สวัสดีครับ ผมกำลังตามหาผู้หญิงคนหนึ่งครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงเลิกงานผมก็ขึ้นรถไฟฟ้า bts กลับบ้านเป็นประจำ ขึ้นที่สถานีสนามเป้า ช่วงเวลา 17.00-17.10 ไม่เกินนี้ครับ แล้วเมื่อวันพฤหัสที่ 18 ตุลา ถ้าจำไม่ผิด ผมก็ขึ้นรถไฟกลับบ้านปกติเข้าประตูเดิมทุกวันใกล้ๆกับบันได ผมเข้าไปก็หาที่ยืนตามปกติบังเอิญไปเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ หน้าตาน่ารัก ตัวเล็กๆ ใส่ชุดเดรสสีชมพู หันไปเจอแล้วผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์เลยครับ มองตาเค้าเค้าก็มองกลับมา พอได้สติผมก็หันมองทางอื่นแก้เขินแล้วก็แอบมองเค้าเรื่อย ๆ เค้าก็มองผมกลับเหมือนรู้ว่าผมมองอยู่ มองกันแล้วก็ยิ้มให้ ผมก็คิดว่าเข้าไปทักดีไหม แต่พอดีผมต้องลงสยามเพื่อเปลี่ยนสายขบวนเลยไม่ทันได้เข้าไป พอลงไปแล้วนึกขึ้นได้ว่าทำไมไม่อยู่ขบวนนั้นต่อก่อน หันกลับไปก็ไม่ทันเสียแล้วประตูปิดก่อน เลยไลน์ถามพี่ที่ทำงานที่ขึ้นไปด้วยกันว่าเขาลงไหน ลงสถานีอโศกครับ หลังจากนั้นผมก็ได้แต่ภาวนาว่าเลิกงานกลับบ้านขึ้นรถไฟฟ้าอีกหวังว่าจะได้เจอเค้าอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเค้าใช้รถไฟฟ้าประจำหรือแค่มาทำธุระเฉยๆ แต่ถ้าได้เจออีกครั้งคราวนี้จะเข้าไปทักนะครับ
ตามหาผู้หญิงคนหนึ่งที่เจอบน bts ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงเลิกงานผมก็ขึ้นรถไฟฟ้า bts กลับบ้านเป็นประจำ ขึ้นที่สถานีสนามเป้า ช่วงเวลา 17.00-17.10 ไม่เกินนี้ครับ แล้วเมื่อวันพฤหัสที่ 18 ตุลา ถ้าจำไม่ผิด ผมก็ขึ้นรถไฟกลับบ้านปกติเข้าประตูเดิมทุกวันใกล้ๆกับบันได ผมเข้าไปก็หาที่ยืนตามปกติบังเอิญไปเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ หน้าตาน่ารัก ตัวเล็กๆ ใส่ชุดเดรสสีชมพู หันไปเจอแล้วผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์เลยครับ มองตาเค้าเค้าก็มองกลับมา พอได้สติผมก็หันมองทางอื่นแก้เขินแล้วก็แอบมองเค้าเรื่อย ๆ เค้าก็มองผมกลับเหมือนรู้ว่าผมมองอยู่ มองกันแล้วก็ยิ้มให้ ผมก็คิดว่าเข้าไปทักดีไหม แต่พอดีผมต้องลงสยามเพื่อเปลี่ยนสายขบวนเลยไม่ทันได้เข้าไป พอลงไปแล้วนึกขึ้นได้ว่าทำไมไม่อยู่ขบวนนั้นต่อก่อน หันกลับไปก็ไม่ทันเสียแล้วประตูปิดก่อน เลยไลน์ถามพี่ที่ทำงานที่ขึ้นไปด้วยกันว่าเขาลงไหน ลงสถานีอโศกครับ หลังจากนั้นผมก็ได้แต่ภาวนาว่าเลิกงานกลับบ้านขึ้นรถไฟฟ้าอีกหวังว่าจะได้เจอเค้าอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเค้าใช้รถไฟฟ้าประจำหรือแค่มาทำธุระเฉยๆ แต่ถ้าได้เจออีกครั้งคราวนี้จะเข้าไปทักนะครับ