การที่เราโดนคนในครอบครัวสั่งให้เดินแบบนั้นแบบนี้เป็นไปตามใจที่เค้าอยากให้เราเป็นทุกๆอย่าง อยากมีเวลาส่วนตัว ใช้ชีวิตแบบคนปกติ ผิดหรอ?? อย่างนี้ไม่เรียกว่าคนในครอบครัวรังแกรหรอ

อยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ไปดูหนังไปคุยเล่นที่บ้านบ้าง อยากมีเวลาส่วนตัวกับเพื่อน แต่ถูกห้ามตลอด??😭😭

อยากเป็นแบบนี้อื่นๆทุกวันนี้ไม่ไปเรียนกะได้อยู่แต่บ้าน ที่ ที่เราไปคนเดียวคือ ร้านค้าแถวบ้าน  นานๆทีด้วยซ้ำ อยากให้คนในครอบครัวเข้าใจ แต่คงเป็นไปไม่ได้ แต่ล่ะคนความคิดแตกต่างจากเราเกิ้น  จะเราอะไรให้ฟังเรื่องมีอยู่ว่า เราอ่ะทำเล็บอยู่ในห้อง แต่ยายเรามาพอดีได้กลิ่นและเรียกเราออกจากห้องไปถามว่า?? ดมทินเนอร์/ดมกาว หรอ?? เรากะสะตั้น คือ เคยไว้ใจเชื่อใจอะไรเราบ้างได้ไหม ทุกวันนี้จะไปไหนยายจะไปเฝ้าตลอด คือมันไม่เคยมีเวลาส่วนตัวไปกับเพื่อนยายยังถามไปไหนแค่ไปซื้อ ขนมที่เซเว้นไปซื้อกระโปรงแปปเดียว คุยโทรศัพท์กะเช่นกัลเราจาคุยกะใครกะบ่น คือในเมื่อ ออกจากบ้านไม่ได้กะขอมีเวลานี้บ้างเถอะ มันเศร้าใจนะที่เป็นแบบนี้  เวลาขอแต่ล่ะคนมันไม่ตรงกัล  ทุกวันนี้อยู่ในห้องกะได้แต่ดูอะไรไปเลื่อยๆ แก้เบื่อแก้เหงา เพราะ ออกไปกะโดนว่าโดนด่าโดนบ่น ทุกวันนี้แถบไม่อยากอยู่บ้าน เพราะแบบนี้จึกไม่อยากมีชีวิตรอีก มันน่าเบื่อมาก