ถ้ามีคนนึงผ่านเข้ามาในชีวิต ณ ตอนนั้น อารมณ์นั้น
อาจจะเป็นพี่ เป็นน้อง หรือเป็นเพื่อนก็แล้วแต่ แล้ววันนึงเราก็ได้รู้จักกัน

เรารู้สึกว่า เรามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆเค้า รักและห่วงใย รักแบบไม่ได้คิดว่าจะต้องเป็นแฟนกัน
รักแบบไม่ได้คิดเรื่องเพศ ไม่ได้คิดเรื่อง..... ณ ตอนนั้น เราคุยและใช้ชีวิตอยู่ใกล้ๆเค้า เรามีความสุขมาก
จะเจ็บปวดเล็กน้อยตลอดใกล้จะจากกัน และเวลานั้นมาถึง เราก็ยินดีที่ยอมรับมัน และจากกันด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน
ไม่ต้องพูดด้วยคำพูดใดๆ เก็บความทรงจำ ความรู้สึกไว้ลึกๆ โดยที่ไม่เคยบอกใคร

พอผ่านมาแล้ว ไม่เจอกันแล้ว ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว
แต่ยังรู้สึกว่า โชคดีที่ได้เจอ ดีใจที่ได้รู้จักกัน มีความสุขเสมอเมื่อนึกถึง
มันเป็นความประทับใจ และตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน เราไม่เคยผิดใจ หรือไม่เคยมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกันเลย

แบบนี้เค้าเรียกว่า ความรักแบบเกื้อกูลกันหรือเปล่าครับ
มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ ทุกเพศ ทุกวัย ทั้งต่างเพศ และเพศเดียวกันใช่เปล่าครับ