ค ก็กำลังจะขาย
ไม่มีอะไรที่ดีเลย ยิ่งอยู่ชีวิตยิ่งเเย่ เเย่ขึ้นทุกวัน

จนบางที ก็อยากกลับบ้าน คิดถึงพ่อ คิดถึงเเม่ อยากกลับไปใช้ชีวิตเเบบเมื่อก่อน
ที่มีทุกอย่าง เเต่คิดอีกที ออกจากบ้านมาเเล้ว ก็อยากดิ้นรน ให้ผ่านไปให้ได้
เเล้วก็สงสาร ถ้าปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว กลัวจะไม่มีใคร

ถามว่ายังรักไหม รักเหมือนเดิม เหมือนครั้งเเรกที่เริ่มรัก

เเต่เราเป็นอะไร ไม่เคยที่จะพาไปหาหมอ ซื้อยาให้กิน
คอเราเป็นเเผล ที่ท้องก็เป็นอะไรไม่รู้ปวดมาก เขาไม่เคยถาม ถ้าเราไม่บอก
เราควรทำยังไงดี ควรตัดสินใจ เลิกเลยมั้ย...