ของเราคือ..ญาติเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเรา พ่อเราเป็นน้าเค้าแต่เค้าอายุน้อยกว่าเรา พ่อแม่เค้าเสียตั้งแต่เด็ก ก่อนมาอยู่กับเราเค้าก็พักอยู่กับป้าอีกคน ตอนแรกเราคิดว่า เค้าน่าสงสารเพราะ ป้าเอาแต่ว่าเค้า พ่อเลยให้เค้ามาอยู่ด้วยที่บ้าน และตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา..ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เริ่มจากบ้านเรากินอาหารง่ายๆมีผักกินผัก มีน้ำพริกก็กินน้ำพริก แต่เค้าจะกินแค่ที่ตัวเองชอบหรือถูกใจเท่านั้น วันไหนมีผักก็จะไปทำใหม่ ทอดไข่ ทอดไก่กิน ต่อมาคือ ของใช้ทุกอย่าง อย่างเช่นของใช้ในห้องน้ำ ครอบครัวเราใช้ห้องน้ำร่วมกัน ยาสีฟันเค้าบีบจนล้นแปรง ที่รู้เพราะเวลาเข้าห้องน้ำต่อเค้าจะเห็นหยดเป็นก้อนๆที่พื้น แล้วยาสีฟันก็หมดเร็วมาก โฟมล้างหน้าก็ใช้กับเรา ซึ่งหลอดใหญ่เราจะใช้ได้หลายเดือน แต่ 2 อาทิตย์ หลอดก็เบาแล้ว หวีผมบ่อยมากรักสวยรักงาม(อันนี้ไม่ผิด) แต่คือหวีแล้วไม่เก็บเศษผมออกจากแปรง แถมร่วงไว้เต็มพื้น วันดีคืนดีแถมไว้ที่สบู่อีกต่างหากเวลาที่เราพยายามจะบอกเตือน เค้าก็จะหาข้อแย้งว่างู้นงี้ คือเถียงตลอด เวลามีเรื่องอะไรมาเล่าให้เราฟัง อย่างเรื่องเพื่อนๆของเค้า เค้าจะกลับมาเล่าให้เราฟังว่าคนอื่นชอบว่าเค้าตลอด คือเค้าไม่คิดว่าตัวเองผิดอ่ะ แล้วสิ่งที่เราพูดบอก ก็ไม่เคยมีอะไรดีขึ้น ไม่มีการปรับปรุงตัวใดๆ ที่จริงมันหลายเรื่องมากๆ แต่ตอนนี้นึกไม่ออก อยากรู้ว่าใครเจอญาติที่มาอยู่ด้วยป่วงใส่มาบ้างมาแชร์วิธีรับมือหน่อยสิ