สวัสดีค่ะ เรากับครอบครัวอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ มีทั้งย่า ยาย พ่อ น้า น้องสาว พี่ชาย แต่แม่เราไม่ได้อยู่กับเราตั้งแต่ตอนเราอนุบาล3ค่ะ เราเลยอยู่กับพ่อเป็นหลัก

เมื่อก่อนเราเป็นเด็กในกรอบค่ะ ทำตามคำสั่งทุกอย่าง ใครใช้ก็ทำ จนเข้ามหาลัยเราเริ่มดื้อค่ะ ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เพราะเราเจออยากเจอเพื่อน อยากมีสังคม เราเลยออกนอกกรอบมาหน่อยๆ แต่ก็ยังกลับบ้านตลอด เขาโทรมาให้กลับก็กลับ(ยังกลัวโดนด่าอยู่ค่ะ)

จนวันนี้เราเรียนจบ เข้าสู่วัยทำงาน ได้งานทำแล้ว พึ่งทำงานได้ 4 เดือนเองค่ะ งานของเราเข้า9:00-18:00 น. อันนี้คนในบ้านรับทราบทุกคน

แต่เราไม่เข้าใจพ่อค่ะ พ่อบอกให้เราเปลี่ยนงาน ย้ายงาน มาทำแถวบ้าน เลิกเร็วไม่เกิน5โมงเย็น โดยมาบอกตอนเราทำงานได้3เดือน เราก็พูดจาเหมือนดุๆ บังคับเรา ให้เราออกมาเลย ออกมาทำที่นี้ ซึ่งเราคิดว่า เอ้ยย เราพึ่งเข้าทำงาน ที่นี้ที่แรก สังคมดี งานโอเค เราไม่อยากย้ายงานตอนนี้ และมันอาจจะดูไม่ดี ที่แบบเด็กพึ่งจบพึ่งได้งานอยู่ๆมาออก มันทำให้ผู้ใหญ่มองเราไม่ดี และเราไม่อยากย้ายงานค่ะ

แต่พ่อเราก็จะให้เราย้ายอย่างเดียวเลย เราเครียดนะคะ บอกเหตุผลอะไรไปก็ไม่ฟัง เขาอยากให้เราเป็นแบบที่เขาหวังอย่างเดียวเลยฟรอ?  เราโตแล้วนะ ทำงานหาเงินเอง ตอนเรียนเราก็ทำงานพิเศษในห้างเลิกงานดึกสุด4ทุ่ม พ่อก็รับรู้ แต่ไม่เคยห้าม  มาห้ามตอนเราทำงานจริงๆจังแบบนี้?  อ่อพ่อเคยบอกไม่ต้องไปทำงานพิเศษ เราเคยบอกกลับไปค่ะ แล้วหนูจะเอาตังไหนไปเรียน ตั้งแต่ตอนเรียนอยู่มหาลัย เราไม่เคยขอเงินพ่อไปเรียนค่ะ เพราะไม่กล้า บ้านเราไม่ได้มีฐานะอะไรเลย

จนถึงตอนนี้ทำงานพ่อก็ยังมาบงการชีวิต มาลิขิตชีวิตเราอีก เราอยากเป็นอิสระค่ะ อยากทำอะไรก็ได้แค่ขอให้พ่อพูดจาดีๆกับเรา ให้กำลังก็ยังดี แต่ที่เป็นอยู่มันไม่ใช่เลยค่ะ
เราไม่กล้าเจอหน้าพ่อ พอเจอหน้าพ่อก็หลบหน้า ไม่อยากฟังพ่อพูดว่าให้ไปเปลี่ยนงาน โดนคำพูดเขามันดุๆด่าบังคับ จนบางทีเราไม่อยากกลับบ้าน กลับมาแล้วอยู่บ้านแล้วมันไม่มีความสุขเลย พดแต่เรื่องนี้ เราเครียดนะ เราเคยอธิบายให้พ่อฟังแล้ว แต่เขาไม่ฟัง จะให้ทำแบบที่เขาต้องการอย่างเดียว เราต้องทำยังไงดีค่ะ เราไม่เข้าใจเขาเลย เราอยากให้เขาเข้าใจเราบ้าง