ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เสียใจครับ เราเองก็ไม่เห็นต้องเอาคนของเราไปเปรียบเทียบกับใคร งานวันนี้ก็หนักเสียจนไม่รู้
ว่าจะพักได้ตอนไหน แต่ก็นั่นแหละครับเวลาก็คือตัวแปรอีกอันที่ทำให้เรา เจ็บใจ
งานต้องทำ การไปเที่ยวก็เข้าใจอยากแบ่งเวลา เราว่างเขาไม่ว่าง
วันนี้โดนทิ้งครับ โครตซวย ทำงานหนักแทบตาย ไม่มีเวลาแต่ก็ไม่สร้างปัญหา ไม่เคยเอาเรื่องมาใส่ เสียใจครับ
เขาเลือกจะอยู่คนเดียว คบมา4ปี ตอนแรกมีเวลาเศรษฐกิจก็ยังดี แต่ตอนนี้สองปีหลังเศรษฐกิจแย่เครียดหลายๆอย่างเราก็คิดว่าอยู่กันทุกวัน
แต่คงจะเบื่อ เราไม่เคยเอาเงินของเขา ทุกวันเราจะต้องมีให้ตลอด ต่างคนก็ต่างทำงาน เขาหาได้เขาไม่ต้องให้เรา
บ้านอีกหลังที่แม่เขาอยู่เราก็ดูแล แต่มาตอนนี้โดนทิ้งครับ
มันคงเป็นความน่าเบื่อ ที่เขาคงอึดอัด หรืออาจจะมีใครยุ มีคนเข้ามา เราคงเป็นตัวอะไรไม่รู้ ทุกทีมีปัญหากันไม่นานก็มาคุยกัน
แต่นี่เรายังไม่รู้เลยว่าเราทำอะไร ทะเลาะด้วยเรื่องอะไร ยังไม่รู้เลย รู้แต่ว่าเขาบอกว่าเขาเหนื่อย เราอยู่ไปก็ไม่เคยช่วยเขา 😰(เราก็นึกในใจแล้วเงินที่หามาให้ทุก ค่าบ้านที่แม่อยู่ ค่าห้องที่อยู่ด้วยกัน ค่าหนี้ที่เราไปตัดให้ เราทำงานหนักมาก มันไม่ได้ช่วยเขาเลยหรือ)
เราไม่ได้ไปบังคับให้เขาทำงาน แต่ถ้าบอกว่าไม่อยากอยู่เฉย แล้วมาลงกับเราอย่างนี้
ทิ้งเรา บอกห้องที่เช่าเป็นชื่อเขา
วันนี้สับสน โดนทิ้ง โดนเท
เราก็คงทำได้แค่นี้ ใจตอนนี้ มันบอกไม่ถูก โทรไปไม่รับ
ส่งข้อความก็มีแต่คำว่าอยากอยู่คนเดียว
ผู้ชายอย่างเราก็เสียใจเป็นนะ
วันนี้ไปที่ห้องก็ไม่อยู่ บางทีบอกตรงๆ หมดปัญญา
คิดว่าคงต้องบอกแม่เขาตรงๆ ว่าเราคงต้องไป ไม่รู้ว่าจะทำไง
ไปบอกลูกเขาไม่ดี ก็เหมือนเอาลูกเขาไปว่า
ก็คงภาวนาให้เรามีใจ มีสติ มีกำลังใจที่จะไปต่อ
ขอบคุณพันทิป ที่ให้เราได้พิมพ์