เราแต่งงานกับแฟน แต่ไม่ได้จดทะเบียน จะครบ10 ปีพอดีในปลายเดือนนี้ ไม่มีลูก ค่ะ
เราอายุ40 ปี ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้มีอะไรอยู่ไปเรื่อยๆ ความสัมพันธ์เหมือนเพื่อน ค่ะ 

เหตุการณ์มันเริ่มตรงที่
-แฟนตรวจพบว่าเป็น โรคซึมเศร้า พาไปรักษาได้ 4-5 เดือน อาการยังไม่คงที่ยังคงปรับยา

-สาเหตุ จากที่ทำงาน ซึ่งเราไปช่วยไม่ได้ และ เรื่อง "หนี้สิน" 

-"หนี้สิน" ที่ว่าคือ หนี้บัตรเครดิต และสินเชื่อส่วนบุคคล ที่เกิดจากการใช้จ่ายของตัวเอง รวมกัน ยอดประมาณ ล้านกว่าบาท

-เรายอมรับว่า ช็อค มาก แต่พยายามเก็บอาการไม่ไปต่อว่าเค้า เพราะกลัวจะส่งผลต่อจิตใจเค้าเพราะเค้ากำลังป่วย และ หาทางจัดการหาเงินมาช่วยเค้ายอดปิดยอดหนี้ก้อนนี้ไป เพื่อคิดว่าจะลดความเครียดในส่วนนี้ไปให้เค้าได้ คิดว่าจะได้ช่วยในการรักษาไปในทางที่ดีขึ้น ถ้าเค้าไม่เครียดเรื่องนี้ 

-แต่เรื่องหนี้ก้อนนี้ กลับมีผลต่อความรู้สึกเรามากมายเหลือเกิน เราเหมือนพึ่งตื่นมาและพบว่า ผู้ชายคนนี้เราจะฝากอนาคตเค้าได้ยังไงในเมื่อเค้าไม่คิดวางแผนอะไรเลย หนี้ลักษณะนี้  ไม่ได้เกิดขี้นครั้งแรก เพราะครั้งแรก มันคือตอนหลังเราแต่งงานประมาณ 1 ปีแรก ได้ ด้วยหนี้ บัตรเครดิต ประมาณ 
แสนกว่าบาท ตอนเรามาคาดคั้นจนรู้เพราะ เหมือนเงินเค้าไม่พอตลอดเวลา จนตัดสินใจ บอกเค้าให้เอาเงินสินสอดเรามาจ่ายค่าหนี้ตัวนี้ไป 

-เราไม่เคยก้าวก่ายเรื่องเงินของกันและกันเลย เวลาไปเที่ยวไปไหนมีกองกลาง หารกันตลอด  เห็นแฟนผ่อนคอนโดมา13 ปี ยังไม่จบ เราก็อาสา มาช่วย
ออกเพิ่มให้เค้า และใส่ชื่อเราไปเป็นเจ้าของร่วมกัน เพื่อเค้าจะได้มีเงินเก็บ แต่พอเจอหนี้บัตร หลักล้าน เรายอมรับว่าความรู้สึกเราไปต่อไม่ได้แล้ว เราระแวง เราไม่อยากเอาเงินเรามาโปะคอนโดให้เค้า รวมถึงหนี้ที่เคลียร์ให้ทั้งหมด เพราะยอดตอนนี้มันก็ปาไปหลาย ล้านได้แล้วโดยเงินก้อนนี้เรามีไปหยิบยืมจากแม่และเงินส่วนตัวเรา ด้วยยอดขนาดเค้าจะหาเงินที่ไหนมาเคลียร์ แม่เราเลย เสนอจะจ่ายเงินให้แฟน เพิ่มไป แลกกับการเปลี่อนชื่อเจ้าของคอนโดนี้ให้มาเป็นชื่อเราเป็นเจ้าของไป100%เลย และแฟนเรา ตกลงที่จะรับข้อเสนอนี้เพื่อปลดหนี้เค้าไป

-ทุกวันนี้เราคุมค่าใช้จ่ายให้เค้าเกือบ100% ยอมรับว่ามันเครียดทั้งเค้าและเรา คิดถึงวันเกษียณ ที่อาจไม่เกษียณสุขจากการวางแผนการใช้เงินผิดๆของเค้าทำให้ทุกวันนี้แทบไม่มีเงินเก็บ และถึงเก็บต่อก็ไม่รู้ว่าวันนั้นจะมีใช้พอได้จริงแค่ไหน กับไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตของเค้า

-หากวันนี้ เราเลิกกับแฟน นั่นหมายความว่า คอนโดนี้ก็จะเหมือนโดนเรายึดไป ดูเหมือนจะใจร้าย เค้าคงต้องกลับไปอยู่ที่บ้านพ่อแม่เค้า และไม่รู้จะส่งผลตต่ออาการเค้ายังไง แต่เราก็อยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้ มันคือการซื้อเวลา ที่มองเห็นว่าตอนจบจะเป็นยังไง เราไม่แกร่งพอจะเป็นผู้นำใคร เราก็ยังอยากได้ผู้นำ แต่วันนี้หากเรายังไม่แกร่งพอจะดูแลใคร ทุกวันนี้การงานเราก็รู้สึกไม่มั่นคง มันเหมือนหมดไฟ หมดแรงไปหมด เราเคยคิดอยากไปหางานทำที่ต่างประเทศ  แต่ที่ผ่านมาเราก็เกรงใจแฟนไม่อยากทิ้งเค้าไปนานๆ แต่วันนี้มันใกล้ถึงเวลาท

-แต่เรากลัวการบอกเลิก เค้าจะรับไหวมั้ย เราไม่เคยคิดว่ามันจะมาถึงวันนี้เลย