คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคุยกับคนไม่สนิทอ่ะ
แล้วคนในห้องก็ชอบยุ่งกับเราไม่รู้ว่าเป็นอะไรหนักหนาชอบเผือกแต่เราพยายามตีตัวแล้วแต่ก็เข้ามาเผือกอยู่ดี แทนที่เราจะได้อยู่ในห้องแบบสบายใจกลับรู้สึกระแวงเพื่อนกลุ่มหนึ่งในห้องตลอดเวลาจนรู้สึกไม่อยากมาโรงเรียนไม่อยากมีเพื่อนกังวลใจคิดมากเครียดอยู่ตลอดเวลา เขาชอบทำไห้เราอับอายชอบยุยงไห้เราออกไปพูดหน้าห้อง คล้ายๆว่าเขาเกลียดเรามากแต่ความจิงเขาแค่แกล้งเรา แต่เขาไม่เคยคิดเรยว่าเราโอเครึป่าว แล้วทำไห้เราคิดว่าเขาอยู่กับความสุขบนความทุกข์เราอ้ะ ถ้าเขาลองมาเป็นเราเขาจะรู้ว่ามันไม่โอเคเรย