ทริปนี้เป็นทริปต่อจากกวางจู หลังจากจบคอร์สโครงการแลกเปลี่ยน จริงๆ ป้าก็วางแผนเที่ยวมาล่วงหน้าแล้วละ แต่หาข้อมูลการเดินทางยังไม่เสร็จ จึงใช้เวลาว่างในขณะที่อยู่กวางจู โดยใช้แอพ Naver Map นี่ละ สะดวกสบายมาก ตามที่ได้เขียนไว้ในตอนที่ 1 ท่องเมืองอินชอนแบบรีบเร่ง 1 วัน 1 คืน สุดท้ายแล้วก็ไปไม่ครบตามที่ตั้งใจไว้ เพราะความแก่ของป้า มันเหนื่อย ต้องเดินตลอด





หลังจากจบคอร์สโครงการแลกเปลี่ยน เช้านี้ทุกคนเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม Lotte mapo ป้าก็ฝากกระเป๋าที่มันออกลูกออกหลานจนคิดว่าขนคนเดียวไม่ไหวแน่นอนไว้ที่โรงแรมลอตเต้มาโป ตรงนั้นมีสถานีรถใต้ดิน Gongdeok ไม่รุ้ว่าอ่านว่าอะไรก็เลยจำว่าสถานีกง ง่ายดี555 นั่งสายสีฟ้าไปรับลูกที่สนามบินอินชอน ก็นั่งลุ้นอยู่ว่าลูกจะผ่าน ตม. มั้ย มาคนเดียว ป้าสั่งไว้แล้วละ ถ้ามีอะไรก็ให้โทรไลน์หาเลย ในที่สุดก็เดินออกมาตามที่นัดหมาย ทางออก D

การเดินทาง ก็นั่งรถไฟแบบ all stop (มันประหยัดดี) มาลงที่สถานีเดิม ถึงประมาณเที่ยง ก็หารัยกินแถวใต้โรงแรม มีร้านอาหารหลายร้าน และซุปเปอร์มาเก็ต lotte premium ซึ่งจะแพงหน่อย เดินวนไปมาก็แวะร้านนึง จำชื่อไม่ได้ เป็นร้านที่มีเมนูแกงกะหรี่ญี่ปุ่น

มื้อนี้ก็หมดไป 17500 วอน

จากนั้นไปเอากระเป๋า ให้พนักงานโรงแรมเรียกแท็กซี่ให้ไปที่ Star hostel seoul dongdaemun ซึ่งจองมาจาก booking.com อยู่แถวสถานี Jongno 5 ฝนก็ตก เป็นวันที่มรสุมเข้า ที่พักอยู่ในซอยเล็กๆ ต้องเดินเข้าไปไม่ถึง 100 เมตร พอลงจากแท็กซี่ก็รีบเอาบัตร T money ยื่นให้รูดปื้ดเสร็จ รีบขนของเข้าที่พัก

ซอยเข้าที่พัก ก็ดูนิดหน่อย แต่ป้าไม่แคร์ ก็ไม่รู้นิว่ามันจะเข้าซอยแบบนี้

มาถึงแล้วกดกริ่งเรียกพนักงาน แล้วก็เข้าไปเชคอิน ราคาอยู่ที่ 35000 วอน/คืน

และนี่ก็เป็นห้องพัก มีห้องน้ำในตัว

ห้องเล็กๆ เตียงสองชั้น ป้าต้องปีนขึ้นไปนอนข้างบน คุณลูกน้ำหนักเยอะเลยกลัวเตียงพังให้อยู่เตียงล่าง ห้องน้ำแอบมีกลิ่นของน้ำยาขัดห้องน้ำฉุนมาก อับชื้น ฝนตกตลอด

คุณลูกนางก็เพลียจากการเดินทางก็เลยนอนพักใหญ่ จนถึง 4 โมงกว่า ก็เลยเริ่มผิดแผนเล็กน้อย จึงออกไปเที่ยวกัน

เป้าหมายแรกไป N Seoul Tower
โดยเสิชใน naver map จริงๆ ก็มีหลายวิธีที่ไปได้ แต่ป้าเลือกนั่งรถไฟที่สถานี Jongno 5 ไปลงที่Jongno 3 จากนั้นนั่งสายสีส้ม ไปลงที่ Dongguk university station ฝนก็ยังตกอยุ่ มองหาป้ายรถเมล์ ต้องเดินย้อนกลับมาตรงโค้งเจอป้ายรถเมล์ นั่งสาย 3 ไปลงที่ นัมซานทาวเวอร์เลย

บรรยากาศที่ไม่ค่อยมีผู้คนก็ดีไปอีกแบบ ก็ถ่ายรูปพร้อมกางร่มนั่นแหละ บอกคุณลูกว่า ไม่ต้องขึ้นไปบนหอคอยหรอกมันแพง แล้วก็คงมองไม่เห็นอะไร ได้เวลาสักพักก็นั่งรถเมล์กลับ เหมือนเดิม

กลับมาได้เวลาอาหารเย็น ก่อนเดินเข้าซอยเจอร้าน 7-11 เล็กๆ เล็กมากแทบหมุนตัวไม่ได้เลย คุณลูกก็เลยไปซื้อนมกล้วย กับน้ำชามา

พอเดินเข้าซอยมาเจอร้านหัวมุม คนเยอะมาก คิดว่าคงน่าอร่อย

บรรยากาศในร้าน แทบทุกโต๊ะจะต้องมีโซจู

ก็เลยจัดการแวะ สั่งไปชุดนึง เป็นหมูและเครื่องใน ผัดในกระทะร้อน เห็นโต๊ะอื่นเค้ามีซูโจ ก็สั่งบ้าง มื้อนั้นอยู่ที่ 40000 วอน

แต่กินไม่หมดเพราะว่ามันเหนียวเคี้ยวไม่ไหว จบข่าว ทั้งโซจูก็ขมกินไม่หมด คุณลูกเลยต้องเอาโซจูกลับมาที่ห้อง

เมื่อเดินเข้าซอยกลับที่พัก เริ่มมืดแล้ว เห็นผู้หญิงนั่งบ้าง นอนบ้าง อยู่ในห้อง ก็แอบงง นี่คืออัลลัย อ๋อ ซ่องดีๆนี่เอง มีหลายร้านก่อนถึงโฮสเทล ป้าก็ไม่สนใจหรอกแค่แอบเหล่ดู กลับมาที่ห้องก็เตรียมของไปเที่ยววันรุ่งขึ้น เตรียมเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ไปเที่ยวชุนชอนต่อ