คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
เราเคยเป็นแบบเธอค่ะ มีเพื่อนของเพื่อนมาจีบทางfb
คุยทางตัวหนังสือสักพักเค้าก็ขอนัดกินข้าว
ตอนที่คุยกัน เราไม่ได้ชอบอะไรเค้าเป็นพิเศษ
เพราะเราก็โสดมานานและไม่เปิดใจกับใครง่ายๆเหมือนเธอเลย
แต่เราก็ไม่ถึงกับปิดกั้นตัวเอง บวกกับเราเกรงใจเค้าด้วยที่เป็นเพื่อนของเพื่อนเพราะเพื่อนก็เชียร์ว่าคนนี้ดี เค้าก็หน้าตาการงานดีพอสมควร สุภาพ ไม่มีข้อไหนที่จะทำให้เราถึงกับต้องปฏิเสธการนัดเจอค่ะ
แต่พอเจอแล้ว เรารู้สึกว่าความรู้สึกเรามันพัฒนาต่อไม่ได้กว่านี้แน่ๆ เค้าหน้าตาดีกว่ารูปในfbนะคะ แต่เราก็ตอบไม่ถูกว่าทำไมพัฒนาต่อไม่ได้
หลังจากนั้นเราก็คุยกับเค้าแบบถามคำตอบคำ จนเค้าคงรู้สึกว่าเราคุยกะเค้าน้อยลงไปมาก
เค้าขอนัดเจอกันอีก แต่เราบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าเราไปต่อไม่ได้ ไม่อยากทำให้เค้าเสียเวลา เราเป็นเพื่อนเค้าได้แค่นั้นแต่เค้าจะokหรอถ้าไม่okก็หยุดการติดต่อกันตรงนี้ดีกว่าจะได้ไม่เจ็บทั้งสองฝ่าย
เค้าถามว่าเค้าไม่ดีตรงไหน เราก็ตอบไม่ได้มาจนทุกวันนี้
เลยอยากบอกจขกท.ว่า เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกค่ะ เราก็ไม่รู้หรอกว่าตัวตนเธอเป็นยังไง
แต่สำหรับเราจะหน้าตาดีการงานดีแค่ไหนถ้าไม่รู้สึกมันก็ไปต่อไม่ได้ค่ะ ยกตัวอย่างมาเพื่อความชัดเจนนะคะ
กรณีของคุณ เธออาจจะไม่เป็นเหมือนเราก็ได้
ลองชวนคุยไปสักพักนึงก่อนนะคะ
แบบยังไม่ต้องรุกมาก และลองขอนัดเจอดูอีกครั้ง
ถ้าเธอตอบรับแสดงว่ายังไปต่อได้ค่ะ แต่ถ้าปฏิเสธก็จบ คุณก็ถอยออกมาดีกว่าเพราะอีกฝ่ายอาจจะลำบากใจได้ค่ะ
คุยทางตัวหนังสือสักพักเค้าก็ขอนัดกินข้าว
ตอนที่คุยกัน เราไม่ได้ชอบอะไรเค้าเป็นพิเศษ
เพราะเราก็โสดมานานและไม่เปิดใจกับใครง่ายๆเหมือนเธอเลย
แต่เราก็ไม่ถึงกับปิดกั้นตัวเอง บวกกับเราเกรงใจเค้าด้วยที่เป็นเพื่อนของเพื่อนเพราะเพื่อนก็เชียร์ว่าคนนี้ดี เค้าก็หน้าตาการงานดีพอสมควร สุภาพ ไม่มีข้อไหนที่จะทำให้เราถึงกับต้องปฏิเสธการนัดเจอค่ะ
แต่พอเจอแล้ว เรารู้สึกว่าความรู้สึกเรามันพัฒนาต่อไม่ได้กว่านี้แน่ๆ เค้าหน้าตาดีกว่ารูปในfbนะคะ แต่เราก็ตอบไม่ถูกว่าทำไมพัฒนาต่อไม่ได้
หลังจากนั้นเราก็คุยกับเค้าแบบถามคำตอบคำ จนเค้าคงรู้สึกว่าเราคุยกะเค้าน้อยลงไปมาก
เค้าขอนัดเจอกันอีก แต่เราบอกเค้าไปตรงๆเลยว่าเราไปต่อไม่ได้ ไม่อยากทำให้เค้าเสียเวลา เราเป็นเพื่อนเค้าได้แค่นั้นแต่เค้าจะokหรอถ้าไม่okก็หยุดการติดต่อกันตรงนี้ดีกว่าจะได้ไม่เจ็บทั้งสองฝ่าย
เค้าถามว่าเค้าไม่ดีตรงไหน เราก็ตอบไม่ได้มาจนทุกวันนี้
เลยอยากบอกจขกท.ว่า เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกค่ะ เราก็ไม่รู้หรอกว่าตัวตนเธอเป็นยังไง
แต่สำหรับเราจะหน้าตาดีการงานดีแค่ไหนถ้าไม่รู้สึกมันก็ไปต่อไม่ได้ค่ะ ยกตัวอย่างมาเพื่อความชัดเจนนะคะ
กรณีของคุณ เธออาจจะไม่เป็นเหมือนเราก็ได้
ลองชวนคุยไปสักพักนึงก่อนนะคะ
แบบยังไม่ต้องรุกมาก และลองขอนัดเจอดูอีกครั้ง
ถ้าเธอตอบรับแสดงว่ายังไปต่อได้ค่ะ แต่ถ้าปฏิเสธก็จบ คุณก็ถอยออกมาดีกว่าเพราะอีกฝ่ายอาจจะลำบากใจได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
เกิดอะไรขึ้นหลังจากเดทแรกในรอบ 3 ปี . . อยากได้คำแนะนำจากทั้ง ผช. และ ผญ. ครับ
จนกลางปี 59 ที่ผ่านมา ผมได้เจอ ผญ.คนหนึ่ง (เจอในเฟซ) เป็นเพื่อนของเพื่อน ผมรู้สึกสะดุดตามาก รู้สึกถูกชะตาแบบบอกไม่ถูก ผมแอบเข้ามาดูรูปประจำตัวเธออยู่ทุกวันเวลาว่าง (รูปประจำตัวเธอน่าจะตั้งเป็นสารธารณะไว้ครับ) เกือบเดือนเหมือนกันครับ จนตัดสินใจแอดเฟซเธอไป แล้ว 2 วันต่อมาเธอก็รับแอดครับ จึงได้เห็นโพสของเธอบ่อยๆ ผมก็กดถูกใจให้ประจำ และเธอก็กดถูกใจให้ผมบ้าง เวลาผมไปเที่ยว เท่าที่สังเกตุจากโพสต่างๆเธอน่าจะโสดครับ
ผมกดถูกใจโพสของเธอทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของเธอเป็นเวลาหลายเดือน จนคิดได้ว่ารอยยิ้มแบบนี้แหละ ที่ผมอยากเห็นทุกเช้าตอนตื่นนอน ละลายกำแพงผมได้เลย (เวอร์ไปมั้ย อิอิ) แต่จะทำยังไงล่ะ เพราะผมไม่ใช่คนหล่อครับ หน้าตาธรรมดามาก ไม่ใช่คนโรแมนติคใดๆ ไม่มีอะไรน่าดึงดูด ผมไม่ใช่สเป็ค ผช.ในฝันของ ผญ.เลย ผมเป็นแค่คนแปลกหน้าสำหรับเธอ ถ้าทักเธอไปแบบดาษๆ เธอไม่ตอบผมแน่ อาจจะว่าผมเป็นโรคจิตด้วยซ้ำ ผมอยากทักเธอไปตั้งแต่ก่อนปีใหม่ แต่คิดไม่ออกจริงๆว่าจะทักแบบไหน ยังไง ให้เป็นบทสนทนาที่จะสานสัมพันธ์ต่อได้
จนถึงต้นเดือน ก.พ.ที่ผ่านมา ผมถึงคิดมุขออกจนกล้าทักเธอไป (ขอข้ามรายละเอียดส่วนนี้นะครับ) ตอนแรกเธออ่านแต่ไม่ตอบ ผมเลยคิดว่าคงจบตั้งแต่ 2 ประโยคแรกละ อุตส่าเฝ้ามา 7 เดือน แต่อีกชั่วโมงกว่าต่อมา เธอตอบครับ เลยได้คุยกันทางแชทของเฟซบุ๊คอยู่ 2 วัน และผมก็ไม่ลืมที่จะทำยังไงให้เธอทักกลับมา (ตรงนี้ก็ขอข้ามนะครับ) และสำเร็จครับ ไม่ถึงสัปดาห์เธอทักกลับมาจริงๆ บังเอิญว่าวันนั้นเป็นวันอาทิต ผมจึงชวนเธอคุยทั้งวัน
พอหมดวัน ผมก็ไม่รู้จะทำไงเพื่อจะคุยต่อในวันถัดไปและถัดไปอีก หมดมุขครับ จนมีเรื่องบังเอิญที่ทำให้ผมต้องให้เบอร์เธอไป (ขอข้ามอีกที) และเธอทักไลน์มา หัวใจพองโตสิครับ ได้สานสัมพันธ์แล้ว กำแพงในใจผมหายไปเลย จนได้ทำความรู้จักกันพอสมควร จนได้รู้ว่าเธอโสดจริงและไม่เปิดใจให้ใครง่ายๆเหมือนกันเพราะผิดหวังมาเยอะ ผมชวนเธอคุยบ่อยๆหลังเลิกงาน ทำงานออฟฟิศทั้งคู่ มีเรื่องคุยกันถามกันไปกันมาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา คุยกันทุกวัน จนถึงช่วง ต้นเดือน เม.ย.ที่ผ่านมา ผมชวนเธอไปกินข้าวกัน (ซึ่งเป็นการชวนครั้งที่ 2 เนื่องจากครั้งแรกเธอไม่ว่าง)
ผมไปรับเธอถึงหน้าคอนโด เราไปกินข้าวเย็นกันในห้างแห่งหนึ่งต่อด้วยร้านขนมในห้างเดียวกัน ใช้เวลาประมาณ 2 ชม. เสร็จแล้วก็ไปส่งเธอที่เดิม ช่วงเวลานั้นเราคุยกันอย่างออกรสชาติ ไลฟ์สไตล์เธอคล้ายผมมาก ชอบดูหนัง อ่านหนังสือ ชอบเที่ยวธรรมชาติ ไปไหนคนเดียวได้หมด (แต่ผมไม่ค่อยอ่านหนังสือแล้ว)
เดทแรกในรอบ 3 ปีผ่านไปด้วยดีครับ . . . . แต่หลังจากวันนั้น . . . .
จนถึงวันนี้ เธอไม่เคยชวนผมคุย ไม่เคยถามอะไรผมอีกเลย จนผมทำได้แค่ทักตอนตื่นและก่อนนอนเท่านั้น (ทักทุกวัน) เธอจะทิ้งช่วงเวลาตอบรับมากกว่า 1 ชม. บางครั้ง 5 ชม.ไม่มีโอกาสได้ชวนเธอคุยทำความรู้จักกันเหมือนตอนก่อนเจอกันเลย เพราะทิ้งช่วงนานมากจะผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าทักไป จนตอนนี้ผมเริ่มท้อแล้วครับ ว่าเธออาจจะไม่ชอบผมจริงๆ
ผมพยายามย้อนคิดไปถึงตอนที่เราเจอกัน ผมทำอะไรไม่ดีไว้หรือเปล่า ซึ่งไม่น่ามี เพราะวันนั้นผมระวังตัวมาก ที่จะไม่ทำอะไรที่ไม่ถูกไม่ควร ไม่เสียมารยาท และคุยกันสนุกพอสมควร แต่ผมก็หาคำตอบไม่เจอว่าเกิดอะไรขึ้น
อย่างที่บอกครับว่า ผมไม่ใช่คนหล่อ หน้าตาธรรมดามาก ไม่ใช่คนโรแมนติคใดๆ ไม่มีอะไรน่าดึงดูด ผมไม่ใช่สเป็ค ผช.ในฝันของ ผญ.เลย แต่รูปโปรไฟล์ในไลน์ และเฟซบุ๊ค เป็นรูปตัวจริง เห็นหน้าชัดเจน เธอเองต้องเคยเห็นรูปผมในหลายๆมุมมาแล้ว จากรูปที่ผมโพสตอนไปเที่ยวเป็นประจำ
ที่เล่ามาละเอียดขนาดนี้ เพราะอยากให้ช่วยวิเคราะห์ และให้คำแนะนำครับว่า
1.เธอเป็นอะไรไป อยู่ดีดีถึงเปลี่ยนไป
2.ผมควรถอยออกมาดีมั้ย เพราะไม่อยากทำให้เธอรำคาญใจครับ
3.หรือผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ และเสนอแนะ ขอบคุณมากๆครับ