คือ เรากับลูกชายเขาชอบๆพอกันมาตั้งนานเเล้ว ช่วยเหลือกันเสมอในสถานะเพื่อน คุยถูกคอจนชอบๆกัน เเต่เเม่ของผู้ชายรู้ว่าเราชอบพอกัน เเม่เขาค้านลูกเขา บอกว่า คนนี้เเม่ไม่เอานะ ขี้เหร่เกิน เเม่รับไม่ได้ เราได้ยินเราก็จุกนะ ทั้งๆที่เเม่เขาไม่รู้จักเราจริงๆ ไม่เคยคุยกับเราจริงๆ เเค่เคยเห็นเราเเค่นั้น เราคิดว่าด้วยความสวยของเเม่เขา ทำเเม่เขาคิดหรือเปล่าว่าฉันสวย ลูกชายฉันก็ต้องมีเเฟนสวยเหมือนฉัน หรือเขาพูดเพื่อเพราะความหวงลูกชายกันเเน่ เราอยากรู้จริงๆ ว่าความดีของเราทำไมเเม่เขาไม่มองเลย เเม้สักนิดเดียว. เราก็พยายามห่างลูกเขา เพราะกลัวว่าลูกเขาจะลำบากใจที่โดนเเม่เขาบ่นเรื่องเรากรอกหูตลอดเป็นเนืองๆ เเต่ลูกเขาก็เข้าหาเราเสมอ พยายามทำให้เรามีความสุขทั้งๆที่ตัวเขาก็หน่วงๆเรื่องนี้ เราเคยทำไม่ดีเพื่อให้เขาเกลียดเรา เเต่สุดท้ายเราสงสารเขา (ปกติไม่เคยใจอ่อน) เลยทำดีกับเขาเหมือนเดิม ความรู้สึกเรากับเขาตอนนี้คือหน่วงทั้งคู่ค่ะ พิมพ์ไปน้ำตาคลอไป.
#อยากรู้เเม่เขาหวงลูกหรือเปล่า
#หรือเเม่เขามองที่หน้าตา..
#หรือเเม่เขาไม่ชอบเรา
ชอบพอกัน เเต่เเม่ผู้ชายไม่ให้คบกับเราเพราะเราขี้เหร่?
#อยากรู้เเม่เขาหวงลูกหรือเปล่า
#หรือเเม่เขามองที่หน้าตา..
#หรือเเม่เขาไม่ชอบเรา