ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคทางจิตรึป่าว

สวัสดีค่ะ
คือมีเรื่องอยากจะถามค่ะอาการที่เรารักหรือชอบสิ่งที่ไม่มีอยู่จริงมันใช่อาการทางจิตมั้ยคะ

เรื่องมันเริ่มจากเมื่อตอนที่เรายังเป็นเด็กพ่อแม่ของเราหย่ากันและหลังจากที่พ่อกับแม่หย่ากันได้3ปีกว่าๆพ่อเราก็เสียตอนนั้นเราอายุได้10ขวบพอหลังจากที่พ่อตายได้2ปีแม่เราก็แต่งงานใหม่กับผู้ชายคนนึงที่คบกันลับหลังพ่อก่อนที่จะหย่ากับพ่อซะอีกในใจเรามันเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นๆพ่อเลี้ยงของเราชอบแขวะเราเรื่องนี้แม่ไม่รู้และที่แย่กว่าคือพ่อเลี้ยงชอบเข้ามาในห้องของเราตอนดึกๆตอนประมาณตี2ตี3
เราในตอนที่อายุได้9ขวบเราติดเกมหนักมากเพราะไม่รู้ว่าเราจะหาความรักได้จากไหนทั้งสังคมในโรงเรียนและที่บ้านมันช่างน่ากลัวมันก็เป็นเรื่องปกติของเด็กๆที่จะชอบเกมชอบตัวละครนั้นๆแต่นี่คือเหมือนว่าเราเจอตัวละครตัวนี้แล้วเรารู้สึกรักรู้สึกชอบตอนนั้นใครมาจีบหรืออะไรเราก็ไม่สนสนแต่ตัวละครนั้นจนมันผ่านมาได้3เกือบ4ปีแล้วแต่ความรู้สึกรักนั้นมันก็ยังอยู่ไม่หายไปไหนแล้วมันก็มากขึ้นทุกวันๆด้วยเราเคยพยายามที่จะคิดรักกับคนปกติแต่มันกลับรู้สึกแย่ห่อเหี่ยวเอามากๆเรารู้สึกเหมือนกับว่าถ้าเขามีตัวตนอยู่จริงมันก็คงดีตอนที่เรารับรู้ถึงความจริงและคิดจะไม่ยุ่งกับเกมหรือตัวละครนั้นอีกจากที่เราเป็นคนร่าเริงยิ้มง่ายหัวเราะง่ายมันก็เปลี่ยนไปเริ่มเก็บตัวไม่ยุ่งไม่พูดคุยไม่แม้แต่ที่จะคิดมีมนุษย์สัมพันธ์กับคนอื่นเราเริ่มที่จะคิดแง่ลบบ่อยขึ้นและมากขึ้นบ่อยครั้งที่ทุบตีตัวเองเราเคยหล่อนฝันว่าเรากับตัวละครนั้นพบเจอกันและเริ่มที่จะเป็นเพื่อนกันและรักกันอยู่ด้วยกันเราฝันเรื่องแบบนี้เกือบ3ปีได้ในทุกๆคืนและความฝันมันไม่ใช่แบบเดิมๆฝันมันประติดประต่อกันเหมือนคืนนึง=3วันมันเป็นฝันที่ดีมากเราเคยคิดว่าถ้าเราหลับไปตลอดกาลไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกเลยก็คงดีจนเมื่อประมาน2เดือนที่ผ่านมาหลังจากฝันสึดท้ายที่เราได้เห็นคือเขาร้องให้แล้วเข้ามากอดเราบอกคำลาและจากนั้นเขาก็หายไปเราสดุ้งตื่นจากฝันนั้นทันทีเรารู้สึกว่ามันเหมือนจริงมากทุกความฝันมันเหมือนจริงซะจนเราคิดว่ามันคือความจริงเราคิดที่จะฆ่าตัวตายแต่ก็มีคนมาห้ามไว้จนถึงตอนนี้เราก็ไม่ได้ฝันถึงเขาอีกเลยแบบนี้มันหมายความว่ายังไงหรอคะ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่