สวัสดีค่ะ หนูอายุ19 พ่อกับแม่หย่าร้าง ตั้งแต่หนูยังเด็กมากๆ หนูอยู่ฝั่งแม่จนถึงม.1แม่ก็ไปทำงานต่างจังหวัด ทำได้แค่โทรศัพท์ หนูต้องอยู่กับตา จนจบม.6 โดยชีวิตเหมือนตัวคนเดียวมาตลอด พอจบม.6 แม่ก็เริ่มไม่ส่งเงินเลย หลังจากส่งบ้างไม่ส่งบ้าง พอจบม.6 จึงพบแม่บ่อยขึ้น จนรู้ว่าแม่มีแฟนใหม่ พอจับได้ก็หนีแล้วทิ้งหนูกับน้องไปเลย ตอนแรกก็เสียใจเหมือนเราไม่เหลือใคร แต่ที่สุดก็ต้องเดินหน้าต่อ ช่วงนั้นผลเอนท์ประกาศพอดี คะแนนถึงมหาลัยสีชมพู แต่ก็ไม่ได้เรียนเพราะไม่มีเงิน เสียใจมากตั้งใจอ่านมานาน คิดว่าหาเงินเรียนปีนี้ค่อยสอบใหม่ปีหน้า ตอนนี้อยู่กับยาย(ตายายแยกกันอยู่)ยายมีฐานะค่ะ แต่ท่านอารมณ์ร้าย ชอบเด็กผู้ชาย ยิ่งแม่มีเรื่องผู้ชายแล้วทิ้งท่าน ท่านยิ่งมองหนูในแง่ไม่ดี ถ้าไม่ถูกใจก็พร้อมไล่ออกจากบ้านทุกเมื่อ ไม่มีความผูกพันธ์กับยายค่ะ เครียดมากค่ะทำงานร้านยายตั้งแต่ตีห้า ถึงห้าโมงเย็น กลับบ้านต้องดูแลบ้านกว่าจะได้นอนก็ 3ทุ่ม ไม่ได้อ่านหนังสือเลย เหนื่อยกับงานมาทั้งวัน ตอนนี้มีเงินอยู่ 50,000 บาท อยากหนีออกจากบ้านไปทำงานเบาๆ มีเวลาอ่านหนังสือ เริ่มชีวิตใหม่ ดีหรือเปล่าคะ? อยากได้คำแนะนำ เขว้งขว้างมากค่ะ
ช่วยหน่อยค่ะ ระหว่างครอบครัวกับความฝัน?