มีใครเคยเหนื่อยจนร้องไห้บางไม เราอายุ25 ทำงานตั้งเเต่เรียนจบ ม.6 เรากำพราพ่อแม่ตั้งเเต่เด็ก อยู่กับตายาย เลี้ยงมาตั้งเล็ก ช่วงที่เรียนเราก็หางานทำ ช่วงหยุดเสาร์อาทิตย์ มีทั้งรับจ้าง ทำความสะอาดบ้าน  รับจ้างเก็บส้ม เกี่ยวข้าว เราอยู่บ้านนอก ได้เงินมาก็จะให้ยาย เเล้วก็เก็บไว้ไป รร. ที่บ้านเรายากจน เราไม่เคยมีในสิ่งที่เด็กคนอื่นเขามี พอจบ ม.6 ก่ทำงาน เริ่มดาวรถ มอไซค์ 1คน ทำงานไปส่งค่างวดไป ให้ยาย เดือนล่ะ3000 ใว้ใช้จ่าย เป็นข้าวสาร หรือค่าใช้จ่ายอื่นๆ เรารับผิดชอบหมด แล้วอยู่ๆเราก็เป็นหนี้ก้อนโต เป็นหนี้ที่เราไม่เคยรู้เรื่อง ไม่เคยได้ใช้เงินที่ไปกู้มาเลยด้วยซ้ำ  ยายบอกว่า ตอนนี้ที่ดิน บ้านที่อยุ่กำลังจะโดน ธนาคายึด หลานชายอีกคน เป็นลูกของป้าเรา หรือลูกพี่ลูกน้อง เคยเอาโฉนดไปวางไว้กับ ธกส. จำนวนเงิน เเสนกว่าบาท แล้วตอนนี้พี่มันไม่ส่งมาหลายปี ดอกเบี้ย งอกเงย ยายบอกว่าตอนนี้ทุกใจที่สุดอยากได้ที่ดินคืน ให้เรา ใช้หนี้ก้อนนี้ให้เอาที่ออกมาให้ ขอเเค่นี้ ตอนแรกเราไม่ยอม ยายก็ด่าเรา เนรคุณ เลี้ยงเสียข้าวสุก ด่าเราอนาคตไม่ได้ดี ด่าทุกอย่าง ทั้งๆที่หนี้ก้อนนั้นเราไม่เคยรับรู้เลยด้วยซ้ำ. เเล้วมีอยุ่ช่วงหนึ่งยายป่วยนอน รพ.หลายวันอาการค่อนข้างหนักยายก่ขอร้อง อีกเรื่องที่ทุกใจก็คืออยากได้ที่คืน เราก็ตกลง จะใช้ให้ ตอนนั้น เรามีเงินเก็บ เงินที่เราหามาทั้งชีวิต มีเก็บอยู่ 110000  เราก็เข้าไปคุยกับธนาคารว่าตอนนี้ยอดมันเท่าไร  ธนาคารบอก ทั้งต้นทั้งดอก ตอนนี้มัน ประมาน 4แสนกว่าบาท เราร้องไห้ เราร้องตรงนั้นเลยในใจก็คิด จะหาที่ไหนมาให้ จึงขอคุยขอลดได้ไม จะปิดเลย  ไปคุยกับหัวหน้า ธนาคาร เขาก็ลดให้  เหลือประมาน 170000 เราก็ไปขอยืม เขามาอีก 60000 เพื่อให้มันพอ พอไปปิดหนี้เส็รจ เราก็คิดว่ายายเราจะเห็นใจเราบ้าง คือเงินที่เราหามาทั้งชีวิตมันหมดแล้ว หมดแล้วจริงๆ เราเงินเดือน 9000 กว่าบาท ให้ยายทุกเดือน เดือนละ3000 เหมือนเดิม ใช้หนี้พี่ที่เราไปยืมเงินมาเดือนละ4000 เราเหลือเงินไว้ใช้เเค่เดือนล่ะ 2000 บาท ข้าวก่ไปกินที่ทำงานเขามีข้าวให้กิน กับข้าวอีก20บ.  เป็นแบบนี้  เราคิดว่ายายจะเขาใจ แต่กลับไม่เลย ยายกลับมาด่าว่าเรา บอกว่าเงินให้มาไม่พอใช้ ยา ที่รพ.ให้ยายก็ไม่ยอมกิน ไปซื้อยา ขวดละ 1600 มากิน ทั้งที่หมอก็บอกว่าโรคที่ยายเป็นมันรักษาไม่หายให้กินยาตามที่สั่งเท่านั้น เราก็บอก ยายก็ด่า ไม่สนใจไม่ใส่ใจ ให้กูตายๆไปเหอะ
คือ ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราเหนื่อย เหนื่อยมาทั้งชีวิต เงินที่ได้มาก็ไม่เคยได้ใช้ ท้อ ท้อมากๆ มันไม่ไหวแล้วจริงๆ กลับมาบ้านก็ไม่เคยมีความสุข เหนื่อยจนร้องไห้ มันไม่ไหวแล้วจริงๆ