สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
จริงๆ มันขึ้นอยู่กับจริตของแต่ละคนนะครับ อย่างตัวผมเองไม่ได้ทำงานแล้ว
ลูกๆทำแล้วครับ และมันคือชีวิตที่ผมใฝ่ฝันมานานแล้ว เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยวไหน
ยกเว้น ตื่นเช้ามาก็ดูปลา รดน้ำต้นไม้ ทำอาหาร โดยเฉพาะเรื่องทำอาหาร
แต่ก่อนไม่เคยทำหรอกครับ เดี๋ยวนี้เปิดหาสูตรใหม่ๆมา ปรุงเพิ่มเติมเอง ครอบ
ครัวทานแล้วก็ชอบ เราก็มีความสุข กลายเป็นกิจวัตรที่แทนที่ความว่างได้เลย
และที่สำคัญ ชีวิตแบบที่ไม่มีอะไรมาจำกัดเราได้อีกนี่มันสุดยอดครับ คือ
ไม่ต้องตื่นเช้า ตื่นกี่โมงก็ได้ ไม่ต้องรีบตื่น ไปผจญรถติด ถึงที่ทำงานต้องเตรียม
ข้อมูลประชุม นัดลูกค้า โอ๊ยยย...เยอะแยะไปหมด 555
วันนี้สบายแล้ว เงินทองกลับกลายเป็นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว
เพราะแทบจะไม่ได้ใช้เงินเลย รถก็ไม่ขับไปไหนมาไหนก็นั่งรถสาธารณะ แล้ว
ก็เดินๆๆๆๆ เดินไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นมีความสุขกับการเดินดูนั่นดูนี่ สุขจริงๆ
ไม่มีหนี้ ไม่มีภาระแล้ว ชื่นชมกับสิ่งรอบตัวเราให้มากๆครับ
สุดท้ายแผนคือ ตั้งใจว่า เมื่อลูกๆ แข็งแรงขึ้น จะขอพาภรรยา ไปเที่ยว ตจว.
คือ ขับรถไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย ไปสัก 2 - 3 เดือน ค่ำไหนนอนนั่น ไปตาม
ต่างอำเภอ หมู่บ้านอะไรประมาณนี้ล่ะครับ และเป็นข้อตกลงกับ ภรรยาแล้ว
ไปเรื่อยๆครับ คอยสอดส่องถามถึงเรื่องราวของลูกๆ ในแต่ละวัน พูดคุยกับเค้า
ถ่ายทอดความรู้ของเราให้เค้าฟัง กิจวัตรเยอะแยะเลยเห็นมั้ยครับ 555
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
ลูกๆทำแล้วครับ และมันคือชีวิตที่ผมใฝ่ฝันมานานแล้ว เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยวไหน
ยกเว้น ตื่นเช้ามาก็ดูปลา รดน้ำต้นไม้ ทำอาหาร โดยเฉพาะเรื่องทำอาหาร
แต่ก่อนไม่เคยทำหรอกครับ เดี๋ยวนี้เปิดหาสูตรใหม่ๆมา ปรุงเพิ่มเติมเอง ครอบ
ครัวทานแล้วก็ชอบ เราก็มีความสุข กลายเป็นกิจวัตรที่แทนที่ความว่างได้เลย
และที่สำคัญ ชีวิตแบบที่ไม่มีอะไรมาจำกัดเราได้อีกนี่มันสุดยอดครับ คือ
ไม่ต้องตื่นเช้า ตื่นกี่โมงก็ได้ ไม่ต้องรีบตื่น ไปผจญรถติด ถึงที่ทำงานต้องเตรียม
ข้อมูลประชุม นัดลูกค้า โอ๊ยยย...เยอะแยะไปหมด 555
วันนี้สบายแล้ว เงินทองกลับกลายเป็นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว
เพราะแทบจะไม่ได้ใช้เงินเลย รถก็ไม่ขับไปไหนมาไหนก็นั่งรถสาธารณะ แล้ว
ก็เดินๆๆๆๆ เดินไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นมีความสุขกับการเดินดูนั่นดูนี่ สุขจริงๆ
ไม่มีหนี้ ไม่มีภาระแล้ว ชื่นชมกับสิ่งรอบตัวเราให้มากๆครับ
สุดท้ายแผนคือ ตั้งใจว่า เมื่อลูกๆ แข็งแรงขึ้น จะขอพาภรรยา ไปเที่ยว ตจว.
คือ ขับรถไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย ไปสัก 2 - 3 เดือน ค่ำไหนนอนนั่น ไปตาม
ต่างอำเภอ หมู่บ้านอะไรประมาณนี้ล่ะครับ และเป็นข้อตกลงกับ ภรรยาแล้ว
ไปเรื่อยๆครับ คอยสอดส่องถามถึงเรื่องราวของลูกๆ ในแต่ละวัน พูดคุยกับเค้า
ถ่ายทอดความรู้ของเราให้เค้าฟัง กิจวัตรเยอะแยะเลยเห็นมั้ยครับ 555
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว ถูกใจ, เครื่องบินแล่นลม ถูกใจ, เพชรวาวแวว ถูกใจ, Visunapa ถูกใจ, chacharn ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4704136 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 4900573 ถูกใจ, meechang ถูกใจ, evekitt ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1382177 ถูกใจรวมถึงอีก 35 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คนที่ก่อร่างสร้างตัวได้แล้วและไม่มีหนี้สินใดๆ มีวิธีท้าทายตัวเองยังไงที่จะทำให้ไม่เบื่อกับความเป็นปกติธรรมดาของชีวิต
ในทางตรงข้าม มีอีกหลายคนที่สร้างเนื้อสร้างตัวได้ระดับนึง ไม่มีหนี้สินใดๆแล้ว ( และยังคงทำงานหาเงินเพิ่มได้อีกเรื่อยๆ )
จะมีวิธียังไงไม่ให้คนกลุ่มหลังนี้รู้สึกเบื่อเซ็งกับความเป็นปกติ ( จริงๆ ความเป็นปกติของชีวิต มันคือ ความสุขแล้วมิใช่หรือ ? )
แต่ก็มีบางอารมณ์ที่รู้สึกเนือยๆ รู้สึกชีวิตมันไม่ตื่นเต้น ไร้สีสัน ไปเที่ยวตปทหรือ ตจว กลับมามันก็เหมือนเดิมอีก
ตอนนี้เลยเอาเวลาวันหยุดไปเล่นกีฬา เรียนดนตรี เลี้ยงหมาเลี้ยงแมว เข้าชมรมToastmaster บำเพ็ญกิจกรรมการกุศล
ก็ OK ขึ้นนิดนึงนะคะ
มีหลายๆคนแนะนำให้ไปศึกษาธรรมะ โดยใช้ความได้เปรียบจากการไม่มีหนี้ ( =ความไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ ) เพื่อสร้างความสงบ/ความสมดุลย์
ให้เกิดขึ้นในใจ ซึ่งน่าจะทำได้ง่ายกว่าคนที่เขามีหนี้สินพะรุงพะรัง อันนี้ก็เป็มมุมมองที่ดีนะ ทุกวันนี้ก็พยายามศึกษาอยู่
ท่านอื่นๆมีกิจกรรมอะไรมาแชร์กันมั่งนะคะ ( คิดๆดูคนเรามันก็เอาใจยากเนอะ 555 )
ปล. ไม่ต้องแนะนำให้เล่น Future นะคะ 555 ทุกวันนี้มีลงทุนในหุ้น กองทุน อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ทุ่มสุดตัว พอมีกำไร(แต่ไม่มาก) ค่ะ