คุณเชื่อคำๆนึงไหหมครับ คำว่า"อะไรที่มันมาง่าย มันก็จะไปง่ายๆ"
ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่เรียนมหาลัยอยู่ปี3 และโสด(แบบไม่มีใครเอา)
ทุกๆวัน ผมจะใช้Facebookเป็นที่สารภาพบาป มันน่าเบื่อนะ ว่าไหม โพสต์อะไรแบบนี้ทุกวัน 555+
คุณเชื่อไหม ผมโพสต์บ่นเรื่องความเหงา ความโสดของตัวเองเนี้ย 5ปี หรืออาจจะมากกว่านั้น
แล้วมีอยู่วันหหนึ่ง ก็มีคนๆหหนึ่งทักผมมา เชื่อไหมว่า รู้จักกันวันแรก คบกันเลย 555+
ผมก็บอกเขาก่อนนะ ว่าผมมีข้อเสียนะ ผมหน้าตาไม่ดี และกำลังเรียนอยู่ ไม่อายหรอมีแฟนแบบผม เขาก็ถามผมกลับว่า ไม่อายหหรอมีแฟนไม่สวยแบบเขา
ปล.ผมต้องบอกก่อน ผมชอบคนที่นิสัย ไม่ได้ที่หน้าตา เพราะผมเลือกไม่ได้
วันต่อมา ด้วยความที่ผมเป็นลูกผู้ชาย ผมเลยบอกไปว่า ผมจะเป็นฝ่ายขอเป็นแฟนเอง เขาก็ตกลง
แล้วผมก็เลิกกันด้วยเหตุผลที่ผมไม่มีเวลาให้ คือผมต้องไปทำกิจกรรมที่ม. แล้วผมก็บอกเขาแล้ว 
แล้วสุดท้าย อะไรที่ได้มาง่ายๆ ก็ไปง่ายๆเหมือนกัน
ผมไม่ได้โกรธหรือว่าอะไรเขานะ เพราะถึงเป็นเวลาสั้นๆ เขาก็ทำให้ผมรู้จักสิ่งที่ผมลืมไปแล้ว ได้ฟังเพลงที่ไม่เคยฟัง ได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น
ผมคิดว่า "แม้จะรู้สึกแย่ แต่มันก็งดงามมากเลยล่ะ"