สวัสดีคะเป็นครั้งแรกที่มาใช้พันธ์ทิพย์ เข้าเรื่องเลยนะคะ เราเป็นสาวโสดคะ อายุ34ปี ทำงานรับราชการ กิจวัตรคือตื่นเช้าไปทำงาน เลิกงานออกกำลังกาย และกลับบ้านเป็นแบบนี้ทุกๆวัน จนมีช่วงเหงาสไตล์สาวโสดก็โพสรูปเวลาทำกิจกรรมของตัวเรา ไปเที่ยวที่ไหนก็โพส  จนวันหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาคะ เข้ากดไลน์ทุกๆที่เราลง บ้างครั้งก็คอมเมนท์บ้างในบางแคปชั่น จากตอนแรกๆเราไม่สนใจเค้าเลยเพราะเค้าก็คือผู้ชายธรรมดา ไปเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัว มีสาระเรื่องการดูดวงมาโพสบ้างในบางที จนวันหนึ่งเราเห็นเค้าประเทศที่เราอยากไปเราก็ทักไปในinbox ว่าบรรยากาศน่าเที่ยวมาก กลับมาถึงไทยหรือยัง เค้าก็ตอบทักทายอย่างคนมีมารยาททุกๆประโยคนะคะ เราคุยกันแบบนี้ในช่วงระยะสั้นๆจนแลกid line หลังจากแลกไลน์เราก็คุยกันบ่อยขึ้น แต่ไม้เป็นเวลานะคะ ถ้าเค้าว่างก็ทักมาก หรือเราว่างก็ทักไป จนมาถึงวันที่เค้านัดเจอเราบอกตรงๆเลยเป็นการนัดเจอที่ดึกมากเพราะเค้าต้องเครียงานที่เป็นกิจการของที่บ้านเค้า ๆมารับเราเวลา 22.45 น.เราตกลงกันว่าจะไปเจอกันที่คอนโดเค้าย่านพระราม 4แต่ด้วยคอนโดปดติจอดรถได้คันเดียวเค้าเลยบอกว่าเดี๋ยวมารับเราที่บ้านเอง เราตกลงตามนั้น ปล. สิ่งเดียวที่เราตัดสินใจไปคอนโดเค้าเพราะเราคุยกันมาเกือบ 1 ปี จนทำให้เรามั่นใจว่าเค้าจะเป็นเพื่อนที่ดีให้กับเราอย่างแน่นอน คืนแรกที่เราอยู่ด้วยกันเราตกลงกันก่อนคะว่าระหว่างเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน คอยช่วยเหลือกัน เราจะเป็นสัมพันธ์แบบเปิดคือไม่เป็นเจ้าของซึ่งกันและกัน ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่พูดทุกอย่างคะ คืนแรกที่เราอยู่ด้วยกันมันหอมหวานเหมือนคู่ฮันนีมูนมาก ตื่นเช้าเค้าทำอาหารให่เรากิน ชงกาแฟให้เราดื่ม ถามเรื่องการชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร มันดูดีไปหมดทุกๆเรื่องคะ ทุกอย่างเป็นไปอย่างสวยงาม เราเคยถามเค้าว่าทำไมไม่มีแฟน เค่าบอกว่าอยากมีชีวิตอิสระ ยังไม่พร้อมจะดูแลใคร ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ก็จะมีสายเกี่ยวกับงานๆๆๆตลอดจนทำให้เราสบายใจว่าเราไม่ได้ยุ่งกับคนมีเจ้าของ ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วนดีคะ  เค้ามาส่งเราที่บ้านวันรุ่งขึ้นก่อนแยกกันเราก็ไปทานอาหารเวียดนามใกล้ๆบ้านเรา เค้าดูเป็นผู้ชายอบอุ่นในบางเวลา แต่จะมีความเป็นผู้นำสูงในความคิด หลังจากนั้นเราติดต่อคุยกันตลอดค่ะ ผ่านไลน์บ้างโทหาบ้าง เค้าเหมือนเดิมทุกๆอย่าง ทุกๆวันศุกร์เสาร์และอาทิตย์เราจะเจอกันอยู่ด้วยกันแบบนี้มาตลอด เค้าเหมือนเดิมคะมีแต่เราที่เปลี่ยนไป เราเริ่มผูกพันธ์กับเค้ามากขึ้น เริ่มอยากเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นคนพิเศษหลายๆครั้งพยายามจะตัดตัวเองออกมาพอเห็นเค้าทักไลน์เราก็ใจอ่อน ล่าสุดเราบอกเค้าแล้วว่าเราชอบเค้า เราจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดให้แก่กัน และเราตัดสินใจที่จะเดินออกมา... ความคิดเดียวในหัวตอนนี้คือเราเดินออกมาตอนยังรู้สึกดีมันเจ็บน้อยกว่า จากตอนแรกคิดว่าสถานะแบบนี้ละดีแล้ว ไม่ผูกมัด แต่สุดท้ายเราเองต่างหากที่ทำไมได้  วันนี้ตอนนี้เราอยู่กับเค้า  เราเลือกวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เจอเค้ามีเพียงเหตุผลเดียวอยากกอดกันวันสุดท้าย อึดอัดคะ ที่ต้องมาเจอกับตัวเอง แย่ที่ทำไม่ได้ในสิ่งที่พูดไป