คือเราเป็นผู้หญิง เรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันมากเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่เด็ก
ตอนนี้เขาอายุ21เเล้ว เขามีเเฟน เเฟนเขาอายุ20ซึ่งเท่ากับเรา เเฟนเขาสวยมาก เเต่เราไม่รู้สึกยินดีอะไรกับเขาเลย ภายในใจของเรามีเเต่ความอิจฉา เกลียดเเฟนเขามาก หาวิธีเอาเเกล้งสารพัด
เเต่เมื่อเรายิ่งเเยกเขาออกจากกันเขาก็ยิ่งรักกันมากขึ้น มีวันหนึ่งเราไปบ้านเพื่อนเเต่เจอเเฟนของเขา เเฟนเขาบอกว่า พีชออกไปข้างนอกเดี๋ยวก็กลับ เพื่อนชื่อพีชค่ะ เเล้วเราก็ตอบกลับไปว่า กูไม่ได้ถาม เเล้วเบ้ะปากมองบนค่ะ เขายืนไม่พูดอะไร เเล้วคืนนั้นพีชโทรมาหาเราบอกว่า เราเลิกเป็นเพื่อนกันเถอะ เธอยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเรามากเกินไป ต่อจากนี้ไม่ต้องมาหาเรานะ อย่าทำให้เราเกลียดเธอไปมากกว่านี้ เเท๊บช็อค ยืนอยู่ดีๆเข่าทรุดเลยค่ะ พอวันต่อมามีดอกไม้มาปักไว้ที่ห้อง เป็นดอกกุหลาบสีชมพู มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ มีจดหมายเขียนว่า เราขอโทษนะที่พูดกับเธอเเบบนั้น เลิกงอนเรานะ โอ๋ๆ เราควรจะหายงอนไหม
เเค่เราพูดคำว่า กู กับเเฟนเขาถึงกับเลิกเป็นเพื่อนเลยหรอ