ชีวิตเรามันมีปัญหามาตลอดแฟนที่เคยดีทุกวันนี้ไม่เหลืออีกแล้ว
หรือเค้าไม่ได้รักเราแล้ว เราไม่เข้าใจเราทำอะไรผิด
ลูกเราก็เลี้ยง เราทำแทบจะทุกอย่างที่ทำได้
ทุกวันนี้เหมือนเค้าไม่เหลือความรักให้เราแล้ว เค้าเฉยๆ
เหมือนอยากอยู่ห่างๆไม่อยากให้เราจับตัวไม่เหมือนเมื่อก่อน
แต่เวลาจะมีอะไรกันทำเป็นมาจับเรามาพูดดี
เราอยู่ด้วยกันทุกวันแต่มันเหมือนห่างเหิน เค้าไม่เหมือนเดิม
เรากำลังอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเราแล้วอย่างงั้นใช่มั้ย
เรารู้ตัวเสมอ ว่าเค้าไม่เหมือนเดิม เค้าพยายามจะหาผู้หญิงคนนั้นคนนี้อยู่ตลอดเวลา เราดูโง่ใช่มั้ยทุกคนคงคิดว่าทำไมเราถึงยังทนอยู่ เราอยู่เพราะลูกเพราะปัจจัยหลายๆอย่าง เราอยากให้ครอบครัวสมบูรณ์ เพราะพื้นฐานครอบครัวของเราก็ไม่ค่อยสมบูรณ์ เราจึงอยากให้ลูกไม่รู้สึกขาด ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบเรา เราทรมานใจ และระแวงเค้าตลอด ไม่ไว้ใจเหมือนเดิมอีกแล้ว เราเหนื่อย เค้าไม่เคยคิดปรับปรุงอะไรเลย
แถมเวลาทะเลาะกันเค้าไล่เราได้ลงคอ เราก็หน้าด้านไม่ไป
เวลาอารมณ์ดีก็ทำมาพูดดีกับเรา เราคิดทุกวัน
ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้าปรับตัวเองให้ดีขึ้น เค้าไม่รักเรากับลูกเลยหรอ เรารักเค้าและอยากให้ครอบครัวสมบูรณ์ แต่เค้าคิดตรงกันข้ามกับเรา เค้าไม่เคยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเลย ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปมาก
มากจนเราคิดไม่ออกว่าจะแก้ปัญหายังไง