กล่องสี่เหลี่ยมสีแดงกับความทรงจำ

ใครเคยส่งจดหมายในกล่องนี้บ้าง...?
ส่งไปแล้ว...ไม่รู้ว่าถึงรึไม่ถึง!
ส่งไปแล้ว...ไม่รู้ว่าคนรับอ่านแล้วจะตอบมั้ย...?

การส่งจดหมายแบบไม่รู้อะไรเลย...
สอนให้รอคอย.........
สอนให้อดทนกับความรู้สึก....!
สอนให้รู้ค่าของมิตรภาพและความสัมพันธ์ แบบที่ความทันสมัยในยุคนี้เข้าไม่ถึงอารมณ์แบบนั้น

เรามีเทคโนโลยีทันสมัยสื่อสารกันง่ายขึ้น แต่ถ้อยคำกลับไร้คุณภาพ

เราสามารถพูดและพิมพ์อะไรทุกครั้งที่เราคิดนึก แต่คำเหล่านั้นหากไม่ได้กลั่นกรอง ออกมาจากอารมณ์ชั่ววูบแล้วไปทำลายทำร้ายความรู้สึกใคร หรือทำให้อีกฝ่ายเสียชื่อเสียง เพราะนิสัยเสียๆ กากๆ เกรียนๆ ของคนพิมพ์ ซึ่งคงไม่รู้ว่าถ้าสำเนียงส่อภาษาถ้อยคำและภาษาก็ส่อสกุล

เราคบกันเป็นแฟนกันง่ายๆโดยไม่สนลูกเมียใคร ไม่สนอะไรทั้งนั้น และเราก็เลิกกันง่ายดายเพราะมันหากันได้ง่ายๆ

เราอดทนน้อยลง เอาแต่ใจมากขึ้น และเราก็เชื่อเทคโนโลยีเหล่านี้ว่ามันไม่ผิดพลาด ซึ่งหลายครั้งที่มันก็ไม่ได้ประมวลผลถูกต้องไปเสียทั้งหมด แล้วเราก็ทะเลาะกัน

เราลืมไปว่าเทคโนโลยีมีประโยชน์ถ้าใช้ให้เป็นใช้ให้ถูกให้ควร

ส่วนความรู้สึกของอารมณ์....ถ้าอยากรู้ว่าละมุนเป็นยังไง ลองส่งจดหมายหาใครสักคนในตู้นี้แทนการใช้โทรศัพท์ดู

🌼หอมกลิ่นกระดาษกับซองจดหมาย