โรคซึมเศร้าที่คนปกติไม่มีวันเข้าใจ

ฆ่าตัวตายปัญหาชีวิตคิดอะไรสั้นๆไม่คิดถึงพ่อแม่ที่เลี้ยงดูเรามาหรือไงว่าท่านเสียใจขนาดไหนยังมีคนรักเราอีกเยอะแยะคำว่าคิดอะไรสั้นๆของคนปกติกับคนที่เป็นโรคซึมเศร้ามันไม่เหมือนกันมันอาจจะสั้นสำหรับคุณแต่มันคือทั้งหมดที่เราคิดเพราะคำพูดเล่นๆขำๆไม่คิดอะไรของคนปกติยังไงละ ทุกคำพูดมันคือมีดที่คอยทิ่มแทงอยู่ในอก ฆ่าตัวตายคือทางออกสุดท้ายงั้นเหรอคุณมีชีวิตที่ดีกินเที่ยวเล่นพูดคุยแต่สำหรับเราที่เป็นโรคซึมเศร้ามันไม่ง่ายเลยจริงๆ ที่จะใช่ชีวิตให้ปกติเราคิดใส่ใจทุกคำพูดแม้มันเป็นเรื่องขำๆสำหรับคุณเราไม่สามารถเล่าเรื่องทั้งหมดที่อยู่ในอกให้คุณฟังแล้วเข้าใจได้เราไม่สามารถบังคับตัวเองให้เลิกเอาทุกอย่างมาใส่ใจหรือลืมความทุกข์นั้นซะบางครั้งเราต้องการเล่าทุกอย่างที่อยู่ในใจให้คุณฟังแต่สุดท้ายคุณก็เข้าใจในแบบของคุณแล้วความคิดคุณก็กลับมาทำร้ายเรามันไม่ง่ายเลยจริงๆกับการมีชีวิตทิ้งไปวันๆคุณอาจพูดได้ว่าข้างนอกมีสิ่งใหม่ๆรออยู่นั้นคือความคิดคุณลองมาเป็นแบบเราสิ คนที่ยืนรออยู่ปากเหวลึกเพื่อหวังให้คุณมาช่วยหรือถีบซ้ำให้ตกลงไปตาย ไม่มีใครอยากเป็นหรอกนะโรคซึมเศร้าฆ่าตัวตายแต่ถ้าคุณไม่เป็นเราคุณก็ไม่มีวันเข้าใจหรอกเพราะคุณปกติดี
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
นึกถึงตอนที่ป่วย เวลานี้หายแล้ว...

ตอนนั้นเราไม่อยากให้ใครมาเข้าใจเราสักนิด
เรามีแต่พยายามเข้าใจคนอื่น ไม่อยากให้เขามาทุกข์ร้อนกังวลอะไรกับสิ่งที่เป็นอยู่
เราเข้าใจว่าคนรอบตัวห่วงใยมาก เขาเต็มไปด้วยความทุกข์ร้อนกังวลเมื่อเห็นเราไม่มีความสุข
แล้วความรู้สึกที่รู้ผิดชอบชั่วดีนี่ล่ะสุดท้ายก็ยิ่งดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ

เราเคยเปรียบเทียบให้คนใกล้ชิดฟังว่า จริงๆแล้วเราก็แค่อยากลงไปนั่งอยู่ในหลุมลึกกอดปัญหาของตัวเองเงียบๆคนเดียวและหายไปจากโลกโดยไม่ต้องการให้ใครกังวลเดือดร้อน


เราจะบอกว่าถ้าคุณคิดว่าตัวเองป่วย ก็ต้องไปหาหมอ ไปบำบัดรักษากินยา
และเลิกคิดว่าทำไมคนอื่นไม่เข้าใจตัวเอง เลิกคาดหวังให้คนอื่นต้องมารับรู้เข้าใจในสิ่งที่คุณเป็นอยู่
คนป่วยกับไม่ป่วยต่างกัน

คนเราไม่มีวันเหมือนกัน ทุกคนไม่มีหน้าที่ต้องมานั่งทำความเข้าใจกับสิ่งที่คุณเป็นด้วย
คุณต้องเข้าใจคนอื่น และดูแลตัวเองให้หายดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่