ครับ กร่อนมาจาก ขอรับ มาจากคำตอบรับหรือกราบบังคมทูลในสมัยโบราณคือ "ขอรับใส่เกล้าใส่กระหม่อม" ก็คือขอรับคำสั่งเจ้านายหรือพระราชโองการใส่เกล้าใส่กระหม่อม (ใส่หัว) ของตนเองเพื่อนำไปถ่ายทอดอีกต่อหนึ่ง  

ค่ะ เข้าใจว่ากร่อนมาจากคำลงท้ายในสมัยโบราณคือ เจ้าข้า พระเจ้าข้า พะยะค่ะ (เข้าใจว่ากร่อนมาจาก พญาข้า) เพคะ  ซึ่งนอกจากเพคะแล้วในสมัยโบราณไม่ได้แบ่งเพศชัดเจน   แล้วก็มีคำลงท้ายว่า คะ/ขา มาตั้งแต่โบราณ ใช้ทั้งชายหญิง เช่น รัชกาลที่ ๓ ทรงเรียกสมเด็จกรมพระยาเดชาดิศร พระอนุชาว่า "พ่อมั่งขา" ทรงเรียกเจ้าพระยาบดินทรเดชาว่า "พี่บดินทรขา" แต่ภายหลังเปลี่ยนมาใช้เฉพาะผู้หญิง

เจ้าข้า/เจ้าค่ะ เลิกใช้ไปในสมัยจอมพล ป. โดยสนับสนุนให้ใช่ จ้ะ เพื่อให้ฟังดูเท่าเทียมไม่มีชนชั้นมากขึ้น เข้าใจว่า ค่ะ ก็คงจะมานิยมตั้งแต่ยุคนั้นเหมือนกันครับ