ต้องเอาชนะความกลัวนี้ให้ได้ และคุณทำได้แน่ครับ

ก๊อปข้อความนี้ไว้ แล้วเอามาอ่านทุกวันนะครับ
"ถ้าคุณไม่รีบแก้ไข 2 ปี จะกลายเป็น 10 20 30 40 ปี แบบคนที่เป็น hikikomori ในญี่ปุ่นที่ออกมาตอนอายุ 40-50 ปี เพราะเงินหมด
สุดท้ายก็ต้องทำงานอยู่ดี
แล้วก็ทำได้อยู่ดี เพราะความอดอยาก หิวโหย ไม่มีเงินจ่ายค่าไฟ ค่าน้ำ มันจะช่วยให้คุณกล้าออกมาเอง
แต่คุณคงไม่อยากรอจนอายุ 40 ปี แล้วค่อยเที่ยวแน่ๆ สงสารพ่อแม่ และเสียดายโอกาสตัวเองมากๆ
วันนึงพ่อแม่คุณตาย ใครจะจัดงานศพ คุณก็ต้องจัด ก็ต้องออกไปเจอคนอยู่ดี อย่ารอให้ถึงวันนั้น
ถ้าคุณไม่ออกไปเผชิญโลกภายนอก คุณจะไม่มีวันเติบโตเลย มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คุณรู้สึก อย่าปล่อยให้ความกลัวนี้มาทำลายชีวิตคุณ"

-รีบไปหาจิตแพทย์ก่อน บอกว่าเป็นโรคกลัวสังคม อยากหาย ขอเน้นพูดคุยบำบัดเพื่อให้เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น ค่ารักษาเบิกพ่อแม่ไปก่อน ถ้าไม่เวิร์ค พบหมอแล้วไม่ดีขึ้น เปลี่ยนหมอ

ระหว่างหาหมอที่เข้าใจเรา ให้ช่วยตัวเองแบบนี้
-พ่อแม่ทำงานอะไร ถ้ามีธุรกิจของตัวเองหรือขายของ ให้ช่วยงานพ่อแม่เลย กลัวก็ต้องทำ ทำแล้วได้ค่าขนมเก็บสะสมไว้
-อยู่บ้านอย่าเล่นแต่เกม หรือเล่นแต่เนทอย่างเดียว ให้จัดตารางเวลาเหมือนคนมีงานทำ เช้า ช่วยงานพ่อแม่ ช่วยทำงานบ้าน เสร็จงาน ก็เรียนรู้ฝึกฝนในสิ่งที่ตัวเองอยากไป หาด้วยว่าถ้าต้องเรียน ป.ตรี คุณจะเรียนอะไร ดูคณะที่สนใจ และที่มีเรียนออนไลน์
-ดูแลบุคลิกภาพ แต่งตัวให้ดี ตัดผมรองทรง โกนหนวด ออกกำลัง วิดพื้น ยกดัมเบล ให้มีกล้ามเนื้อ จะทำให้คุณมั่นใจในตัวเองมากขึ้น  
-เวลาจะกินอะไร อย่าสั่งออนไลน์มา ให้เดินออกไปหาไรทานแถวบ้าน ใช้ความหิวผลักตัวเองให้กล้าเผชิญความกลัว พอออกไปกินเสร็จ ให้ถามตัวเองว่า "โลกภายนอกที่เรากลัว มันน่ากลัวอย่างที่คิดมั้ย" ตอบตัวเอง และชมตัวเองว่าเราก็ออกมาได้

ปรับความคิด
-คุณต้องเข้าใจว่า โลกข้างนอก คน 90% ไม่ได้สนใจคุณ เพราะแต่ละคนก็ต้องดิ้นรน เขาไม่มีเวลามาจับผิดคุณหรอกครับ
ใจของคุณจะคิดไปเองว่า คนทุกคนจะจ้องจับผิดแกล้งคุณ ไม่จริง คุณคิดไปเอง
มันอาจจะมีคนส่วนน้อยที่นิสัยไม่ดี หรือแสดงออกโดยไม่ตั้งใจ หรือปากเสีย ไม่มีใครในโลกหนีคนประเภทนี้พ้น
คุณต้องถามตัวเองว่า คุณจะปล่อยให้คนส่วนน้อยพวกนี้มาขวางคุณกับโอกาสที่จะใช้ชีวิตหรือ?
จำไว้ว่าถ้าเรารู้จักมีมารยาท มีน้ำใจ พูดขอโทษเป็น ยังไงเราก็เข้าสังคมได้ และมีเพื่อนได้
-เรื่องในอดีตไม่มีใครสนใจแล้ว คุณไม่ได้ไปสมัครงานกับคนที่คุณเคยทำไม่ดีใส่ หรือ รุ่นพี่ที่แกล้งคุณ
เวลานี้เป็นเวลาของการเดินหน้า เผชิญกับความกลัว

ลองทำตามนี้ให้ได้
ออกไปหาอะไรกินเอง อย่าสั่งมาที่บ้าน
ออกไปร้านตัดผมเอง ฝึกทักทายพูดคุยกับคนตัดผม
เดินไปซื้อของที่เซเว่น/ห้าง
เติมค่าโทรศัพท์ จ่ายค่าไฟเองที่เซเว่น
ไปทำธุรกรรมที่ธนาคาร
ไปเดินห้างใหญ่
ไปดูหนัง
ขึ้นรถเมล์ ขึ้นรถไฟฟ้า
ออกไปเดินเล่นสวนสาธารณะ
จอยโอเพนแชท คุยกับคนแปลกหน้า เรียนรู้มารยาทในการพูดคุยไปด้วย

เวลาออกไปแบบนี้ ให้คิดว่าใครจะดูถูกช่างเขา เราจะออกไปทำภารกิจให้สำเร็จ เหมือนเล่นเกม
พอทำได้แล้ว มั่นใจมากขึ้น ก็ควรไปสมัครเรียนป.ตรีจริงจัง หรือ
บางคณะมีเรียนออนไลน์ อายุเยอะ เรียนรามก็ได้

ถ้าไปทางเขียนโปรแกรมได้ ก็ควรไป
ขายอาหารจากบ้านก็ได้ แต่ทำอะไรต้องทำให้จริงจัง เต็มที่กับมันครับ
การเรียนให้จบ มีงานประจำทำและบริหารเงินให้เป็น มันคือหลักประกันได้อย่างหนึ่งว่า คุณจะไม่อดตายและมีเงินซื้อความสุข คุณค่อยเอาไปลองทำสิ่งที่ชอบ

พ่อแม่ผิดที่เลี้ยงคุณไม่เป็น แต่คุณจะผิดที่ไม่พาตัวเองออกจากหลุม และไม่ช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อแม่
พ่อเล่นพนันก็เพราะอยากรวย เมื่อติดพนันแล้วก็ออกมายากเหมือนคนอยู่ในเขาวงกต สงสารพ่อ คุณควรพาพอไปหาจิตแพทย์ด้วย
เหลือแม่คนเดียวที่ต้องแบกทุกคน แม่ถึงร้องไห้ สงสารแม่
พ่อแม่เลี้ยงคุณไม่เป็น แต่เวลานี้คุณโตแล้ว คุณคิดเองเป็น สอนตัวเองเป็น คุณเป็นพ่อแม่ตัวเองได้

ซึ่งคุณทำได้แน่ ขอแค่รวบรวมความกล้าและความพยายามเพื่อแก้ปัญหา
ไปหาจิตแพทย์และทำตามที่ผมแนะนำนะครับ