สวัสดีค่ะ เราอายุ33ปีแล้ว ยังไม่มีเงินเก็บสักบาทเลย มีแต่หนี้สิน ตั้งแต่ทำงานมา10ปีแล้วเราเคยหาเงินได้เยอะ แต่เราก็ใช้เยอะกว่า อยากทำไรก็ทำ อยากไปไหนก็ไป อยากกินไรก็กิน วันหยุดแทบไม่ได้อยู่บ้านต้องไปตลอด ต้องอัพเฟสชีวิตดี๊ดีตลอด จนเพื่อนๆอิจฉา (แต่หารู้ไม่ว่าไอ้คนที่อิจฉาเรามันไม่ไปไหนเลยมันมีเงินเก็บโคตรเยอะ) แต่ตอนนี้รายได้เราน้อยลงมากๆ ต้องกระเบียดกระเสียรสุดๆ ทำให้เรามานึกย้อนอดีตที่ผ่านมาเราใช้ชีวิตผิดพลาดมาก ไม่เห็นค่าของเงิน ไม่รู้จักเก็บเงิน พอถึงวันที่ไม่มีเงินถึงได้เข้าใจว่าเงินมันสำคัญแค่ไหน ตอนนี้เราไม่ได้เที่ยวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว(เพราะไม่มีเงิน555) เราพยายามปรับตัว ใช้เงินแบบประหยัดๆ พยายามใช้หนี้ให้หมด จะได้เหลือเงินเก็บสักทีแต่ก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ ตอนนี้ก็อายุเยอะแล้ว มาคิดได้ตอนนี้สายไปมั้ย เห็นเพื่อนๆในพันทิปมีเงินเก็บกันหลักล้านตอนยี่สิบกว่าๆ ละอิจฉามากๆ ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าคนเราต้นทุนไม่เท่ากัน เรารู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมามากๆ ถ้าเราไม่ใช่เงินเกินตัวแบบนั้น ป่านนี้เรารวยแล้ว555 คิดแล้วรู้สึกท้อจริงๆค่ะ แต่ก็ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้ ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงให้มีรายได้เพิ่มขึ้น จะได้ปลดหนี้ให้หมดเร็วๆ จะได้มีเงินเก็บกับเค้าบ้าง บั้นปลายชีวิตจะได้ไม่ลำบาก แต่หนทางกว่าจะไปถึงวันนั้นคงเหนื่อยน่าดู ขอแนวทางและกำลังใจจากผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์ชีวิตคล้ายๆกันหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ