..ผมทำงานเป็น Interior Designer ตัวน้อยๆ อยู่บริษัทหนึ่งในกทม. แต่ดั๊นนน อุตริไปแพ้ทางผู้หญิงสายแพทย์ (อย่าถามว่าทำไม เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่าผมรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่าง ดึงดูดผมได้อย่างมหาศาล) ก็เลยไม่รู้ต้องทำยังไง Connection หรือเพื่อนสายนั้นก็ไม่มีซ้ากกกะคน แต่ด้วยความที่ผมมีความพยายามสูงมาก 5555 ในเมื่อผมไม่มีสะพาน ผมก็จะสร้างมันขึ้นมาเอง เตรียมกระทะ+น้ำมันเตรียมทอดเรียบร้อย (มุกนี้อุตส่าเล่น ก็ช่วยๆ กันขำกันหน่อยนะครับ 5555)
..ผมก็ได้ค่อยๆ พาตัวเองไปอยู่ใกล้ๆ ขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ พยายามแทรกซึมเข้าไปอยู่ในโลกของพวกเธอให้มากขึ้นเรื่อยๆ พยายามศึกษา เรียนรู้ ทำความรู้จักธรรมชาติของพวกเธอ ว่าพวกเธอต้องเจอกับอะไรบ้าง กินอะไรเป็นอาหาร (เอ้ยย! ไม่ใช่ๆ) แล้วก็มีอะไรที่ต้องเตรียมตัวเตรียมใจบ้าง จนคิดว่ามีข้อมูลมากพอที่จะจีบถ้ามีโอกาส แต่จนแล้วจนรอด ก็ดูเหมือนว่าทุกอย่างมันไม่ได้เป็นไปตามที่เขาพูดกันว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" เสมอไป ผมที่พยายามหาลู่ทางเพื่อที่จะได้มาทำงานใกล้ๆ รพ.(คณะแพทย์)ได้สำเร็จ ซึ่งก็คือออฟฟิศที่ผมทำงานอยู่ในปัจจุบัน ทำให้มีโอกาสที่จะได้เจอพวกเธอเพิ่มมากขึ้น แล้วผมก็หาเรื่อง หากิจกรรมที่จะได้เข้าไปในนั้นได้ทุกวันโดยที่ไม่ต้องป่วย ถึงแบบนั้นแล้ว พอเวลาผ่านไปนานวัน..เดือน..ปี..เข้า ผมกลับรู้สึกว่า ผมมาผิดทางหรือเปล่า? สิ่งที่ผมชอบ มันจะไม่มีวันมาถึงมือผมเลยหรอ? จากที่ผมอ่านเจอว่า หมอ มักจะคู่กับหมอด้วยกันนั้น ผมกลับคิดว่า มันต้องมีสักคนล่ะน่า! ที่เป็นคนที่ผมรอจะได้เจออยู่ ผมเชื่อแบบนั้น เพราะปกติผมจะเรียกได้ว่าไม่ค่อยยี่หระกับอะไรเท่าไหร่นัก แต่การที่ผมได้รู้ใจตัวเองว่าต้องการอะไร มันจะต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ ถ้าไม่ลองเข้าถ้ำเสือก็ไม่ได้ลูกเสือหรอก แล้วถ้าอยากได้กระดูกที่ฝังไว้ ก็ต้องขุดลงไปจนกว่าจะเจอมันเส้! แต่ก็ดูเหมือนจะไร้วี่แวว.. ไหนจะเรื่องคำทัดทานที่เจออยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องฐานะ หรือความต่างชั้น ผมไม่เห็นด้วย เพราะหมอก็คน ผมก็คนเหมือนกัน ถึงผมจะทำเหมือนที่หมอทำไม่ได้ แต่ผมก็สามารถทำในสิ่งที่หมอทำไม่ได้เหมือนกัน.. ผมคิดแบบนั้นมาตลอด จนถึงตอนนี้ ผมชักจะเริ่มเชื่อคำทัดทานเหล่านั้นขึ้นมาซะแล้วสิ เพราะถ้าไม่เจอคนมีแฟนแล้ว ก็โดนเทซะระเนระนาดหมด หรือผมควรจะตัดใจได้แล้วครับ? หรือว่าการที่ผมอยากมีแฟนเป็นหมอ มันจะเกินเอื้อมเกินไปจนเป็นไปไม่ได้จริงๆ หรือว่าผมแค่ยังหาเธอคนนั้นไม่เจอ?
หรือว่าเธอ คนน้าน ไม่มี อยู่จริงงง..
ปล.ไม่ใช่ว่าผมไม่มองสายอาชีพอื่นเลยนะครับ ผมก็เปิดรับหมดเหมือนกัน (ซึ่งมันก็ไม่มีเข้ามาอยู่ดี) แต่ที่ดึงดูดจนผมอยากจะเข้าหาได้ ในตอนนี้ก็มีแค่สายนี้แหละครับ (เพราะมันเป็นเรื่องที่ยากมากครับ กับการที่ผมจะตัดสินใจเดินเข้าไปจีบใครสักคน)
จะมี หมอ/นักเรียนแพทย์ คนไหนอยากมีแฟนทำงานต่างสายอาชีพบ้างไหมนะ?
..ผมก็ได้ค่อยๆ พาตัวเองไปอยู่ใกล้ๆ ขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ พยายามแทรกซึมเข้าไปอยู่ในโลกของพวกเธอให้มากขึ้นเรื่อยๆ พยายามศึกษา เรียนรู้ ทำความรู้จักธรรมชาติของพวกเธอ ว่าพวกเธอต้องเจอกับอะไรบ้าง กินอะไรเป็นอาหาร (เอ้ยย! ไม่ใช่ๆ) แล้วก็มีอะไรที่ต้องเตรียมตัวเตรียมใจบ้าง จนคิดว่ามีข้อมูลมากพอที่จะจีบถ้ามีโอกาส แต่จนแล้วจนรอด ก็ดูเหมือนว่าทุกอย่างมันไม่ได้เป็นไปตามที่เขาพูดกันว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" เสมอไป ผมที่พยายามหาลู่ทางเพื่อที่จะได้มาทำงานใกล้ๆ รพ.(คณะแพทย์)ได้สำเร็จ ซึ่งก็คือออฟฟิศที่ผมทำงานอยู่ในปัจจุบัน ทำให้มีโอกาสที่จะได้เจอพวกเธอเพิ่มมากขึ้น แล้วผมก็หาเรื่อง หากิจกรรมที่จะได้เข้าไปในนั้นได้ทุกวันโดยที่ไม่ต้องป่วย ถึงแบบนั้นแล้ว พอเวลาผ่านไปนานวัน..เดือน..ปี..เข้า ผมกลับรู้สึกว่า ผมมาผิดทางหรือเปล่า? สิ่งที่ผมชอบ มันจะไม่มีวันมาถึงมือผมเลยหรอ? จากที่ผมอ่านเจอว่า หมอ มักจะคู่กับหมอด้วยกันนั้น ผมกลับคิดว่า มันต้องมีสักคนล่ะน่า! ที่เป็นคนที่ผมรอจะได้เจออยู่ ผมเชื่อแบบนั้น เพราะปกติผมจะเรียกได้ว่าไม่ค่อยยี่หระกับอะไรเท่าไหร่นัก แต่การที่ผมได้รู้ใจตัวเองว่าต้องการอะไร มันจะต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ ถ้าไม่ลองเข้าถ้ำเสือก็ไม่ได้ลูกเสือหรอก แล้วถ้าอยากได้กระดูกที่ฝังไว้ ก็ต้องขุดลงไปจนกว่าจะเจอมันเส้! แต่ก็ดูเหมือนจะไร้วี่แวว.. ไหนจะเรื่องคำทัดทานที่เจออยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องฐานะ หรือความต่างชั้น ผมไม่เห็นด้วย เพราะหมอก็คน ผมก็คนเหมือนกัน ถึงผมจะทำเหมือนที่หมอทำไม่ได้ แต่ผมก็สามารถทำในสิ่งที่หมอทำไม่ได้เหมือนกัน.. ผมคิดแบบนั้นมาตลอด จนถึงตอนนี้ ผมชักจะเริ่มเชื่อคำทัดทานเหล่านั้นขึ้นมาซะแล้วสิ เพราะถ้าไม่เจอคนมีแฟนแล้ว ก็โดนเทซะระเนระนาดหมด หรือผมควรจะตัดใจได้แล้วครับ? หรือว่าการที่ผมอยากมีแฟนเป็นหมอ มันจะเกินเอื้อมเกินไปจนเป็นไปไม่ได้จริงๆ หรือว่าผมแค่ยังหาเธอคนนั้นไม่เจอ?
หรือว่าเธอ คนน้าน ไม่มี อยู่จริงงง..
ปล.ไม่ใช่ว่าผมไม่มองสายอาชีพอื่นเลยนะครับ ผมก็เปิดรับหมดเหมือนกัน (ซึ่งมันก็ไม่มีเข้ามาอยู่ดี) แต่ที่ดึงดูดจนผมอยากจะเข้าหาได้ ในตอนนี้ก็มีแค่สายนี้แหละครับ (เพราะมันเป็นเรื่องที่ยากมากครับ กับการที่ผมจะตัดสินใจเดินเข้าไปจีบใครสักคน)