คือเลี่ยงไม่ได้จริงๆ แม่ไม่ให้อยู่บ้านคนเดียวเพราะเป็นบ้านสวน ให้ออกมาช่วยงานทุกวัน รู้สึกว่าข้อที่สามารถรักษาได้ยากคือข้อ4 กับ7 ซึ่งเป็นรายละเอียดปลีกย่อยห้ามพูดนินทา ห้ามพูดเพ้อเจ้อ คุยโว นี่ก็ชอบเล่าเรื่องให้แม่ฟัง เพราะไปเรียน4-5เดือนไม่ได้กลับบ่อยๆ แล้วก็ข้อ7ตรงที่ว่าห้ามการละเล่น สิ่งบันเทิง เป็นคนที่คิดตลอดเวลาเลยอ่ะค่ะ จะมีเพลงในหัวตลอดเวลานี่ก็พยายามอ่านธรรมะ ฟังเพลงธรรมะแทนก็ช่วยได้ แต่ว่าพอยืนเฉยๆในหัวมันจะคิด จะจินตนาการตลอดเลยบางครั้งเพลงจะแวบมาในหัวพอรู้ตัวก็อาราธนาใหม่ ตั้งใจจะรักษาใหม่ ปกติดูโคนัน ดูหนังสยองขวัญไม่ได้เพราะจะจำเป็นภาพ จำเหตุการณ์มา พออยู่คนเดียวหรือที่เงียบๆจะคิดจนบางครั้งกลัวความคิดตัวเอง นั่งสมาธิก็จิตใจไม่สงบ ควรจะทำยังไงดีคะ