เริ่มจากปี 58 เรากับผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานกับ ทำงานด้วยกัน พี่เขาเป็นช่างเทคนิค ส่วนเราเป็นเจ้าหน้าที่ธุรการ  เเรกๆ เราก็เฉยกับพี่เขานะ เพราะเราก็มีคนคุยอยู่เหมือนกัน อีกอย่างคือพี่เขามีอายุห่างกว่าเรา 7 ปี เเต่ด้วยความที่พี่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างนิสัยดี ใส่ใจคนรอบข้าง เป็นคนอารมณ์ตลก เเต่ผู้ชายไม่เจ้าชู้ก็เหมือนเสือไม่มีเขี้ยวอ่อคะ  นั่นคือข้อเสียอย่างเดียวของพี่เขา (เเต่เราคิดว่าเราเอาอยู่ไงคะ อยากเล่นกับไฟเป็นไงหล่ะ) เวลาพูดทีสาวหลงอ่ะคะ...ด้วยความที่พี่เขามีนิสัยเเบบนี้ มันทำให้เราแอบชอบพี่เขามาตลอด ช่วงที่อยู่ที่ทำงานเราสองคนสนิทกันมากกกกก ไปกินข้าวด้วยกัน ไปทำธุระด้วยกัน เป็นเเบบนี้มาเรื่อยๆ จนช่วงประมาณ มี.ค59 ตัดสินใจเปิดอกคุยกัน เราก็บอกความรู้สึกที่เรามีกับพี่เขาตรงๆว่าเราชอบพี่นะ.. ซึ่งพี่เขาก็ตอบกลับมาว่า พี่ก็รู้สึกเเบบนั้นเหมือนกัน.. อร๊ายยย นาทีนั้นคือเเบบว่า....ดีอ่ะ มีความสุขอ่ะ เรากับพี่เขาตัดสินใจคบกันมาเรื่อยๆ...เเละเราก็เลิกคุยกับผู้ชายทุกคน เเละคบกับพี่เขาเเค่คนเดียว
        จนวันนึงเรากับพี่เขาต้องเเยกที่ทำงาน  1ปีเเรกที่คบกัน ทุกอย่างมันดีไปหมดเลยคะ พี่เขาทำทุกอย่างเดิม อะไรที่เคยเป็นก็เป็นเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนเรย...จนเราค่อนข้างไว้ใจพี่เขามากก ไม่เช็คโทรศัพท์ คบกันมาด้วยความไว้ใจทุกอย่าง... ปีเเรกผ่านไปเเบบมีความสุขดี จนเข้ามาปีที่2เเละมันผ่านไปเเบบไม่มีอะไรเรย มันความสุขมากกก เเละเราก็เราพี่เค้ามากกกกก
       จนผ่านปีที่ 2 ไปเราเริ่มรู้สึกว่าพี่เขาเริ่มเปลี่ยน เจอกันน้อยลง ไม่ค่อยโทรหา เเต่ก็พิมคุยกันตลอด เหมือนเดิมปกติ ด้วยความที่เราเองก็เป็นผูหญิงก็มีบ้างที่งี่เง่า ใส่อารมณ์ เพราะเรารู้สึกว่าพี่เขาเปลี่ยนไป เเต่ยังไว้ใจเหมือนเดิม ด้วยเหตุผลที่พี่เขาบอกกับเราว่า พี่เขางานยุ่งมากก ไม่ค่อยมีเวลา
       จนช่วงประมาณ เม.ย 61 ความจริงทุกอย่างมันปรากฏ วันที่ใจพังเป็นเสี่ยงๆ คือวันนั้นเราไปที่ทำงานพี่เขา เเล้วพี่เขาออนเฟสในคอมอยู่ เราก็ไปเลื่อนดู ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเรากับพี่เค้าเราไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟส เพราะเหตุผลที่ว่าเฟสมันชอบทำให้เราทะเลาะกัน เราตัดสินใจลบเพื่อนออก เเต่นั่นมันเป็นสิ่งที่ทำให้คนๆนึงคิดจะไม่ซื่อสัตย์ต่อกัน ....ต่อคะ เราไปเลื่อนดูเเจ้งเตือน เราเจอผู้หญิงนางหนึ่ง เเท๊กชื่อเเฟนเรา โดยประโยคที่ว่า "พ่อจ๋า ลูกอยากกิน" ซึ่งมันเป็นโพสอาหารที่เกี่ยวกับเเม่เเละเด็ก เราช๊อคคะ สตั้นเลยยย!!! จากนั้นดึงสติตัวเองกลับมา เเล้วถามเขาว่า "นี่มันคืออะไร" "อินี่มันเป็นใคร" "อะไรคือพ่อ มันหมายความว่ายังไง" พี่เขาก็นิ่งคะ เขาพูดกลับมาว่า "ขอโทษ พี่ไปทำเขาท้อง" บอกตรงๆคะ นาทีนั้น หูดับ ร้องไห้น้ำตาไหลเเบบเป็นบ้าเลย งงไปหมดด ทำไมมันต้องเป็นเเบบนี้อ่ะ เค้าพูดคำเดียว "พี่ขอโทษ" เราไม่มีสติเรย ร้องไห้อยู่ตรงนั้น จากนั้น เราตัดสินใจเดินออกมาจากที่ทำงาน พี่เขาก็วิ่งตามเราอยากมา กอดเราเอาไว้เเล้วเขาบอกว่า "ไม่ไปได้ไหม พี่ไม่มีเรา พี่อยู่ไม่ได้จริงๆ" เเล้วมันจะเป็นไงต่อ จะคบกันอยู่ 3 คนเเบบนี้หรอ งงมากก จนพี่เขาเรียกเรามาคุยกับพ่อ เเม่ของเขาที่บ้าน ซึ่งพ่อกับเเม่พี่เขาก็รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น เเละพูดต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น ว่าเขาจะรับเเค่เด็กมาดูเเล เพราะเขายังอยากมีเราอยู่ในชีวิต  เห้ยยย ทำไมเรื่องเเบบนี้มาเกิดกับเราว่ะ  เเละมันก็ยังยืดเยื้อมาถึงทุกวันนี้ ซึ่งตอนนี้เราเองก็งงกับสถานะว่าคืออะไร เมียน้อยก็ไม่ใช่เพราะเรามาก่อน เมียหลวงก็ไม่เชิง เรื่องนี้คนที่น่าสงสารคือเด็ก เพราะเเท้จริงเเล้ว ผู้หญิงคนนั้นรู้มาตลอดว่า พี่เขามีเเฟนอยู่เเล้ว เเต่ยังทำ...
    ปัจจุบันผู้หญิงคนนี้ใกล้คลอดเเล้ว เเละมันยังพัวพันกันอยู่สามคน ผู้หญิงคนนั้นย้ายเข้าไปอยู่บ้านพี่เขา ส่วนเราเป็นฝ่ายไปๆมาๆ ความหมายคือไปเที่ยวข้างนอกหรือบ้างทีก็มาบ้านเรานะคะ ไม่ได้เข้าบ้านพี่เขา เราควรทำยังไงกับเรื่องนี้ดี..เพราะใจเราก็ยังรักพี่เขามากก ยังทำใจไม่ได้ที่ต้องไม่มีเขาในชีวิตเหมือนกัน เราก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี ซื่อสัตย์มาตลอด ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายไปด้วยอ่ะ ทำไมต้องเป็นเราที่ต้องเสียใจกับเรื่องนี้ ..เราทนกับเรื่องนี้จะ 9 เดือนเเล้วคะอ่ะ เเต่ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี