ชน เหล่าใดมีความรู้ในธรรมอันหาสาระมิได้ว่าเป็นสาระ และมี
                          ปกติเห็นในธรรมอันเป็นสาระ ว่าไม่เป็นสาระ ชนเหล่านั้น
                          มีความดำริผิดเป็นโคจร ย่อมไม่บรรลุธรรมอันเป็นสาระ ชน
                          เหล่าใดรู้ธรรมอันเป็นสาระ โดยความเป็นสาระ และรู้ธรรม
                          อันหาสาระมิได้ โดยความเป็นธรรมอันหาสาระมิได้ ชน
                          เหล่านั้นมีความดำริชอบเป็นโคจร ย่อมบรรลุธรรมอันเป็นสาระ

แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า อะไรคือธรรมมีสาระ  อะไรคือธรรมที่ไร้สาระ ?